Skip to main content

Λαγκάρντ: Η ΕΚΤ δεν θα μείνει άπραγη αν δει ταυτόχρονη αύξηση επιχειρηματικών κερδών και μισθών

EPA/RONALD WITTEK

«Μια ταυτόχρονη αύξηση και των δύο θα τροφοδοτούσε πληθωριστικούς κινδύνους και απέναντι σε τέτοιους κινδύνους δεν θα μείνουμε άπραγοι».

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν θα διστάσει να δράσει εάν οι αξιωματούχοι της δουν ταυτόχρονη άνοδο στα εταιρικά κέρδη και στους μισθούς των εργαζομένων, δήλωσε η Κριστίν Λαγκάρντ.

Σε συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα La Provence, η επικεφαλής της ΕΚΤ ανέφερε για άλλη μια φορά ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν ακόμη «δουλειά να κάνουν» για να θέσουν υπό έλεγχο τον πληθωρισμό.

Οι αξιωματούχοι θέλουν να μάθουν εάν οι επιχειρήσεις θα δεχτούν μια συμπίεση των κερδών τους για να αποζημιώσουν τους εργαζόμενους, «ή εάν πρόκειται να δούμε διπλή αύξηση, και στα περιθώρια κέρδους και στους μισθούς», είπε. «Μια ταυτόχρονη αύξηση και των δύο θα τροφοδοτούσε πληθωριστικούς κινδύνους και απέναντι σε τέτοιους κινδύνους δεν θα μείνουμε άπραγοι», διαβεβαίωσε.

Οι δηλώσεις της Λαγκάρντ θεωρούνται ενδεικτικές του κλίματος που θα επικρατήσει στην επόμενη συνεδρίαση της ΕΚΤ, στις 27 Ιουλίου, οπότε και προεξοφλείται ότι θα ανακοινωθεί νέα αύξηση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης. Στο τραπέζι είναι επίσης νέα αύξηση, στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση που είναι προγραμματισμένη για τον Σεπτέμβριο.

Σημειώνεται ότι τον τελευταίο καιρό «χτυπάνε» διάφορα καμπανάκια, ακόμα και για την Ελλάδα, όσον αφορά την εκδοχή του πληθωρισμού που έχει γίνει γνωστή ως greedflation (πληθωρισμός της απληστίας). Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, ο πληθωρισμός έχει αναδιανεμητικές επιπτώσεις, βελτιώνει δηλαδή τη θέση κάποιων, επιδεινώνοντας τη θέση κάποιων άλλων. Εν προκειμένω, επιδεινώνει τη θέση των εργαζομένων και δη των χαμηλόμισθων και βελτιώνει τη θέση των επιχειρήσεων που, αντί να περιορίσουν τα περιθώρια κέρδους τους, τα αυξάνουν εν μέσω ανατιμήσεων ιστορικής κλίμακας. Έτσι, η αποτελεσματικότητα της περιοριστικής νομισματικής πολιτικής εξαρτάται περισσότερο από τη συγκράτηση των επιχειρηματικών κερδών και λιγότερο από τον έλεγχο των μισθολογικών αυξήσεων.