Από την έντυπη έκδοση
* Μια ανθοδέσμη σχολίων αναλύσεων και άρθρων αφιερώθηκε χθες και προχθές για το ελληνικό «δράμα», «τραγωδία», «τελική αναμέτρηση» (με τον δράκο), «εφιάλτης», «οικονομικό ναυάγιο». Ο,τι μπορούσαν έκαναν οι αναλυτές και οι οικονομολόγοι για να μην αναφερθούμε σε πολιτικές προσωπικότητες, καθώς πολλοί από αυτούς αναφερόμενοι στην ελληνική περίπτωση προσπάθησαν να ειδοποιήσουν τους επενδυτές για τη μεγάλη αναταραχή στις αγορές. Ολα αυτά σε ένα κοινό που δεν είναι εύκολο να ξεχάσει τι επακολούθησε της κατάρρευσης της Lehman. Οπως επίσης πιο κοντά χρονικά, άρα και πιο έντονα χαραγμένη στη μνήμη τους, είναι η μεγάλη βουτιά των αγορών τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2011. Οταν πάλι οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος κατέληξαν σε αδιέξοδο που η ελληνική πλευρά θέλησε να αναθέσει προς επίλυση στον… λαό.
* Οι σχολιαστές στα διεθνή μέσα ενημέρωσης θεωρούν πως η αντίδραση των αγοραίων έδωσε θάρρος στους Ευρωπαίους πολιτικούς να διατηρήσουν τη σκληρή τους στάση. Ετσι απευθύνθηκαν στην Αθήνα για ύστερη φορά προτείνοντας την αποδοχή της πρότασης που απέρριψε η Ελλάδα την Παρασκευή. Δηλαδή το να μη γίνει το δημοψήφισμα. Από την Αθήνα υπήρξε μια νέα πρόταση για τρίτο πρόγραμμα στήριξης μετά την εκπνοή του δεύτερου χθες στις 12 το βράδυ. Η κα Μέρκελ δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Μπορώ μόνο να επαναλάβω αυτό που είπα χθες. Το πρόγραμμα θα λήξει σήμερα (σ.σ.: χθες) τα μεσάνυχτα ώρα Κεντρικής Ευρώπης. Εγώ δεν έχω υπ’ όψιν καμία άλλη αξιόπιστη ένδειξη». Τη Δευτέρα δε σε ομιλία στο Βερολίνο δήλωσε: «Η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει τέτοιες κρίσεις πολύ πολύ καλύτερα σήμερα, επειδή έχει πάρει προφυλάξεις».
* Η απόφαση να τραβήξει η Ελλάδα στα άκρα το παιχνίδι της τόλμης δεν είναι εύκολο να γίνει αποδεχτή από την παγκόσμια επενδυτική κοινότητα. Γιατί πίστευε ότι δεν είναι δυνατό να επιλέξουν οι δύο πλευρές το πιο αυτοκτονικό σενάριο. Αυτοκτονικό για τους Ελληνες, που θα τους πέταγαν στη δραχμή με μια οικονομία που δεν έχει προετοιμασία για τη μετάβαση σε ένα εθνικό νόμισμα, αλλά και για την Ευρωζώνη. Αφού θα επισημοποιούσε το σπέρμα της διάσπασής της. Καθώς μετά το Gexit θα υπήρχε το δεδομένο πως στην Ευρωζώνη εκτός της εισόδου υπάρχει και η έξοδος. Κάτι που θα δικαιώσει όσους οικονομολόγους και θεσμικούς της αγοράς νομισμάτων υποστήριξαν, από τη γέννηση του ευρώ, πως το κοινό νόμισμα δεν είχε τις δυνάμεις συνοχής του δολαρίου των Ηνωμένων Πολιτειών και κάποια στιγμή θα αναπτύσσονταν φυγόκεντρες δυνάμεις.
* Σήμερα αυτές οι γραμμές διαβάζονται από πολίτες μιας χώρας που δεν βρίσκεται κάτω από την προστασία ενός προγράμματος στήριξης, οι οποίοι θα γνωρίζουν πως προσπάθησε πάλι η Ελλάδα, αλλά οι εταίροι τής γύρισαν την πλάτη. Ωστόσο, για πολλοστή φορά η Αθήνα επιχείρησε να ξεπεράσει το ΔΝΤ και η απάντηση ήταν: «Μετά την Κυριακή, κύριοι, και σταματήστε να εφευρίσκετε τρόπους διαφυγής από τα ισχύοντα και από την Ελλάδα συμφωνηθέντα, γιατί χωρίς ΔΝΤ πρόταση από το γερμανικό κοινοβούλιο δεν περνάει». Οι αγορές, πάλι, με την υποψία πως κάτι ανατρεπτικό θα γινόταν πέρασαν ενδοσυνεδριακά σε κέρδη, αλλά έκλεισαν με πτώση 1,5%. Ακόμα δεν υπάρχει καταστάλαγμα στην παγκόσμια αγορά και όλα μπορεί να εξελιχθούν χειρότερα. Καλό κουράγιο.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
* Είναι ώρες κρίσιμες και η κρισιμότητά τους δεν επιτρέπει αδιαφορία. Επιβάλλει την ενεργοποίηση κάθε πολίτη αυτής της χώρας, στην πραγματική βάση αυτού του δημοψηφίσματος. Αυτή δεν έχει σχέση με κομματικές αντιθέσεις, διαφορές και αντιπαραθέσεις, όσο και αν πολλοί, δυστυχώς πάρα πολλοί, πολιτικοί παράγοντες προσπαθούν να επιβάλουν. Το ερώτημα αφορά τη σχέση μας με τους εταίρους στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη ακόμα και αν δεν ήταν αυτό στις προθέσεις της κυβέρνησης, όπως διαρκώς επαναλαμβάνει. Γιατί έτσι εκλαμβάνουν όλοι στην Ευρώπη το δημοψήφισμα και είναι ώρα όσoι έχουν δύναμη παρέμβασης στην κοινή γνώμη, να δηλώσουν αν και για αυτούς την Κυριακή κρίνεται η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. Ακόμα και στην οπτική του δημοψηφίσματος υπάρχουν στοιχεία διχασμού, που με κάποιο τρόπο χρειάζεται να ξεπεραστεί. Ενα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση η παρέμβαση του Γ. Μπαμπινιώτη: «Δεν ψηφίζουμε κόμματα. Ψηφίζουμε πατρίδα. Ψηφίζουμε ζωτικό χώρο, ψηφίζουμε σε ποιον πολιτισμό και με ποιους εταίρους θέλουμε να είμαστε».
ΣΟΦΟΚΛΗΣ Β’
Κατά Κόσμον ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
