Από την έντυπη έκδοση
Του Στέλιου Παπαπέτρου
[email protected]
Την ανάγκη ενίσχυσης του εθνικού μετώπου για το εργασιακό, μέσα από την υποστήριξη του κοινού ανακοινωθέντος των κοινωνικών εταίρων επισημαίνει, με δήλωση του στη «Ναυτεμπορική», ο υπουργός Εργασίας και καλεί τα πολιτικά κόμματα να πάρουν θέση επί του θέματος αυτού, ώστε να ενδυναμωθεί και να θωρακιστεί ακόμη περισσότερο η διαπραγματευτική θέση της χώρας, εν όψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους των θεσμών τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Ο κ. Γιώργος Κατρούγκαλος δηλώνει πως δεν τον αιφνιδίασε το γεγονός ότι, μετά την υπογραφή του κοινού ανακοινωθέντος, ακολούθησαν οι ανακοινώσεις του ΣΕΒ που ήταν «σε διαφορετικό ύφος», καθώς, όπως επισημαίνει, «ο ΣΕΒ, με την τελική του δήλωση, εμμένει στα από κοινού συμφωνηθέντα και δεν διασπά την εθνική διαπραγματευτική θέση».
Η δήλωση-παρέμβαση του κ. Κατρούγκαλου στη «Ναυτεμπορική» για τις εξελίξεις και τις διεργασίες των τελευταίων ημερών στο μέτωπο του εργασιακού έχει ως εξής:
«Η κοινή δήλωση των κοινωνικών εταίρων την προηγούμενη εβδομάδα ήταν πολύ σημαντική, διότι διαμορφώνει τη βάση ενός εθνικού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου για τη διαπραγμάτευση επί των εργασιακών. Στη δήλωσή τους, μεταξύ άλλων, αποδέχονται ως ‘‘καλές πρακτικές’’ που πρέπει να υιοθετηθούν μόνο αυτές που συνάδουν με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, ζητούν την επιστροφή των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον ελάχιστο μισθό, δηλώνουν καθαρά ότι δεν τίθεται καν θέμα περαιτέρω μείωσης των κατώτατων μισθών ή κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού.
Επίσης, παραπέμποντας σε παλαιότερες κοινές δηλώσεις τους, επαναλαμβάνουν ότι δεν υφίσταται ανάγκη εισαγωγής λοκάουτ ή αλλαγής του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις, ενώ θέτουν εκ νέου επί τάπητος την ανάγκη επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων. Είναι ιδιαίτερα θετική η συνυπογραφή της δήλωσης αυτής και από τον ΣΕΒ. Το γεγονός ότι μετά την υπογραφή ακολούθησαν ανακοινώσεις του σε διαφορετικό ύφος προσωπικά δεν με αιφνιδίασε. Είναι προφανές ότι τα ταξικά συμφέροντα των βιομηχάνων δεν είναι ίδια με αυτά των εργαζομένων.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι, παρόλα αυτά, ο ΣΕΒ, με τελική του δήλωση, εμμένει στα από κοινού συμφωνηθέντα και δεν διασπά την εθνική διαπραγματευτική θέση. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η προσπάθεια της κυβέρνησής μας να επιστρέψει η Ελλάδα στην κανονικότητα της κοινωνικής Ευρώπης, με την απομόνωση των ακραίων παικτών που επιδιώκουν τα αντίθετα. Ήρθε η ώρα να πάρουν θέση επί του ζητήματος και τα κόμματα, ιδίως η Νέα Δημοκρατία, της οποίας ο πρόεδρος έχει αρκετές φορές δηλώσει ότι υιοθετεί τις “διαρθρωτικές αλλαγές” που προτείνει το ΔΝΤ».
ΣΕΒ: Προσυπογράφουμε το κείμενο αρχών
Η «τελική δήλωση» του ΣΕΒ, στην οποία αναφέρεται ο υπουργός Εργασίας, είναι η ακόλουθη: «Στο πεδίο των εργασιακών το ζητούμενο για τον ΣΕΒ είναι να οικοδομήσουμε ένα σύστημα που θα είναι απαλλαγμένο από τις ατέλειες και τα σφάλματα του παρελθόντος, που θα ευθυγραμμίζεται με τις δυναμικές ευρωπαϊκές οικονομίες ως προς τους στόχους, τις προοπτικές και τα εργαλεία πολιτικής.
Υπ’ αυτή την έννοια προσυπογράφουμε το κείμενο γενικών αρχών και κατευθύνσεων των κοινωνικών εταίρων και ταυτόχρονα εξειδικεύουμε στις παρεμβάσεις μας ως οφείλουμε με υπευθυνότητα, διαφάνεια και εποικοδομητικό πνεύμα τις πάγιες θέσεις μας σε όλα τα κρίσιμα εργασιακά ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα την προσέλκυση επενδύσεων και την αύξηση της απασχόλησης».
ΓΣΕΕ: Να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα
Στο θέμα των εκτιμήσεων του ΣΕΒ για τις εργασιακές σχέσεις παρενέβη και η ΓΣΕΕ, η οποία σε σχετική ανακοίνωση της επισημαίνει ότι: «Οι θέσεις του ΣΕΒ για τα εργασιακά, όπως διατυπώθηκαν στο Οικονομικό Δελτίο του Συνδέσμου, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα όσα και οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων συνυπέγραψαν στην πρόσφατη συμφωνία ΓΣΕΕ – εργοδοτικών φορέων».
Η Ανώτατη Συνομοσπονδία εκτιμά ότι η υπογραφή μιας εθνικής διμερούς συμφωνίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων ΓΣΕΕ – ΣΕΒ – ΣΕΤΕ – ΕΣΕΕ – ΓΣΕΒΕΕ οφείλει να έχει πρωτίστως το τεκμήριο της σοβαρότητας στην προώθηση των 5 βασικών αξόνων, οι οποίοι συμφωνήθηκαν από κοινού με όλες τις εργοδοτικές οργανώσεις. Τα θέματα αυτά είναι η μη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η μη επαναφορά λοκ άουτ, η επαναφορά της διαδικασίας και του περιεχομένου της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και η επεκτασιμότητα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.
