«Εμείς εκπαιδεύσαμε τις μηχανές. Όλοι μας. Αλλά ποτέ δεν δώσαμε τη συγκατάθεσή μας». Σε εκτενές της άρθρο – κόλαφο στον Guardian, η διάσημη Καναδή συγγραφέας Ναόμι Κλάιν, που στο βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ» ανέλυσε τις τακτικές του «καπιταλισμού της καταστροφής», στρέφεται κατά των Ceo της γενετικής Τεχνητής Νοημοσύνης. (Generative AI ) και της « φάλαγγας των θαυμαστών τους».
Στο δημοσίευμα η Κλάιν, μεταξύ άλλων, κάνει αναφορά στην «ληστεία» της ανθρώπινης γνώσης, από τους γκουρού της τεχνολογίας, με τα chatbot να δίνουν «απαντήσεις κατασκευασμένες» αλλά και συχνά «εντελώς λανθασμένες. Αλγοριθμικά σκουπίδια».
«Όπως, για παράδειγμα, όταν ζητάτε από ένα ρομπότ τον ορισμό για κάτι που δεν υπάρχει καν, και αυτό κατασκευάζει έναν, μάλλον πειστικό, βασισμένον σε έτοιμες παραπομπές», λέει.
«Ιδιωτικοποιούν την ατομικότητά μας»
Οι πλουσιότερες εταιρείες στην ιστορία (Microsoft, Apple, Google, Meta, Amazon…) αρπάζουν μονομερώς το σύνολο της ανθρώπινης γνώσης που υπάρχει σε ψηφιακή, επεξεργάσιμη μορφή και το περικλείουν μέσα σε εταιρικά προϊόντα, καταγγέλει η Κλάιν. Άμεσος στόχος, «αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, που με τα έργα τους εκπαίδευσαν τις μηχανές, χωρίς καν να δώσουν την άδεια ή τη συγκατάθεσή τους».
«Τρέφονται από τη συλλογική εφευρετικότητα, την έμπνευση και τις ανακαλύψεις της ανθρωπότητας (μαζί με τα πιο διεφθαρμένα χαρακτηριστικά μας), λέει η συγγραφέας για τους γκουρού της βιομηχανίας των chatbox. Τα μοντέλα τους είναι μηχανές οικειοποίησης, που καταβροχθίζουν και ιδιωτικοποιούν τις ατομικές μας ζωές καθώς και τις συλλογικές πνευματικές και καλλιτεχνικές μας κληρονομιές».
Ο αγαπημένος μύθος του κλάδου…
«Οι οπαδοί της AI, παρότι αναγνωρίζουν το σφάλμα των μηχανών τους, προωθούν τον πιο αγαπημένο μύθο του κλάδου: ότι χτίζοντας αυτά τα γλωσσικά μοντέλα και εκπαιδεύοντάς τα σε οτιδήποτε εμείς οι άνθρωποι έχουμε γράψει, πει και αναπαραστήσει, δημιουργούν μια ευφυή νοημοσύνη έτοιμη να πυροδοτήσει ένα εξελικτικό άλμα για το είδος μας».
« Ο στόχος ήταν πάντα, το όφελος από τη μαζική εξαθλίωση»
«Υπάρχει ένας κόσμος στον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη, ως ισχυρό εργαλείο για την προγνωστική έρευνα και την εκτέλεσή της θα μπορούσε πράγματι να χρησιμοποιηθεί προς όφελος της ανθρωπότητας, αναφέρει η Κλάιν. Για να προσθέσει αμέσως μετά: «Για να συμβεί αυτό, αυτές οι τεχνολογίες θα πρέπει να αναπτυχθούν μέσα σε μια πολύ διαφορετική οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα από την υπάρχουσα, που θα στοχεύει στην ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών».
Και καταγγέλει:
«Όπως καταλαβαίνουμε, το σημερινό οικονομικόπολιτικό καθεστώς δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Αντίθετα, είναι φτιαγμένο για να μεγιστοποιήσει την εξαγωγή πλούτου και κέρδους –τόσο από τον άνθρωπο όσο και από τον φυσικό κόσμο. Σε αυτήν την πραγματικότητα της υπερσυγκεντρωμένης δύναμης και πλούτου, η τεχνητή νοημοσύνη, είναι πολύ πιο πιθανό να γίνει ένα τρομακτικό εργαλείο περαιτέρω εκποίησης και λεηλασίας. Ο στόχος είναι πάντα, το όφελος από τη μαζική εξαθλίωση, η οποία, στον καπιταλισμό θα έχει λογική συνέπεια την αντικατάσταση των ανθρώπινων λειτουργιών με ρομπότ».
