Από την έντυπη έκδοση
Επιμέλεια: Επιστημονική ομάδα της ARTION με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη www.artion.gr
Έως 28.2.2019 οι χωριστές δηλώσεις συζύγων
Ήδη για το τρέχον φορολογικό έτος έχει δοθεί βάσει του άρθρου 67 παρ. 4 του ν. 4172/2013 στους συζύγους η δυνατότητα υποβολής χωριστών δηλώσεων φορολογίας εισοδημάτων. Ωστόσο, για να καταστεί δυνατή η υποβολή χωριστής δήλωσης θα πρέπει ένας τουλάχιστον εκ των συζύγων να γνωστοποιήσει στην ΑΑΔΕ την επιλογή του αυτή, μέχρι την 28η Φεβρουαρίου 2019, μέσω ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής. Μέχρι την ημερομηνία αυτή είναι δυνατή και η ανάκληση της γνωστοποίησης αυτής, ενώ μετά την παρέλευση της προθεσμίας αυτής δεν είναι δυνατή η ανάκληση της δήλωσης και η υποβολή κοινής δήλωσης. Η ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή γνωστοποίησης της επιλογής για υποβολή χωριστής δήλωσης θα παραμείνει διαθέσιμη και μετά την 28η Φεβρουαρίου 2019 και μέχρι την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της εμπρόθεσμης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, αποκλειστικά για τους φορολογούμενους που συνάπτουν ή δηλώνουν γάμο μετά τις 28/2/2019. Η επιλογή αυτή είναι δεσμευτική ως προς το φορολογικό έτος που αφορά και για τον άλλο σύζυγο.
Πώληση περιουσιακού στοιχείου από μέλος Δ.Σ. στην Α.Ε.
Με βάση το νέο νομοθετικό καθεστώς για τις ανώνυμες εταιρείες (άρθρο 19 ν. 4548/2018) ορίζεται ότι μέσα στα πρώτα δύο έτη από τη σύσταση της εταιρείας απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η απόκτηση οποιουδήποτε στοιχείου του ενεργητικού με τίμημα ανώτερο του ενός δέκατου του κεφαλαίου, που έχει καταβληθεί, εφόσον πωλητές είναι ιδρυτές, μέτοχοι εκπροσωπούντες ποσοστό μεγαλύτερο του ενός εικοστού του καταβεβλημένου κεφαλαίου, μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας, τα στενά μέλη οικογένειας των παραπάνω προσώπων, καθώς και εταιρείες που ελέγχονται από τα παραπάνω πρόσωπα, εκτός αν προηγηθεί έγκριση της γενικής συνέλευσης και αποτίμηση των στοιχείων που μεταβιβάζονται στην εταιρεία. Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει όταν πρόκειται για αποκτήσεις που γίνονται στο πλαίσιο των τρεχουσών συναλλαγών της εταιρείας.
Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου
Διαδοχικές θεωρούνται οι συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που καταρτίζονται μεταξύ του ίδιου εργοδότη και του ίδιου εργαζόμενου, με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας και δεν μεσολαβεί μεταξύ τους χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των σαράντα πέντε (45) ημερών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι μη εργάσιμες ημέρες.
Προκειμένου περί ομίλου επιχειρήσεων για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου στην έννοια του όρου «ίδιου εργοδότη» περιλαμβάνονται και οι επιχειρήσεις του ομίλου. Σε περίπτωση μη συνδρομής αντικειμενικού λόγου, όπως αυτός ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 του ΠΔ 180/2004 και εφόσον η χρονική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου υπερβαίνει συνολικά τα τρία (3) έτη, τεκμαίρεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης με συνέπεια τη μετατροπή αυτών σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου. Αν στο χρονικό διάστημα των τριών (3) ετών ο αριθμός των ανανεώσεων, διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας υπερβαίνει τις τρεις (3), τεκμαίρεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης με συνέπεια τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας αορίστου χρόνου.
Δημοφιλή Ερωτήματα
Εφόσον βεβαιωθεί ανικανότητα για εργασία εργαζομένου πλέον των 3 ημερών, για τη χορήγηση του επιδόματος ασθενείας από τον ΕΦΚΑ, θα πρέπει η προσκομιζόμενη βεβαίωση να προέρχεται από γιατρό του οργανισμού κυρίας ασφάλισης, στον οποίο τυγχάνει ασφαλισμένος ο μισθωτός (ΕΦΚΑ κ.λπ.).
