Χέρι – χέρι με τη μεταβλητότητα φαίνεται ότι εξακολουθεί να βαδίζει το Χρηματιστήριο Αθηνών, καθώς η πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου απέδειξε ότι διανύουμε έναν μήνα, ο οποίος βρίθει αβεβαιοτήτων και ο οποίος δεν ευνοεί την ανάληψη σημαντικού ρίσκου.
Κάπως έτσι, ο Γενικός Δείκτης συνεχίζει την πλάγια κίνηση, παραμένοντας εντός ενός στενού εύρους διακυμάνσεων, το οποίο επιβεβαιώνει την πεποίθηση περί διαγραμματικής στασιμότητας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 6-7 μηνών.
Δεν είναι τυχαίο ότι η συνολική κεφαλαιοποίηση είναι κολλημένη εδώ και καιρό στην περιοχή των 100 δισ. ευρώ, τα οποία ναι μην αποτελούν τα καλύτερα επίπεδα από το ξέσπασμα της πολυετούς οικονομικής κρίσης, αλλά ταυτόχρονα δεν δείχνουν διάθεση περαιτέρω αναρρίχησης.
Το ίδιο ισχύει, φυσικά, και με τον ημερήσιο συναλλακτικό τζίρο, ο οποίος είναι «βαλτωμένος» στα χαμηλά επίπεδα του καλοκαιριού και ο οποίος, κατά κύριο λόγο, παράγεται από μόλις μια… χούφτα εισηγμένων. Σύμφωνα με ανάλυση του Δημήτρη Τζάνα της Κύκλος ΑΧΕΠΕΥ, η συμμετοχή των 10 μετοχών με τη μεγαλύτερη αξία συναλλαγών στον συνολικό τζίρο ξεπερνά το 80%, κάτι που σημαίνει ότι όλες οι υπόλοιπες προσθέτουν μόλις το 19,7%.
Τάση διαφοροποίησης;
Από την άλλη πλευρά, βέβαια, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η βραχυπρόθεσμη εικόνα της Αθήνας τείνει να δημιουργεί την εντύπωση ότι η αγορά προσπαθεί να αυτονομηθεί και να διαφοροποιηθεί από την πτωτική κλίση των διεθνών χρηματιστηρίων.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια εβδομάδα, η οποία χαρακτηρίστηκε ως η χειρότερη από τον Μάρτιο του 2023 για τη Wall Street αλλά και η χειρότερη από τον Αύγουστο του 2024 για την Ευρώπη, το Χ.Α. κατάφερε όχι μόνο να μην βρεθεί στο «κόκκινο», αλλά και να παρουσιάσει κέρδη 0,8% στο πρώτο πενθήμερο του Αυγούστου.
Σίγουρα, τα θεμελιώδη μεγέθη προσφέρουν σημαντικά στηρίγματα, καθώς οι επενδυτές δεν μπορούν παρά να δηλώνουν απολύτως ικανοποιημένοι τόσο από τα εταιρικά αποτελέσματα του α’ εξαμήνου, τα οποία προμηνύουν υπέρβαση της περσινής κερδοφορίας σε επίπεδο 12μηνου, όσο κι από τις μακροοικονομικές επιδόσεις, με το ελληνικό ΑΕΠ να ανεβάζει στροφές στο β’ τρίμηνο και να «τρέχει» με ρυθμό 2,3% (ένας από τους υψηλότερους στην Ευρώπη).
«Στοίχημα πλέον αποτελεί η διατήρηση αλλά και η περαιτέρω βελτίωση των εταιρικών επιδόσεων, ενώ το μεγάλο ερώτημα είναι ο βαθμός στον οποίο αυτές οι εξελίξεις έχουν προεξοφληθεί από την αγορά» σχολιάζει ο Πέτρος Στεριώτης, πιστοποιημένος τεχνικός αναλυτής.
