Ποιος είναι ο πιο ισχυρός άνθρωπος στον πλανήτη αυτή τη στιγμή; Ο Σι Τζινπίνγκ, απαντάει το gzeromedia αναφερόμενο στο γεγονός ότι ο Κινέζος ηγέτης εξασφάλισε την τρίτη του θητεία στην ηγεσία του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και όρισε όλους τους πιστούς του στο ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων του κόμματος.
Αλλά το να έχεις τόση δύναμη έρχεται με μεγάλους συμβιβασμούς, προσθέτει σημειώνοντας ότι η πολιτική των μηδενικών κρουσμάτων κορωνοϊού «σκοτώνει» την κινεζική οικονομία.
Την ίδια ώρα η αυστηρή πολιτική της Κίνας για τον Covid-19 εξελίσσεται σε πρωτόγνωρο για την χώρα κύμα οργής με διαμαρτυρίες να πραγματοποιούνται σε πολλές πόλεις, με τη μεγαλύτερη ένταση από την εποχή της διαμαρτυρίας των φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, πριν από τρεις δεκαετίες.
Η διαχείριση του κορωνοϊού αποτελεί, ωστόσο, μία μόνο έκφανση της γενικότερης αφοσίωσης της ηγεσίας της Κίνας στον έλεγχο και την ασφάλεια, η οποία τελικά απειλεί την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, σχολιάζει ο Stephen Roach του Foreign Affairs.
Την περίοδο μεταξύ 1980 και 2020, η κινεζική οικονομία είχε μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 9% στο πραγματικό ΑΕΠ. Ωστόσο, την περίοδο 2022-2023 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένει ότι η κινεζική οικονομία θα αναπτυχθεί λιγότερο από 4%. Αν και η ανάπτυξη της Κίνας αναμένεται να παραμείνει σε θετικό έδαφος, το μέγεθος αυτής της απότομης επιβράδυνσης από την προηγούμενη τροχιά υπερανάπτυξης είναι το κινεζικό ισοδύναμο μιας ύφεσης.
Αυτό το έλλειμμα μπορεί να ανιχνευθεί σε πολλούς βραχυπρόθεσμους παράγοντες, σημειώνει ο Roach τονίζοντας πως ένα από τους πιο σημαντικούς είναι ο τρόπος που το Πεκίνο αντιμετωπίζει την πανδημία: «ο Σι επιμένει ότι τα lockdown είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της προφανώς μη πρακτικής πολιτικής των μηδενικών κρουσμάτων COVID-19 της Κίνας», όπως αναφέρει.
Υπάρχουν όμως και πολλές άλλες δυνάμεις που δρουν προς την ίδια κατεύθυνση, προσθέτει αναφέροντας «την καθυστερημένη κατάρρευση του υπερβολικά εκτεταμένου τομέα ακινήτων της Κίνας, τα ενοχλητικά προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας, τις καθοδικές πιέσεις στο παγκόσμιο εμπόριο και τον αντίκτυπο του πολέμου στην Ουκρανία».
Παρόλο που τα κρούσματα έχουν εκτιναχθεί σε υψηλό επίπεδο, πυροδοτώντας φαινόμενα κοινωνικής αναταραχής, ο Roach εκτιμάει πως αυτοί οι αντίθετοι άνεμοι θα υποχωρήσουν τελικά, και όταν συμβεί αυτό, η κινεζική οικονομία θα γνωρίσει κάποια ανάκαμψη. Η ανάκαμψη αυτή δεν θα έχει διάρκεια, σύμφωνα με τον Roach, ο οποίος εντοπίζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την κινεζική οικονομία στην τρίτη θητεία του Σι που «εξαλείφει κάθε πολιτικό ανταγωνισμό».
«Το αποτέλεσμα του 20ου Συνεδρίου του Κόμματος διασφαλίζει ότι οποιαδήποτε τέτοια ανάκαμψη είναι πιθανό να είναι βραχύβια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, στην τρίτη θητεία του, ο Σι σχεδιάζει να επικεντρωθεί λιγότερο στην οικονομική ανάπτυξη και πολύ περισσότερο στην εθνική ασφάλεια. Όπως προειδοποίησε στο συνέδριο του κόμματος, η Κίνα αντιμετωπίζει ”απαράμιλλη πολυπλοκότητα, σοβαρότητα και δυσκολία” καθώς ”βαδίζει σε επικίνδυνες, φουρτουνιασμένες θάλασσες”. Για τον Σι, αυτό αφορά λιγότερο τα οικονομικά και περισσότερο τον εσωτερικό έλεγχο και τις γεωπολιτικές προκλήσεις», αναφέρει.
