Παλιά, όταν δεν ήταν τα παιχνίδια και οι σχέσεις των παιδιών ψηφιοποιημένες, για να ανατεθεί σε κάποιον μια συγκεκριμένη αποστολή χρειαζόταν να τα «βγάλουμε» και συχνά γι’ αυτό χρησιμοποιούσαμε… «του βοηθού το χέρι». Το πού ήταν στραμμένη η παλάμη ενός εκ των παρευρισκόμενων στον κύκλο των παικτών όριζε ποιος από τους υπόλοιπους θα τα φύλαγε ή θα κυνηγούσε τους άλλους. Χθες με του βοηθού το χέρι, βλέπε Morgan Stanley, οι τραπεζικές μετοχές εξέπεμπαν αρχικά από το ταμπλό το μήνυμα της υγείας και των θετικών προσδοκιών για τη δυναμική της αθηναϊκής αγοράς. Η εικόνα αυτή αποτέλεσε τη βάση για την αναφορά σχετικά με τη θέληση και την επιθυμία των επενδυτών.
Αλλά στις 13:30 με τζίρο 54,5 εκατ. ευρώ ο Γ.Δ., αφού είχε πιάσει τις 1.273,5 μονάδες (+0,94%) είχε γυρίσει στις 1.270 με άνοδο 0,66% με 4 καθοδικά blue chip. Η μεγαλύτερη πτωτική μεταβολή ήταν -0,6% με τον ΔΤΡ στο +2%. Στις 15:30 ο τζίρος είχε αυξηθεί κατά 30 εκατ. ευρώ, άρα έτρεχε με 15 εκατ. ευρώ την ώρα, μόνο που η εικόνα στο ταμπλό είχε επιδεινωθεί. Τα πτωτικά blue chip είχαν γίνει οκτώ και δυο εξ αυτών έχαναν πάνω από μια ποσοστιαία μονάδα. Ο Γ.Δ. ήταν στις 1.267,8 μονάδες (+0,5%) και ανάμεσα στις μετοχές του 25άρη που υπήρξε διακριτικό ξεφόρτωμα ήταν και η ΕΤΕ.
Η Αθήνα χθες δεν ήταν πιο ευαίσθητη στη δυναμική των χρηματιστηρίων του ευρώ. Απλά η ανεξαρτησία των επενδυτικών κριτηρίων επέτρεψε την υπεροχή των πιέσεων στις αποτιμήσεις. Παράλληλα υπολογίσιμες πιέσεις ασκούντο στο δεκαετές ομόλογο αναφοράς, με αποτέλεσμα την άνοδο της απόδοσης κατά 3 ως 4 μονάδες βάσης, ενώ για τα υπόλοιπα στην Ευρωζώνη μειώθηκαν οι αποδόσεις. Στις 16:30 η διαπίστωση της αδυναμίας των αγοραστών να οδηγήσουν τον μέσο όρο κοντά στο ανώτερο μέρας που ορίστηκε στις 13:00 είχε κάνει τη δουλειά της. Δηλαδή με κύματα εντολών που αύξησαν την προσφορά μετοχών μετά τις 13:00, στις 16:10 είχαμε σαφή εικόνα αναζήτησης ημερήσιου πυθμένα.
Στις 16:30 με τον Γ.Δ. στις 1.267 μονάδες και τον τζίρο στα 102 εκατ. ευρώ η Αθήνα δήλωνε πως οι θεσμικοί είχαν επιλέξει τη στάση αναμονής με διάθεση ήπιων ρευστοποιήσεων ως την ώρα που οι Κεντρικές Τράπεζες θα αποκαλύψουν τις προθέσεις τους ως προς τη νομισματική πολιτική τους στις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Γι’ αυτό δεν εξέπληξε το γεγονός πως από τις δημοπρασίες για το κλείσιμο προέκυψε το κατώτερο ημέρας. Εκεί έκλεισε ο μέσος όρος. Η εβδομάδα ξεκινά με απειλές και υποσχέσεις.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…
Δίλημμα και ισορροπία
Προς τολμηρούς εγχώριους επενδυτές το ανάγνωσμα: Είναι γεγονός πως αρέσει στους ανθρώπους να εισπράττουν επιβραβεύσεις νωρίς. Παράλληλα αναβάλλουν τις δραστηριότητες που προκαλούν δυσαρέσκεια. Οι επενδυτές αντιμετωπίζουν διαρκώς ένα δίλημμα ανάμεσα στις αποφάσεις που κάνουν το σήμερα πιο ευχάριστο και σε αυτές που θα κάνουν το μέλλον πιο ευχάριστο. Πολλές αποφάσεις απαιτούν ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δύο. «Να διαβάσω αυτό το κεφάλαιο τώρα ή μετά;», «Να αγοράσω ένα καινούργιο smartphone ή να επενδύσω τα κεφάλαιά μου, για το μέλλον μου;» H σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία και στη θέληση συμβαίνει, επειδή οι άνθρωποι επηρεάζονται αφενός από μακροπρόθεσμες λογικές ανησυχίες και αφετέρου από περισσότερο βραχυπρόθεσμους συναισθηματικούς παράγοντες. Ευτυχώς, οι άνθρωποι αναγνωρίζουν πως ρέπουν σε καταστάσεις ασθενούς θέλησης και σε αποφάσεις του «ενός λεπτού». Η κοινωνία μας είναι γεμάτη από παραδείγματα ανθρώπων που αναγνωρίζουν την ανάγκη βοήθειας για να επιτύχουν τον αυτοέλεγχο. Η βιασύνη στην απόφαση να πουλήσει κάποιος τις μετοχές του μπορεί να σχετίζεται με όσα αναπτύξαμε.
Σοφοκλής Β’
Κατά κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
