Από την έντυπη έκδοση
της Ειρήνης Σακελλάρη
[email protected]
Ο τρόπος να απαντήσει κανείς στις επικρίσεις που συχνά δικαίως εμφανίζονται σε ό,τι αφορά την Ευρώπη είναι αυτό που αρκετοί ονομάζουν «περισσότερη Ευρώπη».
Το 75ο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας ανοίγει σήμερα τις πόρτες του, στη χώρα της κουλτούρας και του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, που αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τη νότια δυναμική της αμφισβητώντας απολύτως το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα και πολύ μικρός ο δημοσιογραφικός χώρος της παρούσας γραφής για να αναζητήσει το δίκαιο της Ιταλίας και του λοιπού Νότου σε επίπεδο πολιτικής αμφισβήτησης της Ευρωπαϊκή Ένωσης. Και όχι πως αρκετές από τις αιτιάσεις χωρών που υπέστησαν στο πετσί τους την κρίση δεν είναι δικαιολογημένες. Υπάρχουν ωστόσο και πολλές διαμαρτυρίες που ομφαλοσκοπούν, καθώς παρερμηνεύουν τις συνθήκες-όρους, όπως και το τι θα έπρεπε οι ίδιες οι χώρες της Ε.Ε. που εγείρουν τη διαμαρτυρία να έχουν νωρίτερα πράξει. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αμφισβήτηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να σημαίνει και απόρριψη της Ευρώπης.
Το παράδειγμα της χρηματοδότησης της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής βιομηχανίας υπάρχει για να καταγράψει πως μόνο αυτόν τον δρόμο έχει η ευρωπαϊκή κουλτούρα για να αντιμετωπίσει τα «αιώνια αδιέξοδά της» που συχνά την οδηγούν σε μοναξιά και απομόνωση.
Μόνο μέσα από ευρωπαϊκή ζύμωση και κυρίως μέσα από χρηματοοικονομικά κονδύλια μπορεί ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος, για παράδειγμα, να γίνει κραταιός και στεκούμενος στην αντίπερα όχθη από εκείνη της αμερικανικής βιομηχανίας. Και ναι, το βενετσιάνικο φεστιβάλ κινηματογράφου περιλαμβάνει έξι ταινίες και μια τηλεοπτική σειρά που χρηματοδοτήθηκαν από το πρόγραμμα ΜΕDIA – το πρόγραμμα της Ε.Ε. για την υποστήριξη της ευρωπαϊκής οπτικοακουστικής βιομηχανίας. Τρεις μάλιστα διεκδικούν τον Χρυσό Λέοντα.
Το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» – MEDIA βοηθά τα φεστιβάλ να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες που επιφυλάσσει το μέλλον, σε μια εποχή όπου τόσο οι θεατές όσο και τα επιχειρηματικά μοντέλα της κινηματογραφικής βιομηχανίας αλλάζουν ταχύτατα. Η Ευρώπη, δε, προτείνει ακόμη μεγαλύτερη στήριξη για δίκτυα φεστιβάλ ώστε να αναπτυχθούν σε παγκόσμια βιομηχανία. Άρα η απάντηση στις αιτιάσεις εναντίον της Ευρώπης πρέπει να είναι περισσότερη Ευρώπη.
