«Οι μεγάλες προσωπικότητες στέκονται συχνά εμπόδιο στα σχέδια μεγάλων συγχωνεύσεων. Η συγχώνευση των Fiat Chrysler και Renault θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα και να πετύχει, ακριβώς επειδή η πρόταση έρχεται την ώρα που και οι δύο εταιρείες έχουν χάσει τα αφεντικά τους, τα οποιά ήταν εκ των ισχυρότερων προσωπικοτήτων στο χώρο».
Το σχόλιο αυτό της Wall Street Journal αποτυπώνει την ευρύτερη αίσθηση, που υπάρχει στην αγορά, ότι τελικά το deal για μία συγχώνευση που θα οδηγήσει σε έναν κολοσσό με συμμετοχή 50%-50% των δύο εταιρειών, μπορεί να ευοδοθεί σε μία περίοδο μεγάλων αλλαγών και προκλήσεων για την αυτοκινητοβιομηχανία. Η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής και τα αυστηρότερα όρια ρύπων, στροφή στην ηλεκτροκίνηση και τα πλήρως αυτοματοποιημένα οχήματα, ο ανταγωνισμός όχι μόνο από παραδοσιακές δυνάμεις της αγοράς, αλλά και από γίγαντες της Σίλικον Βάλει απαιτούν νέες συμμαχίες.
Η γαλλική Renault ήλπιζε πως θα προχωρήσει πρώτα η συγχώνευσή της με την ιαπωνική Nissan, ώστε στη συνέχεια να εξαγοράσει την ιταλο-αμερικανική Fiat Chrysler (FCA). Ωστόσο η ιαπωνική εταιρεία δεν θέλει να της κάνει το χατίρι. Καλείται έτσι να σκεφτεί πολύ καλά την προσφορά, που έχει μπροστά της.
Επί Σέρτζιο Μαρτσιόνε η FCA είχε εξετάσει ακόμη και το ενδεχομενο συγχώνευσης με την General Motors. Ήταν γενικά υπέρ των συμμαχιών, ωστόσο ένα μεγάλο ερώτημα σε τέτοιες περιπτώσεις (που συχνά αποδεικνύεται αγκάθι) είναι ποιος θα είναι ο επικεφαλής.
Οι σημερινοί επικεφαλής των δύο εταιρειών δεν έχουν την ίδια δύναμη που είχαν οι προκάτοχοί τους και θα μπορούσαν πιο εύκολα να καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό, να μοιράσουν τις θέσεις. Η πρόταση της FCA είνια να καταβάλλει στους μετόχους ένα μέρισμα 2,5 δισ. ευρώ προκειμένου να μειώσει την χρηματιστηριακή αξία της στα επίπεδα της Renault, πριν λάβει χώρα η συγχώνευση του 50:50 με ανταλλαγή μετοχών. Αυτό σημαίνει ότι οι δύο εταιρείες θα μοιραστούν ισότιμα τις προσδοκώμενες μειώσεις κόστους των 5 δισ. ευρώ. Οι μετοχές και των δύο έκαναν άλμα στον απόηχο της είδησης.
Τις διαπραγματεύσεις επιβεβαίωσ ο Τζον Έλκαν, διευθύνων σύμβουλος της FCA, τονίζοντας: «Λειτουργήσαμε με θάρρος, όπως και το 2009». Πριν από δέκα χρόνια είχε ανακοινώσει την εξαγορά της Chrysler από τη Fiat. Kαι τότε το κίνητρο ήταν το ίδιο. Η αγορά άλλαζε και ο ανταγωνισμός αυξανόταν.
Οι επενδυτές εμφανίζονται ενθουσιασμένοι με την προοπτική. Δεν είναι όμως οι μόνοι που καθορίζουν το παιχνίδι. Θα πρέπει να υπολογίσουν συνδικάτα και κυβερνήσεις. Ήδη η προειδοποίηση ήρθε από το Παρίσι. Η όποια συμφωνία πρέπει να διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας διεμήνυσε η κυβέρνηση Μακρόν.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από WSJ, Reuters, Bloomberg
