Εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του Twitter λένε τα τελευταία 24ωρα «αντίο». Με ξεκαρδιστικά memes ή και σοβαρότατες αναρτήσεις μιλούν για τον θάνατο του μέσου κοινωνικής δικτύωσης που αγάπησαν, δείχνοντας ως υπεύθυνο τον Έλον Μασκ. Κάποιοι εξ αυτών κλείνουν τους λογαριασμούς τους και «τρέχουν» σε εναλλακτικές όπως το Mastodon.
To hastag #RIPTwitter τρεντάρει, βάζοντας ακόμη και τον νέο ιδιοκτήτη του μέσου στον πειρασμό να το χρησιμοποιήσει. Ενώ όμως ο ίδιος τρολάρει και αυτοτρολάρεται στο εσωτερικό του Twitter επικρατεί απόλυτο χάος. Η «καρατόμηση» όλων των κορυφαίων στελεχών, τα τελεσίγραφα για το τέλος της τηλεργασίας και οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων φέρνουν στο φως μία σκοτεινή εργασιακή κουλτούρα μέσω της οποίας ο Μασκ υποτίθεται προσπαθεί να ρίξει φως στα κακώς κείμενα της πλατφόρμας.
https://twitter.com/elonmusk/status/1593459801966538755
Ο παρορμητικός ηγέτης
Ακόμη και άνθρωποι που συμφωνούν ότι το μέσο χρειαζόταν περισσότερη ελευθερία του λόγου, ακόμη και εκείνοι που ήθελαν να δουν τον Ντόναλντ Τραμπ και άλλες συντηρητικές φωνές να επιστρέφουν ή άνθρωποι που απλά θαύμαζαν τον Μασκ για την αντισυμβατικότητά του, δεν μπορεί παρά να έχουν προσέξει: Ο άνθρωπος που καινοτόμησε με την Tesla και έφτασε σε άλλους πλανήτες με την SpaceX συμπεριφέρεται από τότε που εξαγόρασε το Twitter περισσότερο σαν κακομαθημένο 12χρονο που κάτι θέλει να αποδείξει στους αμφισβητίες του, παρά σαν έμπειρος CEO, που ήρθε για να οργανώσει και να δώσει νέα πνοή στο μέσο.
Είναι ο Έλον Μασκ μία ιδιοφυία; Αναμφίβολα. Αλλά πόσο έξυπνο είναι να διώχνει μηχανικούς λογισμικού, που έχει απόλυτη ανάγκη στο Twitter, για να καταλήξει να τους παρακαλά να επιστρέψουν; Τα email με τα οποία έδιωξε και θέλησε στη συνέχεια να πείσει τους υπαλλήλους να επιστρέψουν είναι ενδεικτικά ενός παρορμητικού στυλ διοίκησης, ενός επικεφαλής που έχει «χάσει την μπάλα».
Οι κίνδυνοι ασφαλείας
Δεν είναι μόνο αυτοί που απολύθηκαν. Δεκάδες παραιτούνται, μεταξύ των οποίων μηχανικοί, developers, coders – όσοι βρίσκονται στην καρδιά όσων κάνουν το Twitter να λειτουργεί. Αυτό γεννά μία σειρά από κινδύνους με σημαντικότερο ίσως το να πέσει το μέσο θύμα μεγάλης κυβερνοεπίθεσης. Την περασμένη εβδομάδα η Λέα Κίσνερ παραιτήθηκε από τη θέση της επικεφαλής για την κυβερνοασφάλεια και ακόμη δεν είναι γνωστό εάν έχει βρεθεί ο αντικαταστάτης της.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC πέρα από τους λογαριασμούς των χρηστών (στους οποίους περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων πολιτικοί ηγέτες, μεγάλοι κρατικοί οργανισμοί, πάσης φύσεως αστέρες του αθλητισμού και των τεχνών), σε κίνδυνο βρίσκονται και οι servers του Twitter. Καθώς το αρμόδιο προσωπικό έχει εξαφανιστεί, δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει ένα σοβαρό λάθος ακόμη και σε μία συντήρηση ρουτίνας. Και χωρίς servers δεν υπάρχει Twitter, Facebook, Instagram ή ψηφιακός κόσμος εν γένει.
Και η πραγματικά μεγάλη απειλή
Η μεγαλύτερη απειλή όλων, ωστόσο, έχει να κάνει με την απόφαση του Μασκ να μην ακούσει κανέναν άλλον πέρα από έναν στενό κύκλο φίλων και κολάκων. Όπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ των New York Times, όταν ο νέος ιδιοκτήτης ανέλαβε τα ηνία, κάλεσε στελέχη του τμήματος ανθρωπίνου δυναμικού σε ένα «war room» στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Σαν Φρανσίκο.
Εκεί τους είπε να προετοιμαστούν για μαζικές απολύσεις. Τα στελέχη προειδοποίησαν ότι το σχέδιό του θα μπορούσε να παραβιάζει την εργατική νομοθεσία και τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει οι εργαζόμενοι, πυροδοτώντας ένα κύμα δικαστικών προσφυγών. Ο ίδιος θεώρησε τις προειδοποιήσεις υπερβολικές και έδωσε εντολή να προχωρήσει άμεσα η μεγάλη συρρίκνωση του ανθρωπίνου δυναμικού.
Δύο ημέρες αργότερα άρχισε να έρχεται αντιμέτωπος με τις πρώτες νομικές προκλήσεις, τη δημόσια κατακραυγή, την απόσυρση διαφημίσεων, αλλά και παραιτήσεις ανθρώπων που ο ίδιος δεν θα ήθελε να δει να φεύγουν. Ήθελε να προκαλέσει ένα μικρό σοκ, για να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Προκάλεσε πανικό και απόλυτο χάος.
Σήμερα έχουν μείνει στο Twitter λιγότεροι από τους μισούς από τους 7.500 υπαλλήλους και θέσεις – κλειδιά παραμένουν κενές. Τα οικονομικά του μέσου είναι επίσης σε πολύ κακή κατάσταση με τον Μασκ να μην αποκλείει ακόμη και τη χρεοκοπία. Ένα μεγάλο, δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης, διοικούμενο από τον ισχυρότερο ίσως επιχειρηματία του πλανήτη, δεν πεθαίνει εύκολα. Τι γίνεται όμως εάν επιλέξει να το οδηγήσει ο ίδιος στον θάνατο;