Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει «τσουνάμι» πλειστηριασμών αν δεν υπάρξουν δραστικές παρεμβάσεις, δήλωσε ο εργατολόγος Κώστας Τσουκαλάς στο κανάλι της Ναυτεμπορικής, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να υπάρξει ένα «σοβαρό πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας με κριτήρια περιουσιακά και εισοδηματικά».
Μιλώντας στην εκπομπή «Newsroom» και στον Μιχάλη Ψύλο ο κ. Τσουκαλάς σημείωσε πως «πλαίσιο προστασίας πρώτης κατοικίας σήμερα δεν υπάρχει, ούτε για τους ευάλωτους». Όπως εξήγησε, «αυτό που υπάρχει είναι μία ρύθμιση που λέει ότι όταν πτωχεύει κάποιος και χάνει την κυριότητα της πρώτης κατοικίας του θα μπορεί, αν ανήκει στα ευάλωτα νοικοκυριά (7.000 ευρώ ο άγαμος – 21.000 ευρώ η οικογένεια με πέντε άτομα και αντικειμενική αξία πρώτης κατοικίας από 120.000 – 180.000 ευρώ) να μένει σαν ενοικιαστής στο σπίτι του να πληρώνει ενοίκιο για 12 χρόνια και μετά από την περίοδο αυτή να μπορεί να ξανααγοράσει το ακίνητο».
«Μέχρι να γίνει ο φορέας πράγματι αυτή η ομάδα δεν έχει πλειστηριασμούς και πληρώνει μία δόση μέχρι να φτιαχτεί ο φορέας – όταν φτιαχτεί ο φορέας θα πρέπει να παραδοσει το ακίνητο. Αν ο πρωθυπουργός εννοεί ως προστασία αυτό ότι επ’ ευκαιρία της μη ακομη λειτουργίας του φορέα μία μερίδα – πολύ μικρή – δεν έχει πλειστηριασμούς ισχύει, αλλά αυτό δεν είναι προστασία πρώτης κατοικίας. Αυτό είναι μία προσωρινή προστασία μέχρι να μεταβιβάσεις την περιουσία σου ως κυριότητα σε έναν ιδιωτικό φορέα» παρατήρησε ο κ. Τσουκαλάς.
Επεσήμανε παράλληλα πως «με την απόφαση του Αρείου Πάγου που δημοσιεύθηκε χθες στην ουσία νομιμοποιήθηκε η μη φορολόγηση λειτουργίας των funds αλλά κυρίως έχασαν οι δανειολήπτες το μόνο σχεδόν εργαλείο που είχανγια να ανακόπτουν πλειστηριασμούς». Όπως σημείωσε «αν από τις 55.000 πλειστηριασμούς που αναρτήθηκαν το 2022 έγιναν οι 17-18.000, αυτό έγινε λόγω του ότι ανακόπταμε τους υπόλοιπους».
Σε ό,τι αφορά τον εξωδικαστικό μηχανισμό υπογράμμισε ότι «σε τρία χρόνια είχαμε 3.600 ρυθμίσεις ενώ οι τράπεζες δηλώναν στη Βουλή κατά την ψήφιση του νόμου το 2020 ότι θα υπαχθούν 180.000». Αυτό, όπως είπε, σημαίνει ότι οι τράπεζες δίνουν μονίμως σε όλες τις κυβερνήσεις ψευδή στοιχεία οδηγώντας τις να ψηφίζουν νόμους που αφορούν ελάχιστους.
naftemporiki.gr
