Από την έντυπη έκδοση
* Εντάξει, κύριοι, τελικά μπορείτε να βγάλετε ο ένας το μάτι του αλλουνού. Το είδαμε να γίνεται στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις και κύρια χθες. Την Τετάρτη το δοκιμάσανε και φάνηκε πως τους βγήκε, χωρίς να δημιουργηθούν υποψίες σε αυτούς που την πάτησαν. Το επανέλαβαν χθες, με όση υπερβολή σήκωνε να βάλουν στις κινήσεις τους. Το ξεκίνημα είχε όλα τα συστατικά παραγωγής ευφορίας, όπως ανοδικό χάσμα μεγάλο, υποχώρηση κατόπιν χωρίς να αλλάξει το θετικό πρόσημο μεταβολής και μετά εισαγωγή εντολών αγοράς, που έφεραν τον Γ.Δ. στις 790, με κλείσιμο Τετάρτης στις 785. Ακολούθως τον πήρε ενθουσιασμένη η αγορά και τον οδήγησε στο μέγιστο των 794 μονάδων, έπειτα από 80 λεπτά ελεύθερων συναλλαγών. Τότε άρχισε το κυρίως έργο των ισχυρών θεσμικών για τη μέρα. Σταθερό ξεφόρτωμα, που μετά τις 13:30 τον πέρασε σε αρνητικό πεδίο.
* Από τότε με κύματα εντολών πώλησης ξεκίνησε η αναζήτηση για τον πυθμένα του πενταμήνου. Αλλά και του μήνα, που δεν λέει να σταματήσει το ροκάνισμα της κεφαλαιοποίησης του Χ.Α. Μετά τις 15:30 φάνηκε ως πυθμένας οι 772,3 μονάδες. Όλα αυτά την ημέρα που συνεδρίαζε το Eurogroup με την Ελλάδα πρώτο θέμα στην ατζέντα και την απόδοση του 10ετούς ελληνικού ομολόγου στην αντίστοιχη αγορά στη γειτονιά του 4,2%. Ύστερα ήρθε η είδηση πως ματαιώθηκε η συνάντηση κορυφής ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας. Η διάθεση για ρίσκο σε παγκόσμια κλίμακα μειώθηκε συντονισμένα. Στην Αθήνα, που ως τις 17:00 το κατώτερο μέρας ήταν αυτό που εμφανίστηκε από τις 15:26 και ενώ σταμάτησε ο Γ.Δ. στις 774,73 μονάδες, οι άγριες πιέσεις στις δημοπρασίες όρισαν και τον έκλεισαν στο νέο χαμηλό των 770,89 μονάδων.
* Στην Ευρώπη είχαν περισσότερο χρόνο για να αφομοιώσουν όσα συνέβησαν στις ΗΠΑ και υπήρξε εντυπωσιακή αντίδραση από τα χαμηλά ημέρας, που σημειώθηκαν χρονικά στο κλείσιμο της Αθήνας. Βέβαια θα υπάρξουν αναλυτές που θα αποδώσουν τη βουτιά κατά 1,79% στην αδυναμία να συμφωνηθούν κάποια ανακοινώσιμα ζητήματα σχετικά με το χρέος. Αλλά γενικότερα αυτό που κυριαρχεί ακόμα και τώρα στα κριτήρια των θεσμικών είναι η πιθανή μελλοντική κερδοφορία. Αλλά για αυτήν, για την ώρα, απουσιάζουν οι μεγάλες προσδοκίες. Έτσι περιορίζονται οι επαγγελματίες στο να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στο ρίσκο ανάλογα με την πρόοδο στις έντονες παρασκηνιακές συζητήσεις για τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Άλλωστε και ο επικεφαλής του Eurogroup τη θεώρησε πολύ σημαντική για το ελληνικό πρόγραμμα και εξέφρασε την ελπίδα να υπάρξει σύντομα συμφωνία επ’ αυτής.
* Ζητείται συνεπώς από τους αγοραίους θάρρος από την πλευρά των αρμοδίων, για να παραδεχθούν στο εσωτερικό, πως το ΔΝΤ δεν είναι ο κακός δαίμονας των μνημονίων. Είναι ο πιστωτής που υποστηρίζει την ανάγκη ελάφρυνσης του χρέους, ώστε να μη γονατίσει γρήγορα και εύκολα η ελληνική οικονομία, όταν αφεθεί χωρίς στήριξη. Οι αντιμνημονιακοί βέβαια, που έφαγαν ψωμάκι ως παντεσπάνι από τον πόλεμο «στους μηχανισμούς υποτέλειας των χωρών στο διεθνές κεφάλαιο», θα έλθουν σε δύσκολη θέση. Ευτυχώς τα γεωπολιτικά και η αντισυμβατική πολιτική σε χώρες της Ευρωζώνης αντιμετωπίζονται ψύχραιμα ως τώρα και ορθώς, γιατί όλα τα χειρότερα σενάρια δεν έχουν επιβεβαιωθεί, όπως και όλα τα πολύ αισιόδοξα.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
* «Εκείνοι σας έβαλαν στα μνημόνια και εμείς σας βγάζουμε» φωνάζει το σύστημα επικοινωνίας των κυβερνώντων και είναι σίγουροι πως αυτό θα «πιάσει» στις μάζες. Αφού, με ευθύνη όλων, εκατομμύρια πολιτών ταύτισαν τα μνημόνια με την κρίση και πολλοί πιστεύουν πως την κρίση έφεραν τα επονείδιστα μνημόνια. Φθάνουν και περισσεύουν, αν κρίνουμε από τη γλώσσα του σώματος του πρωθυπουργού, ο οποίος αισθάνεται άνετα με βάση το ολιστικό πρόγραμμα ανάπτυξης που δημιούργησαν τα στελέχη του. Οι λογικές σκέψεις ωστόσο γύρω από την υπόθεση της ανάπτυξης και της «καθαρής εξόδου» δεν επιτρέπουν τόση άνεση. Τα μνημόνια ήταν προγράμματα στήριξης μιας οικονομίας που δεν άντεχε και δεν αντέχει να λειτουργεί χωρίς δανεικά. Όσοι κυβέρνησαν από το 2009 και μετά το παραδέχθηκαν, αφού υπόγραφαν διαρκώς και νεότερα για να εξασφαλίσουν τη… δόση που συντηρεί την οικονομική δραστηριότητα. Γιατί οι αγορές ζητούσαν «απαγορευτικά» επιτόκια. Αυτές θα κρίνουν, λογικά, την αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος χωρίς τη στήριξη του φθηνού κοινοτικού δανεισμού.
Σοφοκλής β’
Κατά Κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
