Πολύς ντόρος έγινε τελευταία για την «σιωπηρή παραίτηση», γνωστή επίσης ως «κάνω τα απαραίτητα» στην δουλεια, αντιδρώντας στην κουλτούρα της εργασίας “24 ώρες το 24ωρο”.
Άλλοι προχωρούν ακόμη πιο πέρα, «αράζοντας», και σχεδόν αποφεύγοντας- τελείως- τον εργασιακό κάμματο σα να μην τους νοιάζει ότι μπορεί να απολυθούν γι΄αυτό.
Τώρα οι εργοδότες «αντεπιτίθενται». Ο λόγος για την «σιωπηρή απόλυση».
Το σχέδιο απλό. Καμία έξτρα παροχή πέρα από τα απολύτως νόμιμα .Αλλά και, πίεση με «φόρτωμα» εργασιών, αύξηση μισθού και προνόμια μόνο σε άλλους -ακόμη και αν δεν είναι οι πιο ικανοί- αρνητικά σχόλια δημοσίως. Σε όσους δεν αρέσει είναι ευπρόσδεκτοι να φύγουν.
Οι νέες «τάσεις» υποστηρίζονται δεόντως από το μοντέλο «απομακρυσμένη εργασία» που ευνοεί τόσο την «σιωπηρή παραίτηση» όσο και την «σιωπηρή απόλυση».
Κάποιοι εργαζόμενοι, αποφασίζουν να εργαστούν εκ του μακρόθεν λόγω μεγάλων αποστάσεων ή για άλλους προσωπικούς λόγους. Και ορισμένοι εργοδότες μειώνουν τους χώρους ή μετακομίζουν τα γραφεία τους αλλού, για επαγγελματικούς λόγους. σημειώνει σχολιαστής της Washington Post.
Όταν και οι δύο κάνουν αυτές τις αλλαγές χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τις εργασιακές διαταραχές που θα προκληθουν τότε μοιάζει πολύ εύκολο να τερματιστεί η σχέση εργασίας.
naftemporiki.gr
