Από την έντυπη έκδοση
*Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, για να γίνει αγαπητή η στατιστική στους επενδυτές, ασχέτως του επιπέδου των μαθηματικών τους γνώσεων. Η απλή λογική βοηθά εξαιρετικά πολύ. Ο Γ.Δ., χωρίς πολλές αλλαγές στη σύνθεση και μερικές στη βαρύτητα των μετοχών που τον διαμορφώνουν, από τη σύνοδο της 24ης Μαΐου πέρυσι έως τις 10 Αυγούστου, για περισσότερες από 50 μέρες διαπραγμάτευσης κινήθηκε μεταξύ των 735 και 792 μονάδων. Στις δε τελευταίες 33, που το «βάρος» τους καλείται να σηκώσει η τρέχουσα άνοδος, καθώς οι τιμές έρχονται από χαμηλότερα, ο Γ.Δ. έπαιξε μεταξύ 741 και 774 μονάδων. Θα ήταν αφελές λοιπόν να πιστέψουμε ότι ο στόχος της υπέρβασης των 780 μονάδων είναι απλός και εύκολα επιτεύξιμος. Βέβαια εκείνη την περίοδο ο μέσος τζίρος, λόγω θέρους, ήταν ο μισός από τον τρέχοντα και το να φθάσει η αγορά, ας πούμε, στις 777 θα γίνει σχετικά γρήγορα.
*Αλλά για να ξεπεραστούν οι 790 μονάδες θα απαιτηθεί «έργο» ανόδου με σημαντική ενίσχυση του τζίρου. Είναι σημαντικά τα κεφάλαια που εγκλώβισε η περίοδος από το τελευταίο δεκαήμερο του Μάη έως το τελευταίο του Ιουνίου. Τότε εμφανίστηκαν δύο φορές τιμές άνω των 790. Αλλά άρχισε να συννεφιάζει, λόγω ΦΦΓΚΡΠ, από αποφάσεις και κατευθύνσεις από Fed, ECB – (ΕΚΤ) εις βάρος των μετοχικών αξιών παγκόσμια και παράλληλα άρχισε το ξεπούλημα των Τραπεζών. Συμπερασματικά, υπήρχαν πολλά αίτια (άρα θολούρα στην τότε προσέγγιση) για την πτωτική συσσώρευση τότε. Αλλά τα τεμάχια που άλλαξαν χέρια, απέκτησαν αποδεδειγμένη στατιστικά, δηλαδή κατόπιν εορτής, επίδραση στην κίνηση της αγοράς συνολικά.
*Δεν θα ξεπεραστούν συνεπώς οι 790 μονάδες, που αποτελούν για ορισμένους κορυφή στην ταλαιπωρία των κεφαλαίων τους, με ένα φύσημα του ανέμου αισιοδοξίας. Τον έφερε η εντός των διεθνών πλαισίων εμφανιζομένη αισιοδοξία, με μείωση στις αποδόσεις του ελληνικού χρέους. Τότε που βασανιζόταν επί εβδομάδες η αγορά μας, οι Κεντρικές Τράπεζες αποφάσιζαν ή ειδοποιούσαν για πολιτικές σύσφιγξης. Τώρα, διαβεβαιώνουν για τις επερχόμενες κινήσεις χαλάρωσης. Για να μη νομίζουμε πως απέκτησε ξαφνικά ιδανική εικόνα η ελληνική οικονομία. Όταν ωστόσο γίνει το «θαύμα» της υπερπήδησης των 790, χρειάζονται γρήγορα ανακλαστικά εκ μέρους των ιδιωτών επενδυτών. Επειδή αργότερα τα βήματα θα είναι τόσο μεγάλα που θα αναβάλουν την τοποθέτηση στο επερχόμενο πτωτικό γύρισμα. Και αυτό θα απουσιάζει. Αν το πείσμα όμως περιμένει δικαίωση, ο επενδυτής μοιάζει ταξιδιώτης σε αποβάθρα φωτισμένου σταθμού, που τρένα περνάνε διαρκώς, αλλά τρένο για να ανέβει δεν θα σταματά.
*Ο Γ.Δ. συνεδριάσεις με διαδοχικά κλεισίματα πάνω από τις 740 μονάδες έχει εννέα έως τώρα στον μήνα. Με μέσο όγκο ψηλότερο από εκείνο του Αυγούστου του 2018. Πιθανώς μπορεί να «μαζέψει» γρηγορότερα την προσφορά μετοχών από όσους αγοράζανε στην πτώση εκείνων των συνεδριάσεων, νομίζοντας πως ήταν ο πυθμένας μιας κατηφόρας που είχε αρχίσει στις 24 Μαΐου. Ας συγχωρήσουν οι αναγνώστες το «θράσος» πίσω από κάθε πρόβλεψη για την πορεία των τιμών. Οι αγορές συνηθίζουν να διαψεύδουν πολλών ειδών προφητείες. Αλλά οι δεκαετίες στο ρεπορτάζ μάς δίδαξαν πως όταν οι εξελίξεις κινούν τους δείκτες στην αντίθετη από την παρελθούσα κατεύθυνση, η στατιστική προϊστορία «μετράει».
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
*Είναι όντως κρίσιμες για τους Έλληνες οι εκλογές για την Ευρωβουλή. Κανένας όμως δεν αναφέρει όσα αφορούν τη χώρα, ανεξάρτητα από το ποιος την κυβερνά, και θα επηρεάσουν τη ζωή όλων. Προβάλλουν την κρισιμότητα της αναμέτρησης στις 26 Μαΐου σύμφωνα με την οπτική τους. Οι των «προοδευτικών» παρατάξεων αναφέρουν ως βασικό την αντιμετώπιση του νεοφιλελευθερισμού, καθώς η εμμονή στη λιτότητα διέλυσε τις κοινωνίες και τη συνοχή της Ευρωζώνης. Οι «απέναντι» ζητούν ισχύ, για να αντιμετωπιστεί ο λαϊκισμός που γυρίζει την Ευρώπη στην εποχή του προστατευτισμού, δηλαδή του προθάλαμου στον επόμενο πόλεμο.
Τα άκρα κρατούν τη σημαία του ανόθευτου πατριωτισμού ή κομμουνισμού και κανένας δεν αναφέρεται στη σκληρή αλήθεια. Οι ρήτρες εκ των προγραμμάτων στήριξης θα διαρκέσουν δεκαετίες, όσο αντιμετωπίζουμε την ανάπτυξη… «χαλαρά». Ο έλεγχος για την εφαρμογή τους γίνεται μέσω των Βρυξελλών, στο έργο μελλοντικών ελληνικών κυβερνήσεων, επί της διαχείρισης συμπεφωνημένων υποχρεώσεων. Συνεπώς, υποψήφιοι διαχειριστές, «μετράει και παραμετράει» η «κυβέρνηση των Βρυξελλών».
Σοφοκλής β’
Κατά Κόσμον Κώστας Ιωαννίδης