Σε μία χρυσή δεκαετία, όπως αποδείχθηκε, αυτή του 1990, η Federal Reserve μείωσε σε δύο συγκεκριμένες περιόδους τα επιτόκια από τρεις φορές, σε μία προσπάθεια να βοηθήσει την αμερικανική οικονομία να συνεχίσει να αναπτύσσεται, κόντρα στην κάμψη των επενδύσεων και την αδύναμη ανάπτυξη στο εξωτερικό. Σήμερα η Fed ευελπιστεί πως μπορεί να επαναλάβει με επιτυχία την στρατηγική αυτή. Και δεν είναι η μόνη. Όσο και εάν οι τραπεζίτες διαμηνύουν πως η νομισματική πολιτική δεν είναι πανάκεια και απαιτείται άμεση δράση και στο πεδίο της δημοσιονομικής, τα επιτόκια παραμένουν καθοριστικής σημασίας εργαλείο.
Στη συνεδρίαση αυτή της εβδομάδας οι αξιωματούχοι της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας αναμένεται να προβούν σε τρίτη διαδοχική μείωση επιτοκίων. Εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, θα έχουμε ουσιαστικά επανάληψη των κινήσεων του Άλαν Γκρίνσπαν το 1995 και το 1998 σε μία περίοδο, που έμεινε στην ιστορία ως «The Great Moderation» για τη σταθερή ανάπτυξη, τη μείωση της ανεργίας και τον συγκρατημένο πληθωρισμό.
Αν και δεν υπάρχει καμία ξεκάθαρη δέσμευση για ακόμη μία μείωση στο κόστος δανεισμού από τη Fed, ο Τζερόμ Πάουελ και οι συνάδελφοί του γνωρίζουν πολύ καλά, πως μία απόφαση για στάση αναμονής αύριο, Τετάρτη, ενέχει τον κίνδυνο να πυροδοτήσει έντονες αναταράξεις στις αγορές.
Εάν η Fed ανταποκριθεί στις προσδοκίες το επιτόκιο θα μειωθεί στο εύρος 1,5%- 1,75%. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένει η αγορά και τα όσα θα επισημάνει ο Πάουελ στη συνέντευξη Τύπου, που θα ακολουθήσει μετά την ανακοίνωση της απόφασης το βράδυ της Τετάρτης, στις 21:00 ώρα Ελλάδος.
Να θυμίσουμε ότι η αμερικανική αγορά μετοχών σκαρφάλωσε και πάλι σε νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα, εν μέσω αισιοδοξίας ότι ο Τραμπ θα επιδιώξει να φέρει σύντομα μία συμφωνία με την Κίνα, αλλά και προσδοκιών ότι η νομισματική πολιτική θα συνεχίσει να στηρίζει την ανάπτυξη.
Την ίδια στην ΕΚΤ δεν υπάρχει συμφωνία για το τι ακριβώς θα πρέπει να γίνει το επόμενο διάστημα. Τα ηνία παρέλαβε και επισήμως η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία δεν προβλέπεται μεν να παρεκλίνει ιδιαίτερα από τη στρατηγική του προκατόχου της, αλλά θα πρέπει να επιδιώξει να κλείσει το «ρήγμα», που έχει ανοίξει. Για να είναι αποτελεσματική η πολιτική, θα πρέπει η ΕΚΤ να μιλάει με ενιαία φωνή.
naftemporiki.gr
