Oι περισσότεροι αγαπούν τις πόλεις. Μητροπόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι και η Νέα Υόρκη γοητεύουν ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη και οι τιμές των ακινήτων σε αυτές εκτινάσσονται στα ύψη.
Η Κίνα, εν τω μεταξύ, μπορεί να υπερηφανεύεται για τουλάχιστον 6 πόλεις μεγαλύτερες από τις προαναφερθείσες. Σε όλο τον κόσμο, το 25% των ανθρώπων ζει σε πόλεις με πληθυσμό άνω του ενός εκατομμυρίου κατοίκων έναντι μόλις 15% πριν από έξι δεκαετίες.
Οι οικονομολόγοι τείνουν να πιστεύουν ότι αυτή είναι μια μεγάλη εξέλιξη με οφέλη για την οικονομία.
Οι πόλεις, υποστηρίζουν, επωφελούνται από τη «συγκέντρωση», τη συνέπεια τόσο πολλών ανθρώπων που ζουν σε κοντινές γειτονιές. Πρώτον, η κυβέρνηση και οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά: η κλίμακα βοηθά τα πάντα, από τις δημόσιες συγκοινωνίες μέχρι την πρόσληψη προσωπικού. Επιπλέον η εύρεση της επόμενης μεγάλης ιδέας είναι ευκολότερη όταν συνωστίζονται ομοϊδεάτες. Αν και το Λονδίνο αντιπροσωπεύει το 15% του πληθυσμού της Βρετανίας, αντιπροσωπεύει το 22% της οικονομικής παραγωγής του.
Η εργασία που αμφισβητεί τη συμβολή τους
Μήπως όμως οι οικονομολόγοι έχουν υπερεκτιμήσει τα οφέλη των μεγάλων πόλεων; Αυτό υποστηρίζει εργασία των Matthew Turner και David Weil από το Brown University, που παρουσιάζει ο Economist.
Η ανάλυσή τους εφαρμόζει τις υπάρχουσες εκτιμήσεις για τον αντίκτυπο των μεγαλουπόλεων στην οικονομική απόδοση και τον ρυθμό της εφεύρεσης σε ένα μοντέλο της αμερικανικής οικονομίας. Αυτό επιτρέπει στους ερευνητές να απαντήσουν σε μια προκλητική ερώτηση: πόσο διαφορετική θα ήταν η Αμερική αν, από το 1900 έως το 2010, καμία αστική περιοχή δεν είχε αυξηθεί σε πληθυσμό άνω του 1 εκατομμυρίου ανθρώπων;
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η απάντηση είναι «όχι και τόσο πολύ». Η ανάπτυξη θα ήταν πιο αργή, αλλά μόνο λίγο: οι ερευνητές εκτιμούν ότι το συνολικό εισόδημα των ΗΠΑ θα ήταν 8% χαμηλότερο το 2010 από ό,τι στην πραγματικότητα. Οι πόλεις κάνουν τους κατοίκους πιο παραγωγικούς, αλλά το μέγεθος των αστικών περιοχών δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Όπως το θέτει ο Weil: «Χωρίς μεγάλες πόλεις, θα είχαμε και πάλι μια σύγχρονη ζωή όπως τη γνωρίζουμε».
Δεν συμφωνούν όλοι
Οι λάτρεις των μητροπόλεων μπορεί να μην πεισθούν εντελώς από την άποψη των συγγραφέων, που αναπόφευκτα βασίζεται σε ορισμένες υποθέσεις. Ο Edward Glaeser του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ επισημαίνει ότι οι κύριοι Turner και Weil θεωρούν για παράδειγμα ότι η καινοτομία γίνεται πιο δύσκολη με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο οι υπέρμαχοι της τεχνητής νοημοσύνης σίγουρα θα υποστήριζαν ότι η καινοτομία είναι πιθανό να επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια.
Υπάρχει άφθονη ζωή στην πόλη που είναι δυσάρεστη. Τον Σεπτέμβριο, για παράδειγμα, ο Έρικ Άνταμς, δήμαρχος της Νέας Υόρκης, συγκάλεσε μια «Εθνική Σύνοδο Κορυφής Αστικών Αρουραίων», ως μέρος του «πόλεμου κατά των αρουραίων».
Αλλά οι μεγάλες πόλεις προσφέρουν σαφώς και άλλα οφέλη εκτός από την ανάπτυξη. Σε τελική ανάλυση, το υψηλό κόστος στέγασης αντικατοπτρίζει την επιθυμία των ανθρώπων να ζήσουν σε αυτές. Οι ευκαιρίες εργασίας είναι μόνο ένας από τους πολλούς λόγους.
