Από την έντυπη έκδοση
Του Θάνου Τσίρου
[email protected]
Ενώ στην Αθήνα οι διαπραγματεύσεις με τους επικεφαλής του κουαρτέτου μπαίνουν από σήμερα στην τελική ευθεία με στόχο να ολοκληρωθούν στην καλύτερη περίπτωση έως την Κυριακή, οι εμπλεκόμενοι «παίκτες» με το ελληνικό ζήτημα εξακολουθούν να αναζητούν μια λύση για το χρέος η οποία θα ικανοποιεί όλες τις πλευρές και συγκεκριμένα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Βερολίνο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ελλάδα.
Παράλληλα, κορυφώνεται η αγωνία των κυβερνητικών στελεχών για την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση, καθώς έχει καθυστερήσει το κλείσιμο της αξιολόγησης, ενώ το QE τείνει προς τη λήξη του, όπως αφήνουν να εννοηθεί στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς προς αυτή την κατεύθυνση πιέζει και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.
Οι διαπραγματεύσεις που γίνονται παρασκηνιακά και ταυτόχρονα με τις συζητήσεις στην Αθήνα αποσκοπούν:
1 Στο να εξασφαλίσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τη δέσμευση των ευρωπαϊκών θεσμών για το περιεχόμενο των μεσοπρόθεσμων μέτρων. Το ΔΝΤ δεν ζητάει την ενεργοποίηση των μέτρων εδώ και τώρα, αλλά τον προσδιορισμό τους με τέτοιο τρόπο ώστε το αποτέλεσμα να είναι μετρήσιμο. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί έχουν λάβει σαφή προειδοποίηση από το ΔΝΤ ότι χωρίς το θέμα του χρέους, ο φάκελος με την πρόταση συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα δεν θα φτάσει στο Συμβούλιο του Ταμείου.
2 Στο να μην υποχρεωθεί η γερμανική πλευρά να «εξειδικεύσει» το παραμικρό πριν από τις γερμανικές εκλογές όσον αφορά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα του χρέους. Τα συμφέροντα της Γερμανίας είναι σε πλήρη αντίθεση με τις απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς το Βερολίνο επιμένει στη γραμμή που έχει χαραχθεί από τον Μάιο του 2016 και η οποία ορίζει ότι τα νεότερα για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα υπάρξουν μετά τη λήξη του ελληνικού προγράμματος, δηλαδή μετά τον Αύγουστο του 2018.
3 Στο να ικανοποιηθεί και η ελληνική πλευρά, η οποία βλέπει ότι μετά τις υποχωρήσεις που έχουν ήδη γίνει όσον αφορά τα μέτρα που θα ληφθούν μετά το 2019 (μείωση αφορολόγητου και περικοπή συντάξεων), το μοναδικό χειροπιαστό κέρδος που μπορεί να υπάρξει μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα είναι η συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η ΕΚΤ, για να εντάξει τα ελληνικά ομόλογα στο QE, δεν αρκείται όμως μόνο στην ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης. Θέλει και αυτή να υπάρξουν σαφείς ενδείξεις ότι το χρέος της Ελλάδας θα καταστεί βιώσιμο.
Οι διαπραγματεύσεις για το χρέος θα κορυφωθούν και αυτές μέσα στο πρώτο 15νθήμερο του Μαΐου, ενώ είναι πολύ πιθανό να συγκληθεί το Ουάσιγκτον Γκρουπ στο περιθώριο της Συνόδου G7 που θα πραγματοποιηθεί στην Ιταλία.
Κυβερνητικές πηγές υποστήριζαν ότι αυτή τη στιγμή το φλέγον ζήτημα της διαπραγμάτευσης δεν είναι οι τεχνικές συζητήσεις που γίνονται στην Αθήνα, αλλά το πώς θα επέλθει ο συμβιβασμός στο θέμα του χρέους.
Από αυτόν τον συμβιβασμό θα εξαρτηθεί η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο πρόγραμμα, ενώ η ελληνική πλευρά συνδέει ανοικτά πλέον τη συμμετοχή του ΔΝΤ με την ενεργοποίηση του πακέτου μέτρων για το 2019-2020. Άρα, χωρίς τον συμβιβασμό για το χρέος, πρακτικά δεν μπορεί να κλείσει η συμφωνία.
Με δεδομένη τη στάση της Γερμανίας, το κυρίαρχο σενάριο συμβιβασμού αυτή τη στιγμή προβλέπει ότι το Eurogroup, μετά την ψήφιση των μέτρων από την ελληνική πλευρά, θα προχωρήσει και σε μια σαφή δέσμευση -σαφέστερη και λεπτομερέστερη σε σχέση με αυτή του Μαΐου 2016- όσον αφορά το περιεχόμενο των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.
Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, μια σαφής δέσμευση θα μπορούσε να ικανοποιήσει και το ΔΝΤ, αλλά και την ΕΚΤ προκειμένου να εγκρίνει την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE.
Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι χρονική πίεση όσον αφορά την έγκριση της ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν υπάρχει, καθώς η περιορισμένη συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα (μόλις 3 δισεκατομμύρια ευρώ) επιτρέπει την ένταξη ακόμη και… μια ημέρα πριν αποφασίσει η ΕΚΤ να διακόψει τις αγορές ομολόγων που εκδίδουν οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης.
