Από την έντυπη έκδοση
* Στην αγορά της Αθήνας οι θεσμικοί, για πολλοστή φορά, δήλωσαν ανέτοιμοι να δουν το ποτήρι μισογεμάτο, αλλά δεν επέτρεψαν να επικρατήσει το πνεύμα όσων το βλέπουν μισοάδειο. Η επιλογή της συσσώρευσης, ως κυρίαρχης τάσης με εξαιρετικά μικρούς όγκους και ακόμα μικρότερα ποσοστά απωλειών ή κερδών ανά ημίωρο, κράτησε τον Γ.Δ. κοντά στις 630 μονάδες, με κατώτερο τις 629,30 από τις 12:41 και στις 16:00 βρισκόταν στις 631,3 (-0,38%) με τζίρο κοντά στα 16 εκατ. ευρώ. Ακόμα και χωρίς τις ριπές του καυτού αέρα, οι επαγγελματίες αναζητούσαν την ατμόσφαιρα της πλαζ μια μέρα που τα τηλέφωνα δεν χτυπούσαν και το δικαίωμα στο μεσημεριανό σήκωνε και καμιά μπίρα, παγωμένη. Τόσο όσο η ατμόσφαιρα στα χρηματιστηριακά γραφεία. Έχει περάσει τέτοιες μέρες η αγορά από το ‘80 έως σήμερα κάμποσες φορές και σαν εγγύηση προς τους νεότερους μένει, πως θα έρθουν και μέρες που η πίεση από την πολλή δουλειά θα είναι εξαντλητική.
* Αρκετά ήταν τα σχόλια γύρω από την απόφαση της Μαριάννας Λάτση να ρευστοποιήσει με δύο κινήσεις τη συμμετοχή της στη ΛΑΜΔΑ, μετά την ανακοίνωση περί των οικονομικών σχημάτων που την αγόρασαν. Θετική εξέλιξη πάντως δεν την θεώρησε κανένας από όσους τοποθετήθηκαν. Πώς όμως να υπάρχει αυτή την εποχή διάθεση για αισιοδοξία, που θα βοηθούσε να βρει το επενδυτικό κοινό κάτι θετικό για το χρηματιστήριο. Μια σειρά από χειροπιαστές θετικές εξελίξεις πνίγηκαν, είτε από την ανησυχία για την εξάπλωση της πανδημίας σε χώρες που καθορίζουν την παγκόσμια ανάπτυξη, είτε από τις γεωπολιτικές εντάσεις στην περιοχή. Στην τακτική που ακολούθησε η Τουρκία στη Μεσόγειο απέδιδαν πολλοί την τελευταία κατρακύλα. Ωστόσο και τώρα, που υπάρχει ένα χρονικό περιθώριο ανάπαυλας, η διάθεση για συμμετοχή εξατμίστηκε, αμέσως μόλις έγινε σαφές ότι η ένταση αποκλιμακώθηκε.
* Σε αντίθεση με την ένταση της επιπολαιότητας ορισμένων ηγετών, που στηρίζουν τη χρήση της υδροξυχλωροκίνης, σαν να ρίχνουν ζαριές, μπας και γλιτώσουν από το στίγμα της ανικανότητας στην αντιμετώπιση ενός ξαφνικού και παράξενου κινδύνου. Το σύμπαν των μικροοργανισμών ενυπάρχει στο δικό μας και εξελίσσεται μαζί με την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους. Αλλά επειδή δεν είναι ορατό, γίνεται αντιληπτό με τις κατά καιρούς θανατηφόρες επιδράσεις στους οργανισμούς που τους φιλοξενούν. Το αφιέρωμα στις γενικότητες σχετίζεται άμεσα στην απουσία κάποιου ουσιαστικού ενδιαφέροντος που να προέκυψε από τη διαπραγμάτευση. Οι Τράπεζες παραμένοντας στο επίκεντρο των πιέσεων διατήρησαν την ιδιότητα του πεδίου δοκιμών επικίνδυνων βολών από την πλευρά ισχυρών θεσμικών και σε κάθε περίπτωση ισχυρότερων των ιδιωτών επενδυτών.
* Η πλάγια κίνηση μεταξύ των 630 και 632 μονάδων ήταν το αποτέλεσμα μιας άνευρης διαπραγμάτευσης, που για άλλη μια φορά τόνισε την επιφύλαξη των θεσμικών απέναντι στον κλάδο, που επικρατεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ήρθε η περίοδος που η άνοδος στη Wall Street δεν καταφέρνει να ενεργοποιήσει τη διάθεση για ρίσκο στην Ε.Ε., ακόμα και τη μέρα στης Fed, ενώ παράλληλα λιγοστεύουν οι εταιρείες που έχουν γοητευτικά θεμελιώδη, καθώς απευθύνεται η δραστηριότητά τους σε οικονομία που για όλους είναι άγνωστο πού θα καθίσει η μπίλια της ρουλέτας που γυρίζει η πανδημία. Τη μιζέρια της κίνησης μεταξύ 610 και 630 μονάδων μπορεί, αν ξεσπάσει το δεύτερο κύμα της πανδημίας, να τη θυμόμαστε με… νοσταλγία. Η διάθεση για ανάληψη ρίσκου αργεί.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
* Η πανδημία θεωρήθηκε απειλή της κατηγορίας εκείνων που δεν είναι αποτέλεσμα ενεργειών των ανθρώπων. Γιατί προκάλεσε μια βαθιά αλλά δίμηνης μόνο διάρκειας ύφεση. Για τους αναλυτές που εξετάζουν σε βάθος την αντίδραση των κοινωνιών, ο Covid-19 έχει περάσει στη συνείδηση των ανθρώπων και ειδικότερα όσων ασχολούνται με την παγκόσμια κεφαλαιαγορά, όπως ο τυφώνας Κατρίνα που διάλυσε τη Νέα Ορλεάνη. Αλλά η πανδημία εκτός του θανατηφόρου αποτελέσματος για τους βαρέως νοσούντες, φωτίζει σαν προβολέας πτυχές του ανθρώπινου πολιτισμού που σπάνια συζητιούνται ουσιαστικά. Αναφερόμαστε στους Έλληνες επιστήμονες των ξένων εργαστηρίων βιοτεχνολογίας, στους γεμάτους αυταπάρνηση νοσηλευτές, αλλά και στις ορδές των συνανθρώπων που είναι έτοιμοι να στρατευθούν πίσω από μισαλλόδοξες απόψεις, ακόμα και όταν η λογική τονίζει την επικινδυνότητά τους. Αντίστοιχα επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί η μονιμότητα στις πολιτικές νομισματικής χαλάρωσης. Αν σκάσει η φούσκα στον δανεισμό, οι αδύναμοι θα την πληρώσουν. Η ανάγκη μείωσης των ανισοτήτων που αναδείχθηκαν δραματικά ειδοποιεί: Δεν πάει άλλο έτσι.
Σοφοκλής β’
Κατά Κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
