Skip to main content

Ελεύθεροι επαγγελματίες: Ποιοι ωφελούνται από τις αλλαγές στα τεκμήρια

Διευκρινίσεις του οικονομικού επιτελείου για τρεις κατηγορίες αυτοαπασχολουμένων

Λιγότερους φόρους εισοδήματος θα πληρώσουν το 2025 (για το φορολογικό έτος 2024) εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι

Και αυτό όχι μόνο λόγω της κατάργησης του ετήσιου τέλους επιτηδεύματος των 325 ευρώ, αλλά και εξαιτίας τριών ευνοϊκών αλλαγών στο σύστημα των τεκμηρίων φορολόγησης. Σύμφωνα με τα όσα διευκρίνισαν χθες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης, ο αναπληρωτής υπουργός Θάνος Πετραλιάς και ο υφυπουργός Χρίστος Δήμας, το σύστημα των τεκμηρίων φορολόγησης θα προσδιορίζει χαμηλότερα όρια ελάχιστων τεκμαρτών ποσών καθαρού εισοδήματος για τις εξής κατηγορίες αυτοαπασχολουμένων:

  1. Για όσους έχουν την έδρα άσκησης της δραστηριότητάς τους σε οικισμούς που ανήκουν σε δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό από 501 έως 1.500 κατοίκους. Ειδικότερα, με νομοθετική ρύθμιση που ετοιμάζει η κυβέρνηση, η μείωση κατά 50% του ελάχιστου τεκμαρτού ποσού καθαρού εισοδήματος που ισχύει σήμερα για οικισμούς με έως 500 κατοίκους και καταλαμβάνει το 11,4% του πληθυσμού, θα ισχύσει και για οικισμούς που ανήκουν σε δημοτικές κοινότητες με πληθυσμό έως 1.500 κατοίκους.
  2. Για όσους κατά τη διάρκεια του 2024 πραγματοποίησαν τζίρους υψηλότερους του μέσου τζίρου που αντιστοιχεί στις δραστηριότητές τους βάσει ΚΑΔ. Κι αυτό διότι με βάση τα εισοδήματα του φορολογικού έτους 2023 αναπροσαρμόζεται προς τα άνω ο μέσος τζίρος ανά ΚΑΔ και άρα μειώνονται τα ποσά προσαύξησης των τεκμαρτών εισοδημάτων λόγω υψηλού τζίρου.
  3. Για όσους απασχολούν έναν ή περισσότερους εργαζόμενους αμειβόμενους με αποδοχές υψηλότερες του ετήσιου κατώτατου μισθού. Με νομοθετική ρύθμιση που ετοιμάζει η κυβέρνηση θα προβλέπεται ότι το κριτήριο του μέγιστου μισθού εργαζομένου δεν θα λαμβάνεται στην αφετηρία υπολογισμού του ελάχιστου τεκμαρτού ποσού καθαρού εισοδήματος, αλλά στο τέλος. Πιο αναλυτικά:
    • Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, σε περίπτωση κατά την οποία το ετήσιο ποσό του κατώτατου μισθού είτε μειωμένο κατά 33%-67% για 4 ή 5 έτη λειτουργίας, είτε χωρίς προσαύξηση στον 6ο χρόνο λειτουργίας, είτε προσαυξημένο κατά 10%-33% με βάση τις τριετίες που ακολουθούν μετά τον έκτο χρόνο λειτουργίας της επιχείρησης είναι μικρότερο του ετήσιου μισθού που καταβάλλεται στον πιο υψηλά αμειβόμενο εργαζόμενο της επιχείρησης, ως βάση υπολογισμού του ελάχιστου τεκμαρτού ποσού καθαρού εισοδήματος χρησιμοποιείται ο ετήσιος μισθός του πιο υψηλά αμειβομένου εργαζομένου. Σ’ αυτό το ποσό προστίθενται τα άλλα δύο τεκμήρια: το 10% της ετήσιας δαπάνης μισθοδοσίας της επιχείρησης και το 5% τυχόν υπάρχουσας θετικής διαφοράς μεταξύ του ετήσιου τζίρου της επιχείρησης και του μέσου τζίρου που αντιστοιχεί στη δραστηριότητα της επιχείρησης.
    • Με την αλλαγή που θα επέλθει, ως βάση υπολογισμού θα λαμβάνεται υπόψη, σε κάθε περίπτωση, το ετήσιο ποσό του κατώτατου μισθού, είτε μειωμένο κατά 33%-67% για 4 ή 5 έτη λειτουργίας, είτε χωρίς προσαύξηση στον 6ο χρόνο λειτουργίας, είτε προσαυξημένο κατά 10%-33% με βάση τις τριετίες που ακολουθούν μετά τον έκτο χρόνο λειτουργίας της επιχείρησης, ανεξάρτητα αν το ποσό αυτό είναι μικρότερο ή όχι από τον ετήσιο μισθό του υψηλότερα αμειβόμενου εργαζόμενου της επιχείρησης. Πάνω σ’ αυτή τη βάση υπολογισμού πλέον θα προστίθενται τα άλλα δύο τεκμήρια, δηλαδή το 10% της ετήσιας μισθοδοσίας και το 5% τυχόν επιπλέον διαφοράς τζίρου. Το ποσό που θα προκύπτει από την πρόσθεση αυτή θα συγκρίνεται στη συνέχεια εκ των υστέρων με τον ετήσιο μισθό του υψηλότερα αμειβόμενου εργαζόμενου της επιχείρησης. Όποιο ποσό από τα δύο προκύπτει μεγαλύτερο θα λαμβάνεται υπόψη ως ελάχιστο τεκμαρτό ποσό καθαρού εισοδήματος για την επιχείρηση.

