«Ανεξάρτητα με την επίσημη στάση της χώρας μας, με τις κυβερνητικές και διπλωματικές προσπάθειες τις οποίες ως πολίτες αντιλαμβανόμαστε και σεβόμαστε απόλυτα, προτείνω στη γενική συνέλευση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων να αποφασίσει ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας, πως ως επιχειρηματίες δεν εισάγουμε και δεν εξάγουμε στη Τουρκία και ως καταναλωτές δεν αγοράζουμε τα προϊόντα τους με barcode που αρχίζει από 868 και 869» αναφέρει ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά, Βασίλης Κορκίδης, προς τη γ.σ. της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων.
Ειδικότερα, σε σχετική επιστολή του σημειώνει:
«Για την ανείπωτη ενέργεια της “γείτονος” η ελληνική αγορά πρέπει να προχωρήσει σε μποϋκοτάζ των προϊόντων τους και η κυβέρνηση να ζητήσει από την ΕΕ επιβολή εμπορικών κυρώσεων. Όλοι αντιλαμβανόμαστε πως με μία ιδιότυπη από την πλευρά μας απαγόρευση εισαγωγής και κατανάλωσης προϊόντων από την Τουρκία, θα υπάρξουν αντίποινα και ενδεχομένως το πλήγμα για την ελληνική οικονομία να είναι μεγάλο. Πόσο, όμως, κοστολογείται η ενέργεια αλλοίωσης ενός ελληνικού, χριστιανικού και παγκόσμιου πολιτιστικού μνημείου;
Μπορεί, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η Τουρκία να αποτελεί έναν από τους σημαντικούς εισαγωγείς ελληνικών προϊόντων, αλλά είναι και η αιτία για τις τεράστιες αμυντικές και μεταναστευτικές δαπάνες της χώρας μας. Μπορεί στη σχετική λίστα των εξαγωγών μας να βρίσκεται 3η στην κατάταξη, αλλά αν το δούμε από την ηθική πλευρά είναι τελευταία στην εκτίμησή μας. Οι εξαγωγές των ελληνικών προϊόντων προς την Τουρκία μπορεί να φτάνουν σε αξία το 1,4 δισ. ευρώ, αλλά η Τουρκία εμφανίζεται και στην αντίστοιχη λίστα των εισαγωγών κοντά στο 1 δισ. ευρώ. Είναι, λοιπόν, αρκετό ένα πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο να εξισορροπήσει τις τουρκικές προκλήσεις; Γιατί να διατηρήσουμε στενές οικονομικές σχέσεις με μία χώρα που διαρκώς προκαλεί τα θρησκευτικά μας πιστεύω, την ιστορία μας και αμφισβητεί τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα;
Οι οικονομικές γέφυρες συνεργασίας πολλές φορές στο παρελθόν απέδιδαν σε περιόδους κρίσεις, μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, παρά τις έντονες αντιπαραθέσεις στα σοβαρά εθνικά θέματα, όμως θεωρώ πως μετά και τα τελευταία γεγονότα θα πρέπει να αναθεωρήσουμε την επιχειρηματική μας στάση απέναντι στη Τουρκία. Οι ελληνικές επιχειρήσεις που συνεργάζονται με τουρκικές επιχειρήσεις θα πρέπει να αναθεωρήσουν ή να αναστείλουν τη συνεργασία τους, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, τουλάχιστον για όσο επιμένουν στην προκλητική απόφασή τους να μετατρέψουν το μνημείο της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί. Ανεξάρτητα με την επίσημη στάση της χώρας μας, με τις κυβερνητικές και διπλωματικές προσπάθειες τις οποίες ως πολίτες αντιλαμβανόμαστε και σεβόμαστε απόλυτα, προτείνω στη ΓΣ της ΚΕΕΕ να αποφασίσει ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας, πως ως επιχειρηματίες ΔΕΝ εισάγουμε και ΔΕΝ εξάγουμε στη Τουρκία και ως καταναλωτές ΔΕΝ αγοράζουμε τα προϊόντα τους με barcode που αρχίζει από 868 και 869.
Μία ηχηρή προειδοποίηση για “εμπάργκο” από τα Επιμελητήρια της χώρας και μία έντονη διαμαρτυρία στις ευρωπαϊκές επιχειρηματικές οργανώσεις θα είναι μία άμεση αντίδραση της ελληνικής επιχειρηματικότητας στις πολλές τουρκικές “μπαμπεσιές”.
#Σταματάμε την πώληση πολιτισμού! και λέμε στους Ευρωπαίους εταίρους μας #Stop Turkey using culture for politics!».
