Από την έντυπη έκδοση
Της Ειρήνης Σακελλάρη
[email protected]
Πιο σφικτό πλαίσιο από εκείνο που θα προτείνει η κυβέρνηση ζητούν οι θεσμοί σε ό,τι αφορά την προστασία της πρώτης κατοικίας και το νέο καθεστώς που θα αντικαταστήσει τον νόμο Κατσέλη. Μάλιστα, όπως λένε καλά πληροφορημένες πηγές, το περιεχόμενο του νέου θεσμικού πλαισίου θα καθοριστεί σε συνεργασία με τους θεσμούς.
Παράγοντας με γνώση της διαπραγμάτευσης έλεγε χθες στη «Ν» ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, αφού το νέο θεσμικό πλαίσιο αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα κι έτσι η κυβέρνηση δεν μπορεί να νομοθετήσει χωρίς την έγκριση των θεσμών. Σε αντίθετη περίπτωση θα τεθούν σε κίνδυνο τουλάχιστον τα 640 εκατ. ευρώ που αποτελούν τις επιστροφές κερδών από τα ελληνικά ομόλογα τα οποία βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των κεντρικών τραπεζών.
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, και παρά το γεγονός πως οι θεσμοί ήδη κρούουν τον κώδωνα σε ό,τι αφορά τις καθυστερήσεις, εκτιμάται πως τελικώς μέσα από διαπραγματεύσεις θα βρουν κοινό τόπο με την κυβέρνηση, καθώς η προεκλογική περίοδος σε Ελλάδα και Ευρώπη χαλαρώνει και από τις δύο πλευρές τις διαφαινόμενες εντάσεις. Όπως και να έχει, η κυβέρνηση δεν θα κινηθεί μονομερώς.
Οι τάσεις
Η κυβέρνηση, ωστόσο, δεν φαίνεται -προς το παρόν τουλάχιστον- να τα βρίσκει με τις τράπεζες, που θέλουν το όριο προστασίας της πρώτης κατοικίας να κινηθεί περί τις 100.000 ευρώ και θα αυξήσει τις απαιτήσεις της σε τουλάχιστον 50% πάνω από το όριο αυτό. Τα δάνεια, άλλωστε, που υπερβαίνουν το ποσό αυτό δεν είναι πάνω από το 20% των δανείων που συνολικά μπορούν να ενταχθούν στον νόμο Κατσέλη. Η διαπραγμάτευση θα οδηγήσει τα πράγματα κάτω από το όριο αυτό, αλλά πιθανόν πάνω και από το όριο που επιθυμούν οι τράπεζες. Η προστασία της πρώτης κατοικίας αναμένεται να κινηθεί περί τις 120.000 ευρώ.
Παράλληλα, μέσα από το νέο πλαίσιο, τόσο η κυβέρνηση όσο και οι τράπεζες θα επιλέξουν να πιέσουν τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, την οικονομική κατάσταση των οποίων θα έχουν σε διαρκή έλεγχο, ενώ θα είναι εξαιρετικά αυστηροί σε ό,τι αφορά τη μη καταβολή των δόσεων των δανείων όπου θα χάνεται τόσο η επιδότηση όσο και η προστασία.
«Αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις θα αποτελέσει το κατά πόσον η προστασία θα αφορά όλους τους τύπους δανείων που έχουν ως ενέχυρο πρώτες κατοικίες ή τελικώς η προστασία θα αφορά αυστηρά τα ενέχυρα των στεγαστικών δανείων και μόνο, όπως άλλωστε ισχύει και στον σημερινό νόμο Κατσέλη.
Η κοινωνική διάσταση, πάντως, της προστασίας της πρώτης κατοικίας μοιραία ανάγεται σε ένα μείζον θέμα για το κυβερνητικό στρατόπεδο εν όψει προεκλογικής περιόδου. Όπως διαφαίνεται, οι τράπεζες συνειδητά επιλέγουν να μη σηκώσουν τους τόνους, αφού επιθυμούν -με την έγκριση του κυβερνητικού επιτελείου- να προχωρήσουν τα σχέδιά τους για τα υπόλοιπα «κόκκινα» δάνεια.
Και μολονότι στο κυβερνητικό στρατόπεδο διαφαίνονται δύο τάσεις, εκείνη που επιθυμεί να υπερασπιστεί τους αδύναμους καταναλωτές χωρίς να υπολογίζει το κόστος που έχουν οι ενέργειες αυτές για τα πιστωτικά ιδρύματα και εκείνη που υπολογίζει το κόστος αυτό, οι γνώστες του θέματος θεωρούν πως θα βρεθεί σε κάθε περίπτωση η χρυσή τομή.
Οι επόμενες κινήσεις
Το Eurogroup του Μαρτίου θα αποφασίσει για την επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα (ANFA και SMP) στη βάση της αξιολόγησης από τους θεσμούς για την εφαρμογή των συμφωνημένων δράσεων. Κυρίαρχο ζήτημα θα αποτελέσει το νέο θεσμικό πλαίσιο για την προστασία των πτωχευμένων ιδιωτών.
Το θέμα αυτό πρέπει να έχει τελειώσει πριν από τις 27 Φεβρουαρίου και να συμπεριληφθεί στην έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Κομισιόν ώστε να συζητηθεί πριν από το Euro Working Group της 28ης Φεβρουαρίου. Εκτιμάται πως οι θεσμοί θα λάβουν την κυβερνητική πρόταση έως τις 15 Φεβρουαρίου, ενώ οι τράπεζες θα έχουν ολοκληρώσει σχεδόν το έργο τους.
Το συγκεκριμένο προαπαιτούμενο (προστασία πρώτης κατοικίας) είναι το πλέον ακανθώδες έναντι άλλων, όπως το θέμα της Εγνατίας Οδού, η συγκράτηση των δαπανών υγείας, η στελέχωση της ΑΑΔΕ κ.λπ.
