Όταν ξέσπασε ο πόλεμος Ισραήλ – Χαμάς πολλοί φοβήθηκαν εκτίναξη των τιμών του πετρελαίου. Αυτή δεν ήρθε ποτέ, αφού η προσφορά του μαύρου χρυσού δεν επηρεάστηκε στο ελάχιστο από τη σύγκρουση.
Όταν άρχισε ο πόλεμος να επεκτείνεται στα σύνορα με τον Λίβανο με τις επιθέσεις της ελεγχόμενης από το Ιράν, Χεζμπολάχ, και πάλι η αγορά πετρελαίου έμεινε ατάραχη.
Τίποτα ουσιαστικό δεν άλλαξε ούτε όταν άρχισαν οι επιθέσεις των ανταρτών Χούθι – που επίσης συνδέονται με την Τεχεράνη – στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι τιμές του πετρελαίου ανέβηκαν ελαφρώς και για μικρό διάστημα, αφού επικράτησε το ακόλουθο αφήγημα:
Μεγάλο μέρος της ποσότητας του πετρελαίου που ρέει από την Ερυθρά Θάλασσα και τη Διώρυγα του Σουέζ είναι ρωσικό. Και το ρωσικό αργό είναι ασφαλές. Γιατί; Γιατί Η Ρωσία είναι σύμμαχος του Ιράν, για λογαριασμό του οποίου δρουν οι Χούθι. Οι ίδιοι οι αντάρτες της Υεμένης είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι τα ρωσικά πλοία δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν και η Μόσχα είχε καταδικάσει τις επιθέσεις ΗΠΑ και Βρετανίας κατά στόχων στην Υεμένη.
H κρίσιμη επίθεση
Αλλά την Παρασκευή, οι Χούθι χτύπησαν με βαλλιστικό πύραυλο ένα τάνκερ που μετέφερε ρωσικά καύσιμα. Και η εξέλιξη αυτή μπορεί να αποδειχθεί μία καθοριστική στιγμή για την αγορά πετρελαίου, όπως προειδοποιεί σε ανάλυσή του το Bloomberg.
Για αυτό που κατέστη σαφές με τη συγκεκριμένη επίθεση είναι πως όποια διαβεβαίωση και εάν δώσουν οι Χούθι, αυτή δεν αφορά το εμπόρευμα του πλοίου, εάν το ίδιο το πλοίο έχει κάποιου είδους δεσμό με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία ή το Ισραήλ. Την Παρασκευή στον απόηχο της είδησης οι τιμές κατέγραψαν άμεσα άνοδο 2 δολαρίων, προσεγγίζοντας τα 84 δολάρια το βαρέλι. Το ερώτημα λοιπόν είναι τι θα κάνουν οι traders όταν επιστρέψουν στα γραφεία τους το πρωί της Δευτέρας.
Πέρα από τις τιμές του πετρελαίου, που θα μπορούσα να επιδοθούν σε ένα αιφνίδιο ράλι, έχουμε και τους ναύλους, που ακολουθούν την ανιούσα εδώ και αρκετό καιρό.
Η απόφαση για το εάν τα τάνκερ θα συνεχίσει να περνάει από την Ερυθρά Θάλασσα και τη Διώρυγα του Σουέζ ή θα επιζητήσει μακρύτερες, πιο ακριβές διαδρομές, βασίζεται σε 4 στοιχεία: τις προθέσεις του ιδιοκτήτη, την προθυμία του πληρμώματος, το τι θέλει ο ναυλωτής και το κέρδος.
Εάν ένας ναυλωτής θέλει να περάσει από την Ερυθρά Θάλασσα και βρει έναν πλοιοκτήτη πρόθυμο και ένα πλήρωμα έτοιμο για την αποστολή, τότε η διαδρομή θα γίνει – εφόσον η τιμή είναι λογική. Το κόστος ασφάλισης μπορεί συχνά να αποδειχθεί τόσο απαγορευτικό, που οι πλοιοκτήτες θα θεωρήσουν πιο ελκυστικό τον γύρο της Αφρικής.
Γιατί έγινε η επίθεση της Παρασκευής
Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων Equasis διαχειρίστρια εταιρεία του Marlin Luanda — του τάνκερ που επλήγη την Παρασκευή – είναι η Oceonix Services Ltd. με έδρα το Λονδίνο. Για τους Χούθι μπορεί αυτή και μόνο η πληροφορία να ήταν αρκετή για να σηματοδοτήσει «σύνδεση» με τη Βρετανία, που είναι στη μαύρη λίστα τους.
Επιπλέον τα ρωσικά καύσιμα που μετέφερε το Marlin Luanda χρησιμοποιούσαν δυτικούς παρόχους υπηρεσιών, καθώς η τιμή του ήταν εντός του ανώτατου ορίου που επέτρεπαν οι κυρώσεις των ΗΠΑ.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις κυρώσεις που ακολούθησαν, το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού πετρελαίου και καυσίμων μετακινείται λεγόμενο σκιώδη στόλο. Αυτά τα πλοία έχουν μυστικές δομές ιδιοκτησίας, σχεδόν ποτέ δεν έχουν δημοσιεύσει συνδέσμους με το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ ή το Ισραήλ, σπάνια πηγαίνουν στα λιμάνια αυτών των χωρών.
Εάν οι Χούθι σχεδιάζουν τους στόχους τους χρησιμοποιώντας πληροφορίες ανοιχτού κώδικα, θα υπάρχει ακόμα πολύ ρωσικό πετρέλαιο που δεν θα αναζητήσουν, τουλάχιστον εν μέρει επειδή υπάρχουν τόσο λίγες διαθέσιμες πληροφορίες δημόσια για αυτά τα πλοία. Ωστόσο, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ατυχημάτων και παράπλευρων απωλειών.
