Skip to main content

Σοφόν το ασαφές: Οσμή αύξησης του ρίσκου

ΛΙΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ / INTIME NEWS

Η Fed έκανε τη δουλειά της αλά παλιά, δηλαδή έδωσε «τυράκι» για να τσιμπήσουν όλων των ειδών τα... ποντίκια της παγκόσμιας κεφαλαιαγοράς. Χωρίς να αφήσουν άνευ θετικών προσδοκιών τις ομάδες των θηρίων.

Το γεγονός είναι πως οι θεσμικοί, με τη ζήτηση που αποτύπωσαν στις συναλλαγές ως και το τέλος του Ιουλίου, έχουν φέρει τον μέσο όρο, από τον πρώτο μήνα του δεύτερου εξάμηνου, εκεί που στην αρχή της χρονιάς θα ήθελαν οι αναλυτές για το τέλος του 2023. Δύο μόνο δρόμοι απέμειναν και είναι μια διόρθωση γερή, που θα επιτρέψει την ανάπτυξη ενδιαφέροντος σε όσους είχαν διαθέσιμα κεφάλαια, αλλά διέθεταν και πολλές αρνητικές προκαταλήψεις για το Χ.Α. Ή μια ξεκάθαρη συνέχεια στη ζήτηση, που θα γίνει με περισσότερη στόχευση σε θεμελιώδη δεδομένα και στη μελλοντική κερδοφορία, όχι γενικά και αόριστα, αλλά με βάση συγκεκριμένους υπολογισμούς.

Η Fed έκανε τη δουλειά της αλά παλιά, δηλαδή έδωσε «τυράκι» για να τσιμπήσουν όλων των ειδών τα… ποντίκια της παγκόσμιας κεφαλαιαγοράς. Χωρίς να αφήσουν άνευ θετικών προσδοκιών τις ομάδες των θηρίων. Ήτοι των ακούραστων «αρκούδων» που ηγούνται σε γιγαντιαίους επενδυτικούς οίκους ή τους «ταύρους», που βρίσκονται στη χάραξη της στρατηγικής κάποιων εξίσου μεγάλων οίκων. Για τη στήλη, από την εποχή που βοσκούσαν τα κεφάλαια της οικογένειάς τους κολλητοί μας, είχαν ξεχωρίσει τα αμοιβαία της INVESCO από τις διεθνείς αγορές που σπάνια τα προτείνανε οι τράπεζες που τα διέθεταν προς πώληση εδώ. Ίσως τώρα να μη χρειάζεται τόσο ψάξιμο.

Στις 15:50 όλοι γνώριζαν την απόφαση της ΕΚΤ για την αύξηση των επιτοκίων της κατά 25 μονάδες βάσης και με ανώτερο ημέρας τις 1.351,7 μονάδες είχαν οδηγήσει τον Γ.Δ. σε άνοδο 0,19%, στις 1.347 μονάδες, με τάση διατήρησής της. «Αντιγράφοντας» την αντίδραση των θεσμικών στη Wall Street, γιατί μάλλον εξέλαβαν σαν υποταγή στην πολιτική του κυρίου Πάουελ τη χθεσινή απόφαση για τις συνθήκες δανεισμού στην Ευρωζώνη. Το καθοριστικό ήταν το ύψος του τζίρου, που είχε πιάσει τα 60 εκατ. ευρώ, τα οποία δεν ήταν λίγα, αλλά ούτε πολλά. Ήταν, ωστόσο, δηλωτικά της απόφασης σαν αφήσουν τους θεσμικούς στα μεγάλα χρηματιστήρια να αποφασίσουν… Με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν.

Με τα «γεράκια»; Που θεωρούν πως χωρίς σύσφιγξη, που θα φέρει σίγουρα ύφεση διαρκείας και σημαντικής σκληρότητας, δεν τιθασεύεται ο πληθωρισμός; Δικαιώνοντας τις «αρκούδες» ή με τις «περιστερές»; Που επιδιώκουν και πιστεύουν πως θα πετύχουν μια ομαλή προσγείωση, δίνοντας δίκαιο στο ρίσκο που έχουν αναλάβει ήδη οι «ταύροι»; Η κ. Λαγκάρντ, όμως, εξακολούθησε να τονίζει την απαραίτητη συμμόρφωση στη σφικτή πολιτική από τις κυβερνήσεις. Έχοντας κατά νου την καθησυχαστική νοοτροπία να νοιάζεται και για τα εταιρικά κέρδη, αλλά και τις εξελίξεις των μισθών. Οσμή αύξησης του ρίσκου.

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…

Κλεφτοπόλεμος…

Αυτό που παρατηρούμε στην περίπτωση της αναδιοργάνωσης του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καθρέφτης της πολιτικής σκηνής της χώρας και δικαιολογεί πολλά από τα στραβά στην πορεία της. Βρισκόμαστε σε εποχή που απαιτείται να ξέρει ο καθένας και κύρια οι πολιτικές δυνάμεις τι ζητάνε και πώς θα το επιτύχουν. Αντ’ αυτού, βλέπουμε νέους πολιτικούς με κολλημένα στο παρελθόν μυαλά. Δεν κατάφεραν ως τώρα να εκμεταλλευτούν τη γενναιότητα και το πολιτικό ειδικό βάρος του Αλέξη Τσίπρα, που με την παραίτησή του έκανε κάτι που σπάνια συμβαίνει στην ψωροκώσταινα. Μια αυτοκριτική στην πράξη, ενώ σύντροφοι με ενεργό συμμετοχή στο κυβερνητικό έργο και στην αντιπολιτευτική δράση κάνουν τα παγόνια, συνεχίζοντας μια καταστροφική τακτική για την παράταξή τους, γιατί δεν έχουν στρατηγική. Δηλαδή χτυπάνε με λύσσα κάθε κίνηση της κυβέρνησης, χωρίς να αναφέρονται και να εντάσσουν την πρακτική τους σε μια προσπάθεια να περάσουν στην κοινωνία το δικό τους πολιτικό όραμα. Συνεχίζουν έναν κλεφτοπόλεμο που αποδεδειγμένα δεν φτουράει.

Σοφοκλής Β’
Κατά κόσμον Κώστας Ιωαννίδης