Παρά τα όσα υποστηρίζει ο Κινέζος πρόεδρος, η Κίνα πρέπει τελικά να αντιμετωπίσει την πρόκληση της εξισορρόπησης της οικονομικής ανάπτυξης με την εθνική ασφάλεια, τονίζει ο Roach εκτιμώντας πως οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο του κόμματος πιθανότατα θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολο ένα στόχο που ήδη δεν ήταν εύκολο να επιτευχθεί.
Όπως ο ίδιος συνοψίζει:
- Για 40 χρόνια η Κίνα απολάμβανε μια δημογραφική διόγκωση των νέων προκάλεσε μια ταχεία επέκταση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας – μια επέκταση που ενισχύθηκε περαιτέρω από τη μαζική μετεγκατάσταση Κινέζων εργαζομένων από θέσεις εργασίας χαμηλής παραγωγικότητας στην ύπαιθρο σε απασχόληση υψηλότερης παραγωγικότητας στις πόλεις. Αυτή η στροφή ήταν η βάση της εκρηκτικής ανάπτυξης της οικονομίας.
- Σήμερα, ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας της Κίνας συρρικνώνεται και ο πληθυσμός των ηλικιωμένων αυξάνεται ραγδαία. Αυτή η τάση είναι πιθανό να συνεχιστεί για τουλάχιστον τα επόμενα 25 χρόνια, και έρχεται ως αποτέλεσμα της πολιτικής ενός παιδιού της Κίνας, την οποία το ΚΚΚ τερμάτισε το 2016, κι έκτοτε προσπαθεί να ανατρέψει.
- Μετά από άνοδο 1,1% ετησίως, κατά μέσο όρο, από το 1982 έως το 2010, η ανάπτυξη της Κίνας στη συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής (βασικό συστατικό του οικονομικού δυναμικού μιας χώρας) μειώθηκε κατά 0,6% ετήσιο μέσο όρο μεταξύ 2011 και 2019.
- Η καινοτομία, μια κρίσιμη πηγή αύξησης της παραγωγικότητας, βρίσκεται επίσης σε κίνδυνο στην Κίνα. Η κινεζική κυβέρνηση έχει απομακρυνθεί από την ιστορική της εξάρτηση από την εισαγωγή τεχνολογιών από πιο προηγμένες χώρες προς όφελος της ενθάρρυνσης της εγχώριας επέκτασης υψηλής τεχνολογίας. Οι πρωτοβουλίες βιομηχανικής πολιτικής της Κίνας, όπως το «Made in China 2025», υποστήριξαν αυτές τις προσπάθειες με τεράστιες κρατικές επιδοτήσεις. Αλλά όταν πρόκειται για ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας, τα κίνητρα του ΚΚΚ έχουν να κάνουν λιγότερο με την οικονομία και περισσότερο με την ασφάλεια.
- Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επιτρέψουν στην Κίνα να γίνει μία τεχνολογική υπερδύναμη.
- Συρρικνώνεται η κινεζική επιχειρηματική δραστηριότητα.
- Η πολιτική ατζέντα που ο Σι αποκαλεί «Κοινή Ευημερία», μια προσπάθεια περιορισμού της συγκέντρωσης του πλούτου και καταπολέμησης της εισοδηματικής ανισότητας, ενισχύει τις αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγικότητα στον τομέα του Διαδικτύου.
- Η ιστορία δείχνει ότι υπάρχει μια δυνητικά επικίνδυνη ένταση μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της ασφάλειας.
«Βάζοντας στο επίκεντρο την ασφάλεια, το συνέδριο του κόμματος υποδηλώνει ότι η Κίνα μπορεί να βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο δρόμο, επιχειρώντας να επεκτείνει την παγκόσμια επιρροή της προτού ολοκληρώσει τη βαριά ανύψωση της οικονομίας της. Πριν από την άνοδο του Σι, υπήρχε ευρεία συναίνεση στους ανώτερους ηγετικούς κύκλους της Κίνας ότι ήταν απαραίτητη μια οικονομική εξισορρόπηση…. Σήμερα στην καλύτερη περίπτωση, η εξισορρόπηση της Κίνας παραμένει ημιτελής, υπογραμμίζοντας τους πολύ πραγματικούς κινδύνους μιας πρόωρης προβολής παγκόσμιας ισχύος που θα μπορούσε να υπονομεύσει περαιτέρω την αύξηση της παραγωγικότητας», σχολιάζει ο Roach καταλήγοντας πως η εμμονή του Σι με την ασφάλεια υπονομεύει την Κίνα αποδυναμώνοντας τα οικονομικά θεμέλια από τα οποία εξαρτάται η ισχύς της χώρας.
naftemporiki.gr