Παράδειγμα

Παρουσιάζουμε ενδεικτικά το παρακάτω χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ατομική επιχείρηση που λειτουργεί 6 χρόνια απασχολεί έναν εργαζόμενο με ετήσιο μισθό 25.000 ευρώ μικτά. Αν δεν γινόταν η αλλαγή που περιγράψαμε, τότε το ελάχιστο τεκμαρτό ποσό καθαρού εισοδήματος θα υπολογιζόταν ως εξής:

  • Ως βάση υπολογισμού θα λαμβανόταν υπόψη το ποσό των 25.000 ευρώ που είναι ο ετήσιος μισθός του εργαζόμενου της επιχείρησης, επειδή ο μισθός αυτός είναι μεγαλύτερος από τον ετήσιο κατώτατο μισθό των 11.620 ευρώ -χωρίς μειώσεις ή προσαυξήσεις τριετιών- που λαμβάνεται υπόψη για 6 έτη λειτουργίας.
  • Η βάση υπολογισμού των 25.000 ευρώ θα προσαυξανόταν κατά το 10% της ετήσιας δαπάνης μισθοδοσίας, δηλαδή κατά άλλα 2.500 ευρώ (10% Χ 25.000 ευρώ η ετήσια δαπάνη μισθοδοσίας για τον έναν και μοναδικό εργαζόμενο) και θα διαμορφωνόταν στα 27.500 ευρώ.
  • Αν η επιχείρηση είχε τζίρο υψηλότερο κατά 10.000 ευρώ από τον μέσο όρο τζίρων που αντιστοιχεί στη δραστηριότητά της, τότε το 5% της διαφοράς αυτής των 10.000 ευρώ, δηλαδή ένα ακόμη ποσό ύψους 500 ευρώ, θα προσετίθετο στα 27.500 ευρώ και εν τέλει το τελικό ύψος του ελάχιστου τεκμαρτού ποσού καθαρού εισοδήματος θα διαμορφωνόταν στα 28.000 ευρώ.

Με την αλλαγή που θα γίνει, ως βάση υπολογισμού θα ληφθεί υπόψη το ποσό του ετήσιου κατώτατου μισθού των 11.640 ευρώ και πάνω σ’ αυτό θα προστεθούν τα 2.500 ευρώ του 10% της δαπάνης μισθοδοσίας και τα 500 ευρώ του 5% της διαφοράς τζίρου. Από την πρόσθεση αυτή θα προκύψει ένα ποσό ύψους 14.640 ευρώ (11.640 ευρώ + 2.500 ευρώ + 500 ευρώ). Το ποσό αυτό συγκρινόμενο με τα 25.000 ευρώ του ετήσιου μισθού του εργαζομένου της επιχείρησης προκύπτει μικρότερο. Συνεπώς, ως ελάχιστο ποσό τεκμαρτού εισοδήματος για την επιχείρηση θα ληφθεί υπόψη το ποσό των 25.000 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι μειωμένο κατά 3.000 ευρώ σε σύγκριση με τα 28.000 ευρώ που θα λαμβάνονταν υπόψη αν δεν άλλαζε το σύστημα. Ως εκ τούτου, αν η επιχείρηση φορολογηθεί με βάση το τεκμαρτό εισόδημα θα πληρώσει φόρο εισοδήματος 4.500 ευρώ που αναλογεί στα 25.000 ευρώ, αντί για φόρο 5.340 ευρώ που αναλογεί στα 28.000 ευρώ. Θα γλιτώσει δηλαδή 840 ευρώ φόρο.