Πρωταθλήτρια στους φόρους, ουραγός στην παροχή δημοσίων αγαθών, είναι το συμπέρασμα του ΣΕΒ για την Ελλάδα, όπως προκύπτει από το εβδομαδιαίο δελτίο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
«Οι δημοσιονομικές προοπτικές δημιουργούν μεσο-μακροπρόθεσμα αδιέξοδα στην αναπτυξιακή και δημογραφική δυναμική της οικονομίας. Με άλλα λόγια, η αναγκαία δημοσιονομική πειθαρχία με το συγκεκριμένο μείγμα φόρων και δαπανών περιορίζει τις επιλογές της χώρας να αντιμετωπίσει με τις κατάλληλες αναπτυξιακές πολιτικές τις προκλήσεις της μεγάλης αποεπένδυσης και της γήρανσης του πληθυσμού» τονίζει μεταξύ άλλων.
Υπενθυμίζει δε, ότι «ήδη έχουμε υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση, ως ποσοστό του ΑΕΠ, και σε φόρους και σε εισφορές, από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τα συνολικά μας έσοδα να είναι κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες περίπου υψηλότερα.
«Αν και μαζεύουμε περισσότερα έσοδα, γιατί έχουμε να πληρώσουμε 1,2 π.μ. παραπάνω σε τόκους, 3,5 π.μ. παραπάνω σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές σε χρήμα, και 2 π.μ. παραπάνω σε μισθούς, ξοδεύουμε πολύ λιγότερα (5 π.μ. λιγότερα) απ’ ό,τι η μέση ευρωπαϊκή χώρα, σε μη μισθολογικές δαπάνες για την παροχή των δημοσίων αγαθών παιδείας, υγείας, άμυνας, τάξης και ασφάλειας, δικαστήρια, εφορίες, τελωνεία, συντήρηση γεφυρών, δρόμων, λεωφορείων, κ.ο.κ.» σπεύδει να προσθέσει.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο ΣΕΒ παρατηρεί ότι «ο πραγματικός δείκτης ευημερίας μιας χώρας έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την ποιότητα και την ποσότητα των δημόσιων αγαθών που παρέχει στους πολίτες της».
Και εξηγεί: «Όταν υπερφορολογείς την εργασία και τις επιχειρήσεις χωρίς να επιστρέφεις αντίστοιχου επιπέδου δημόσια αγαθά, δημιουργείται μια μη βιώσιμη σχέση μεταξύ οικονομίας, πολιτών και κράτους. Η Ελλάδα σήμερα επιβάλλει φόρους Σκανδιναβίας χωρίς όμως να προσφέρει και αντίστοιχες υπηρεσίες».
Όσον αφορά στις μισθολογικές δαπάνες λειτουργίας του κράτους, ο Σύνδεσμος επισημαίνει ότι «ενώ grosso modo είμαστε περίπου στον μέσο όρο της ΕΕ-28, υπάρχουν πολύ πιο αναπτυγμένες χώρες από την Ελλάδα (Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ιταλία) που έχουν μικρότερες δαπάνες μισθοδοσίας ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαθέτουν καλύτερους μισθούς και πιο παραγωγικό Δημόσιο».
Έτσι, «καλό θα ήταν να σκεφτούμε πώς μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα του κράτους, με την εισαγωγή νέων μεθόδων και τεχνολογιών, όπως κάνουν όλες οι επιχειρήσεις του κόσμου, καθώς και πολλές άλλες κυβερνήσεις».
Άλλωστε, κατά τον ΣΕΒ, μεσοπρόθεσμα υπολογίζεται ότι είναι εφικτή μια μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης κατά 2 έως 2,5 π.μ. του ΑΕΠ, στο πλαίσιο συνδυασμένων δράσεων που αφορούν όχι μόνο στην μείωση των φορολογικών συντελεστών, αλλά και:
- την ενίσχυση και ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων
- τη διατήρηση καλού οικονομικού κλίματος και της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης σε υψηλό επίπεδο
- την αποτελεσματική πάταξη της φοροδιαφυγής
- τη μείωση των δαπανών λειτουργίας του κράτους μέσω αύξησης της παραγωγικότητας μεσοπρόθεσμα
naftemporiki.gr
