Ελίζα Καραγιώργη
[email protected]
Συνεχίζει να υποχωρεί το ευρώ έναντι του δολαρίου την Τετάρτη, σημειώνοντας νέο χαμηλό δύο δεκαετιών λόγω ανησυχιών για την οικονομία της Γηραιάς Ηπείρου. Έτσι η ισοτιμία των δύο νομισμάτων διαμορφώνεται στο 1,018.
Το ευρώ πέφτει από την Τρίτη «υπό την επίδραση των φόβων για ύφεση στην Ευρώπη και της χρηματοπιστωτικής αναταραχής που τροφοδοτείται από μια νέα άνοδο των τιμών της ενέργειας στην περιοχή, ιδίως των τιμών του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας», εξηγούν αναλυτές της Western Union.
Ο αναγκαστικός τερματισμός της απεργίας στη Νορβηγία για επανεκκίνηση της παραγωγής «πάση θυσία» σε τρία κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν ήταν αρκετός για να καθησυχάσει τους επενδυτές, οι οποίοι παραμένουν επικεντρωμένοι στην κατάσταση στην Ουκρανία και τη Ρωσία.
«Εάν η Ρωσία δεν επανεκκινήσει τις εξαγωγές της, είναι πιθανό η ΕΕ να έχει έλλειψη φυσικού αερίου στο τέλος του χειμώνα», προειδοποιεί στο AFP ο Holger Schmieding, αναλυτής της Berenberg, και η κατάσταση θα μπορούσε να επιδεινωθεί με τη μείωση της ρωσικής προσφοράς. «Η κορύφωση των τιμών του φυσικού αερίου και η αβεβαιότητα στην αγορά ενέργειας είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους αναμένουμε ύφεση στην ευρωζώνη από το φθινόπωρο του 2022 έως τα μέσα του 2023 και όχι απλό στασιμοπληθωρισμό», είπε.
Το φάσμα της στασιμότητας της ανάπτυξης και του υψηλού πληθωρισμού (στασιμοπληθωρισμός) ήταν, ωστόσο, το χειρότερο σενάριο πριν από λίγους μήνες και παραμένει η κύρια ανησυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) έχει διαβρωθεί» από την «υπερβολική αντίδρασή» της στην αύξηση του περιθωρίου των επιτοκίων δανεισμού των χωρών μελών της ευρωζώνης, εκτιμά ο Κιτ Γιούκες, αναλυτής της Societe Generale. Μάλιστα το θεωρεί «αδύνατο να αγοραστεί» φέτος το καλοκαίρι. Το νόμισμα «σε τέτοια κατάσταση που ακόμη και μια μεγάλη πολιτική κρίση δεν του επιτρέπει να ανέβει έναντι της στερλίνας!», υπογραμμίζει.
Νικήτρια σε αυτήν την κατάσταση είναι σίγουρα η Federal Reserve.
Η ΕΚΤ απέχει πολύ από τους στόχους της νομισματικής πολιτικής και αντιμετωπίζει το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα: Τον κατακερματισμό των πιστωτικών αγορών της ζώνης του ευρώ. Ο πρόεδρος της Bundesbank, Γιόακιμ Νάγκελ προέβαλε ήδη μεγάλες αντιρρήσεις στις προσπάθειες μείωσης του κόστους δανεισμού των χωρών του Νότου αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα χρειαζόταν μια νέα πολιτική μνημονίων.
