Το 1977, όταν ο γιος του Γουόρεν Μπάφετ, Πίτερ, έκλεισε τα 19, έλαβε την κληρονομιά του – έσοδα από την πώληση της φάρμας του παππού του, την οποία ο πατέρας του μετέτρεψε σε μετοχές Berkshire Hathaway αξίας 90.000 δολαρίων.
«Έγινε κατανοητό ότι δεν έπρεπε να περιμένω τίποτα περισσότερο», γράφει ο Πίτερ, βραβευμένος με Emmy μουσικός στα απομνημονεύματά του «Life Is What You Make It». Αν και αυτός και τα αδέρφια του έχουν λάβει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό από τον πατέρα τους για να τα διαθέσουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ο ίδιος υποστηρίζει ότι έλαβαν μόνο 90.000 δολάρια έκαστος για προσωπική χρήση.
Τι κάνει λοιπόν ένας έφηβος στο κολέγιο με όλα αυτά τα χρήματα; Τα ξοδεύει σε ένα φανταχτερό αυτοκίνητο ή σε ένα διαμέρισμα με θέα; Ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο;
Το μικρότερο από τα παιδιά του Μπάφετ, ο Πίτερ γράφει: «Είχα το πλεονέκτημα να βλέπω τα [δύο] μεγαλύτερα αδέρφια μου να καίνε τα περισσότερα από τα μετρητά τους μάλλον γρήγορα. Δεν ήθελα να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο».
Την εποχή που ο Πίτερ έλαβε την κληρονομιά του, είχε πρόσφατα αποφασίσει να κυνηγήσει τα όνειρά του να γίνει μουσικός. Έτσι πούλησε τις μετοχές του και χρησιμοποίησε τα χρήματα για να «αγοράσει τον χρόνο που θα χρειαζόταν για να καταλάβω αν θα μπορούσα πραγματικά να τα καταφέρω στη μουσική», γράφει.
Η πρώτη του κίνηση ήταν να εγκαταλείψει το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Αν και παραδέχεται ότι «δεν είχε ιδέα» για το πώς να γίνει επαγγελματίας μουσικός, συνειδητοποίησε ότι δεν θα συνέβαινε με τις σπουδές στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο.
Ο Πίτερ έφτιαξε έναν προϋπολογισμό και μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου «έζησε πολύ λιτά» σε ένα μικρό διαμέρισμα – στούντιο. Η μόνη του υπερβολή, θυμάται, αφορούσε στην συνεχή ανανέωση και επέκταση του εξοπλισμού ηχογράφησης.
Εργάστηκε για να τελειοποιήσει την τέχνη του, τόσο ως πιανίστας όσο και ως μουσικός παραγωγός. Έγραφε μελωδίες και πειραματίστηκε με ήχους και τεχνικές ηχογράφησης. Έβαλε μικρές αγγελίες στο San Francisco Chronicle. Ανέλαβε απλήρωτη εργασία.
Με τον καιρό, ο Πίτερ πέτυχε την επιτυχημένη μουσική καριέρα που ήλπιζε. Αλλά η μεγάλη ευκαιρία δεν προήλθε από κάποια σύνδεση μέσω του πατέρα του. Ξεκίνησε μια μέρα όταν έπλενε το «παλιό του αμάξι» και ένας γείτονας που έβλεπε συχνά (αλλά μόλις και μετά βίας ήξερε) σταμάτησε να ρωτήσει τι έκανε για τα προς το ζην.
«Του είπα ότι ήμουν ένας μαχόμενος συνθέτης», θυμάται ο Πίτερ στο βιβλίο του. Ο γείτονας του σύστησε τον γαμπρό του, έναν animator που χρειάζεται μελωδίες διαφημίσεων για ένα νέο καλωδιακό κανάλι. Αυτό το κανάλι αποδείχθηκε ότι ήταν ένα καθοριστικό πολιτιστικό φαινόμενο της δεκαετίας του 1980. Ονομάστηκε MTV.
Στα 62 του, ο Πίτερ έχει κυκλοφορήσει πάνω από δώδεκα στούντιο άλμπουμ, κυρίως στις κατηγορίες new age και ambient μουσικής. Εργάστηκε επίσης για τη μουσική της ταινίας «Χορεύοντας με τους λύκους». Κοιτάζοντας πίσω, ο Πίτερ λέει ότι υπήρχε άλλος δρόμος που θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει: Να αποφοιτήσει από το κολέγιο και να βρει μια σταθερή, υψηλά αμειβόμενη δουλειά – ίσως στην εταιρεία του πατέρα του -αφήνοντας ανέγγιχτη την αξία της κληρονομιάς του.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του CNBC, τα 90.000 δολάρια της μετοχής της Berkshire Hathaway το 1977 θα άξιζαν περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια σήμερα.
«Αλλά δεν έκανα αυτή την επιλογή και δεν το μετανιώνω ούτε λεπτό», ξεκαθαρίζει. Νωρίς στην παιδική του ηλικία, είχε λάβει ένα πολύ σημαντικό μάθημα σχετικά με την εργασιακή ηθική. Το θέμα της δουλειάς, του δίδαξε ο πατέρας του, δεν είναι να βγάλει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα. Είναι να κάνεις κάτι που αγαπάς, κάτι που σε κάνει να χαίρεσαι να σηκώνεσαι από το κρεβάτι κάθε πρωί.
naftemporiki.gr