Ταυτόχρονα, τα εταιρικά deals συντηρούν το επιλεκτικό ενδιαφέρον. Μην ξεχνάμε ότι μέσα στις πρώτες ημέρες του φθινοπώρου η αγορά είδε την Attica Bank να συγχωνεύεται με την Παγκρήτια Τράπεζα, τη Cenergy να προαναγγέλλει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου έως 200 εκατ. ευρώ και την Aegean να επενδύει στην ισπανική Volotea.
Κι όλα αυτά, ενόσω περιμένουμε το κρίσιμο και καθοριστικό placemet του ΤΧΣ στην Εθνική Τράπεζα, την εισαγωγή των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου, τη δημόσια πρόταση στην Τέρνα Ενεργειακή, καθώς και πιθανά placements σε διάφορες εισηγμένες, οι οποίες θα επιχειρήσουν να βελτιώσουν τη μετοχική τους διασπορά (Attica Group κ.α.).
Η τρέχουσα εβδομάδα, στο μεταξύ, ολοκληρώνεται με μια εξαιρετικά βαρυσήμαντη εκκρεμότητα, την οποία η αγορά περιμένει εδώ και αρκετούς μήνες. Πρόκειται για την ετυμηγορία του Moody’s, ο οποίος είναι ο μοναδικός από το Big-5 (S&P, Fitch, DBRS, Scope οι υπόλοιποι τέσσερις) που διατηρεί την Ελλάδα σε μη επενδυτική βαθμίδα.
Οι αναλυτές θεωρούν ότι έχει έρθει η ώρα της επιστροφής στο πολυπόθητο investment grade, κάτι το οποίο θα αποτελέσει ένα ηχηρό μήνυμα στην αγορά, δεδομένου ότι ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησης συνιστά ενδεχομένως τον πλέον αυστηρό, αλλά κι αυτόν με τη μεγαλύτερη επιρροή στα παθητικά κεφάλαια.
Και η πρόσφατη αναβάθμιση των προοπτικών της ελληνικής αξιολόγησης από τον DBRS, σίγουρα, θέτει υψηλά τον πήχη των προσδοκιών.
O ρόλος του… ξενοδόχου
Όλα αυτά, θεωρητικά, έχουν την ικανότητα να προσφέρουν τις αναγκαίες στηρίξεις, ώστε ο Γενικός Δείκτης να απειλήσει και να διασπάσει τις διαδοχικές αντιστάσεις των 1.450 – 1.460 – 1.487 μονάδων (υψηλό Ιουλίου), κάτι το οποίο θα προλειάνει το έδαφος για την προσέγγιση των 1.502 μονάδων, δηλαδή των υψηλότερων επιπέδων των τελευταίων 13 ετών. Ωστόσο, ουδείς πρέπει να λογαριάζει χωρίς τον… ξενοδόχο, ο οποίος στην προκειμένη αφορά το διεθνές κλίμα.
Και επειδή πολλές φορές έχουμε δει την ελληνική αγορά να είναι «πρωταθλήτρια» στα sell off, αλλά ουραγός στα rebound, ας ελπίσουμε ότι αυτήν τη φορά δεν θα ισχύσει κάτι τέτοιο και ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών θα αξιοποιήσει όλα τα παραπάνω θετικά, προκειμένου αφενός να αποσοβήσει το κύμα ρευστοποιήσεων, αφετέρου να συντηρήσει ή και να βελτιώσει τις μεγάλες αποδόσεις που προσφέρει τα τελευταία χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, σε μια ενδεχόμενη καθοδική κίνηση υπό το βάρος των διεθνών πιέσεων, η περιοχή των 1.390 μονάδων, οι οποίες συμπίπτουν με τον κινητό μέσο όρο των τελευταίων 200 ημερών, εξακολουθεί να αποτελεί τη βασική στήριξη.
Στο Ταμπλό του Χρηματιστηρίου: Η σκληρή «μάχη» στην Πειραιώς και η προοπτική της Titan στις ΗΠΑ
(Τα παραπάνω αποτελούν προϊόν δημοσιογραφικής έρευνας και δεν συνιστούν προτροπή για αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιασδήποτε μετοχής)