Νομιμοποίηση με το…άλλοθι της «ρήξης»
«Στην περίπτωση του υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα και για το οποίο γνωρίζουμε τώρα ότι εκπαίδευσε τα μοντέλα AI, έχουν κατατεθεί διάφορες αγωγές που υποστηρίζουν ότι αυτό είναι σαφώς παράνομο», υπενθυμίζει η Κλάιν, που στη συνέχεια αναφέρεται στους ελιγμούς των τεχνολογικών εταιρειών προκειμένου να νομιμοποιήσουν τις προθέσεις τους:
«Το κόλπο, είναι ότι η Silicon Valley βαφτίζει συνήθως την κλοπή ” ρήξη ” – και πολύ συχνά τη γλιτώνει. Γνωρίζουμε αυτή την πρακτική: εισβάλλετε σε άνομο έδαφος και ισχυρίζεστε ότι οι παλιοί κανόνες δεν ισχύουν για τη νέα σας τεχνολογία, φωνάζετε ότι νέα νομοθετήματα θα βοηθήσουν μόνο την Κίνα – και όλα αυτά ενώ έχετε καρπωθεί ξένα δεδομένα»
«Μέχρι να συνέλθουμε από την έκπληξη των νέων κανόνων και να αρχίσουμε να κάνουμε απολογισμό των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών καταστροφών, η τεχνολογία είναι ήδη τόσο διαδεδομένη που τα δικαστήρια και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σηκώνουν τα χέρια ψηλά».
«Μην ζητάτε άδεια, ζητήστε συγχώρεση»
Και το άρθρο -καταπέλτης συνεχίζει: «Το είδαμε με τη σάρωση βιβλίων και έργων τέχνης από την Google. Με την ασυδοσία του Facebook με τα δεδομένα μας. Μην τους ζητάτε την άδεια, αρέσκονται να λένε οι disruptors, [βολεύει να] ζητήστε συγχώρεση.
«Στο βιβλίο The Age of Surveillance Capitalism (Η εποχή του καπιταλισμού της επιτήρησης), η Shoshana Zuboff περιγράφει με λεπτομέρεια πώς οι χάρτες Street View της Google ξεπέρασαν τους κανόνες προστασίας της ιδιωτικής ζωής, στέλνοντας τα αυτοκίνητά της με τις κάμερες να φωτογραφίζουν τους δημόσιους δρόμους και τους εξωτερικούς χώρους των σπιτιών μας. Μέχρι να ξεκινήσουν οι αγωγές για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της ιδιωτικότητας, το Street View ήταν ήδη τόσο διαδεδομένο στις συσκευές μας (και τόσο ωραίο, και τόσο βολικό …) που ελάχιστα δικαστήρια ήταν πρόθυμα να παρέμβουν.
Τώρα το ίδιο πράγμα που συνέβη στο εξωτερικό των σπιτιών μας συμβαίνει και στις λέξεις, τις εικόνες, τα τραγούδια μας, ολόκληρη την ψηφιακή μας ζωή. Όλα κατασχέθηκαν επί του παρόντος, και χρησιμοποιούνται για να εκπαιδεύσουν τις μηχανές να προσομοιώνουν τη σκέψη και τη δημιουργικότητα».
Το συμπέρασμα; «Οι βιομηχανίες της Τεχνητής Νοημοσύνης γνωρίζουν ότι εμπλέκονται σε κλοπή, ή τουλάχιστον ότι μπορεί να διατυπωθεί μια ισχυρή επιχειρηματολογία ότι το κάνουν. Απλώς ελπίζουν ότι το κλασικό τρικ θα λειτουργήσει για άλλη μια φορά – ότι η κλίμακα της ληστείας είναι ήδη τόσο μεγάλη και εξελίσσεται με τέτοια ταχύτητα ώστε τα δικαστήρια και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα σηκώσουν για άλλη μια φορά τα χέρια ψηλά μπροστά στο “υποτιθέμενο” αναπόφευκτο».
naftemporiki.gr
