Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Με τις γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή να χτυπούν κόκκινο, την αμερικανική κυβέρνηση να έχει επιβάλλει κυρώσεις σε Ιράν και Βενεζουέλα και τον ΟΠΕΚ να έχει ανανεώσει τη συμφωνία του με τη Ρωσία για μείωση της προσφοράς, οι τιμές του πετρελαίου θα μπορούσαν να έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του περασμένου Οκτωβρίου, πάνω από τα 85 δολάρια το βαρέλι ή και να έχουν απογειωθεί στα 100 δολάρια, όπως προειδοποιούσαν αναλυτές πριν από λίγους μήνες. Αντ’αυτού βρίσκονται σε πτώσηκοντά στα 60 δολάρια. Η εξέλιξη αποτελεί ακόμη μία απόδειξη της φθίνουσας επιρροής του ΟΠΕΚ στην παγκόσμια αγορά και της ανάδυσης μίας νέας δύναμης: του τυφώνα… Τραμπ.
Το άλλοτε πανίσχυρο καρτέλ έχει χάσει εδώ και καιρό τον απόλυτο έλεγχο. Η ραγδαία ανάπτυξη της παραγωγής των ανεξάρτητων αμερικανικών παραγωγών είχε δημιουργήσει νέα δεδομένα. Ωστόσο εξακολουθούσε να έχει τον πρώτο λόγο, με τις παρεμβάσεις του, σε επίπεδο ρητορικής και πράξης, να στηρίζουν ή να ρίχνουν τις τιμές. Τους τελευταίους μήνες όμως οι traders λίγο κοιτούν προς το Ριάντ και τους συμμάχους του. Το βλέμμα τους είναι στραμμένο αλλού. Στα tweets και τις απρόβλεπτες αποφάσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος, όσο και εάν εξαπολύει βέλη κατά του ΟΠΕΚ και της Ρωσίας για τα επίπεδα των τιμών, εξελίσσεται στην πιο ισχυρή δύναμη της αγοράς. Όταν ρίχνει τους τόνους και επιδιώκει προσέγγιση με την Κίνα και άλλους μεγάλους εμπορικούς εταίρους, θέτει τις τιμές σε τροχιά ανάκαμψης. Όταν «ξεσπάει» στο λογαριασμό του στο Twitter, αιφνιδιάζει με νέους δασμούς και εξαπολύει απειλές, που επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο το οικονομικό κλίμα, δεν αργεί να φέρει τη βουτιά.
Ουσιαστικά η πορεία των τιμών του πετρελαίου εξαρτάται όπως εξηγούν αναλυτές σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις προοπτικές της ζήτησης σήμερα από ό,τι από τις κινήσεις των παραγωγών. Η προσφορά είναι δύσκολο να μειωθεί κι άλλο, καθώς τα μέλη του καρτέλ θα αναγκάζονταν να παραχωρήσουν πρόσθετο μερίδιο αγοράς στους Αμερικανούς που λειτουργούν ως ανεξάρτητοι παραγωγοί και όχι ως κράτος, το οποίο μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία με τον ΟΠΕΚ και τη Ρωσία.
Το πόσο «διψάνε» η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και οι άλλοι μεγάλοι καταταναλωτές για ενέργεια είναι καθοριστικής σημασίας. Και αυτό με τη σειρά του εξαρτάται από τους ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτοί δέχονται αλλεπάλληλα πλήγματα από τον σινο-αμερικανικό εμπορικό πόλεμο. Στον τελευταίο είναι σαφές πως την πρωτοβουλία των κινήσεων έχει ο Ντόναλντ Τραμπ. Το εάν θα γίνουν πραγματικότητα τα σενάρια για κατάρρευση των τιμών κοντά στα 30 δολάρια, για εκτίναξή τους στα 100 δολ. ή για μία νέα ισορροπία στα σημερινά επίπεδα, εξαρτάται εν πολλοίς από τις διαθέσεις του προέδρου.
naftemporiki.gr