Ο Μεχμέτ Σιμσέκ δεν είναι άγνωστος στη διεθνή πολιτική και οικονομική σκηνή. Είχε, από τη θέση τόσο του υπουργού Οικονομικών όσο και του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης, πιστωθεί τη χάραξη μίας συνετής οικονομικής πολιτικής. Ήταν η φωνή της «κοινής λογικής», των ισορροπιών και των φιλικών προς τις επιχειρήσεις και την αγορά πολιτικών, που έβαζε σε έναν βαθμό «φρένο» στις βουλές του Ερντογάν.
Ο Σιμσέκ είδε την πόρτα της εξόδου από το υπουργικό συμβούλιο το 2018, όταν η Τουρκία έκανε τη μετάβαση σε προεδρικό σύστημα και ο Ερντογάν – ενισχυμένος με υπερεξουσίες – έθετε σε πλήρη εφαρμογή τα ανορθόδοξα Erdoganomics και «καρατομούσε» τον έναν κεντρικό τραπεζίτη μετά τον άλλο, πυροδοτώντας εκρηκτικό πληθωρισμό, κατάρρευση της λίρας και μία άνευ προηγουμένου κρίση κόστους ζωής. Τώρα, σύμφωνα με πληροφορίες του Bloomberg, επιστρέφει στο υπουργείο Οικονομικών για να αλλάξει την εικόνα της οικονομίας και κυρίως το κλίμα, που είχε οδηγήσει σε φυγή πολίτιμων κεφαλαίων.
Το όνομά του ακουγόταν από την πρώτη στιγμή που πέτυχε την επανεκλογή του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τόσο το Reuters όσο και οι Financial Times τον είχαν τις προηγούμενες ημέρες προσδιορίσει ως επικρατέστερο υποψήφιο. Το Bloomberg λέει πως η απόφαση είναι τώρα οριστική και θα ανακοινωθεί πιθανότατα αύριο, Σάββατο, όταν και θα παρουσιαστεί συνολικά το υπουργικό συμβούλιο.
Μπορεί να ανακοπεί ο κατήφορος της λίρας;
Ήταν σαφές πως η οικονομία ήταν το μεγάλο αγκάθι για τον Τούρκο πρόεδρο. Πέτυχε την 11η διαδοχική εκλογική νίκη παρά την οικονομική πολιτική του, όχι χάρη σε αυτή, όπως γινόταν πολλές φορές στο παρελθόν. Μετά την επανεκλογή η ισοτιμία του τουρκικού νομίσματος έχει διολισθήσει στις 20,75 λίρες ανά δολάριο και οι προβλέψεις για το μέλλον της είναι άκρως ζοφερές. Η Morgan Stanley έχει προβλέπει τον καταποντισμό της στις 28 λίρες ανά δολάριο. Ο Σίμσεκ καλείται να λάβει άμεσα μέτρα ώστε αυτό να μην συμβεί.
Έχοντας εργαστεί στο παρελθόν για τη Merrill Lynch, αλλά και έχοντας αναλάβει τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της χώρας όσο ήταν μέλος της κυβέρνησης Ερντογάν, πραγματοποιούσε συχνά ταξίδια στο Λονδίνο μαζί με τον τότε κεντρικό τραπεζίτη της χώρας, Μουράτ Σεντικάγια, σε μία προσπάθεια να κάμψει τις ανησυχίες των επενδυτών για την πολιτική του «εχθρού των επιτοκίων» Ερντογάν. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν ο “σουλτάνος” θα του αφήσει το περιθώριο να αλλάξει τη ρότα στη δημοσιονομική πολιτική και να αφήσει ελεύθερη – στα χέρια της κεντρικής τράπεζας δηλαδή- τη νομισματική πολιτική. Ο προηγούμενος υπουργός, Νουρεντίν Νεμπάτι – στενός φίλος του γαμπρού του Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ- ήταν προφανές πως δεν είχε ούτε τη διάθεση ούτε και τις ικανότητες για κάτι τέτοιο. Οι αγορές περιμένουν πολύ περισσότερα από τον Σισμέκ.
