Tου Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Λόγω των μειωμένων ροών φυσικού αερίου από τη Ρωσία, μεγάλες μονάδες της γερμανικής βιομηχανίας ετοιμάζονται να περιορίσουν την παραγωγή τους, αν η κατάσταση του εφοδιασμού επιδεινωθεί σημαντικά. «Μεγάλες βιομηχανίες χημικών, μετάλλων και οικοδομικών υλικών εξετάζουν ήδη πώς μια μείωση της ποσότητας παράδοσης φυσικού αερίου θα επηρεάσει τη δική τους αλυσίδα», όπως δείχνει έρευνα της Handelsblatt. Για παράδειγμα, ο μεγαλύτερος χημικός όμιλος στον κόσμο, η BASF, αναμένει ότι θα λειτουργεί το δίκτυο παραγωγής με μειωμένο φορτίο εάν ο όγκος αερίου που παρέχεται είναι έως και 50% κάτω από τη μέγιστη ενεργειακή απαίτηση.
«Αλλά εάν η προσφορά μειωθεί σημαντικά και μόνιμα κάτω από το 50%, θα πρέπει να κλείσουμε το εργοστάσιο παραγωγής σύμφωνα με τα απαραίτητα πρότυπα ασφαλείας», ανακοίνωσε η BASF. «Ο καθοριστικός παράγοντας είναι τότε, πόσο θα διαρκέσει μια μειωμένη παροχή φυσικού αερίου και πόσο γρήγορα μπορούν να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις», γράφει η γερμανική εφημερίδα. Ηδη, αρκετοί πολιτικοί στην Ευρώπη ζητούν από τον κόσμο να εξοικονομήσει φυσικό αέριο. Σύμφωνα με τη «Welt am Sonntag», η πόλη του Αμβούργου εξετάζει το ενδεχόμενο να περιορίσει το ζεστό νερό για τα νοικοκυριά. Αν και το καλοκαίρι, οι πολίτες χρειάζονται λιγότερο αέριο, η κατάσταση είναι τεταμένη: οι δεξαμενές αποθήκευσης στην Ευρώπη θα έπρεπε να είναι πολύ πιο γεμάτες για το χειμώνα, αλλά υπολογίζεται ότι είναι μόνο στο 53 %
Αισιόδοξα μηνύματα έστειλε η είδηση ότι τον Ιούνιο, για πρώτη φορά στην ιστορία, η Ευρώπη εισήγαγε περισσότερο υγροποιημένο αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά φυσικό αέριο μέσω αγωγών από τη Ρωσία, σύμφωνα με στοιχεία που ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας. Το συμπέρασμα σαφές: οι κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας έχουν ωθήσει την Ευρώπη σε εναλλακτικές πηγές. Αλλά το ερώτημα παραμένει: Σε ενδεχόμενη διακοπή του ρωσικού αερίου από την Gazprom, θα μπορούσε η ΕΕ να διαχειριστεί οικονομικά τις συνέπειες;
Τι θα γίνει με το αμερικανικό LNG
Τον Ιούνιο, οι εξαγωγές αμερικανικού LNG στην Ευρώπη ήταν ήδη προγραμματισμένες και δεν είχαν επηρεαστεί από την πυρκαγιά στον τερματικό σταθμό του Φρίπορτ, στοΤέξας, που αποτελεί και το βασικό σημείο εκκίνησης για τα δεξαμενόπλοια που κατευθύνονται προς τη Γηραιά Ήπειρο. Οι τελευταίες ενδείξεις από το Φρίπορτ κάνουν λόγο για σοβαρή μείωση των εξαγωγών LNG, τουλάχιστον μέχρι το τέταρτο τρίμηνο του έτους. Χθες μάλιστα, η αμερικανική Υπηρεσία Ασφάλειας Αγωγών και Επικίνδυνων Υλικών (PHMSA) ανακοίνωσε ότι θεωρεί επικίνδυνη για τη δημόσια ασφάλεια την πλήρη επανενεργοποίηση του τερματικού σταθμού στο Φρίπορτ, αν δεν αποκατασταθούν πλήρως οι ζημιές. Για το λόγο αυτό η PHMSA διέταξε τη «Freeport LNG» να διεξάγει έρευνα εντός 60 ημερών, τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι καθοριστικά για την έγκριση πλήρους επανάληψης των δραστηριοτήτων. Με απλά λόγια: Τουλάχιστον μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, οι εξαγωγές LNG είναι σε κίνδυνο .Αν αυτή η τάση συνεχιστεί, με σημαντικά χαμηλότερες ποσότητες LNG προς εξαγωγή – θα επηρεάσει αντικειμενικά και την όποια βούληση υπάρχει στην ΕΕ για τη θέσπιση πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Οι 27 παρέπεμψαν για τον προσεχή Οκτώβριο τη συζήτηση για τον καθορισμό ανώτατου ορίου στην τιμή του φυσικού αερίου.
Εμπόδιο η ύφεση στην Αμερική
Το πρόβλημα για την Ευρώπη είναι πάντως ότι η πανθομολογούμενη ύφεση στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε συνδυασμό με τον υψηλότερο εδώ και 40 χρόνια υψηλό πληθωρισμό, ενδέχεται να αυξήσει την πίεση στην κυβέρνηση Μπάιντεν να κρατήσει στο «σπίτι» το πολύτιμο φυσικό αέριο, αντί να τροφοδοτήσει την ΕΕ, σε μια προσπάθεια περιορισμού της ανόδου των τιμών. Θα συνεχίσουν λοιπόν οι Ηνωμένες Πολιτείες να τροφοδοτούν την Ευρώπη με LNG; Και αν ναι, θα το κάνουν αποδεχόμενοι τη λογική του πλαφόν στην τιμή που ζητάει ο ευρωπαϊκός Νότος;
Δεν είναι καλά πάντως τα μηνύματα από την Γερμανία και το ενδεχόμενο κατάρρευσης της μεγαλύτερης εταιρίας φυσικού αερίου –της Uniper- λόγω του υπέρογκου κόστους αγοράς φυσικού αερίου στην αγορά spot για να καλύψει τις χαμένες ροές από τη Ρωσία.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ προειδοποίησε μάλιστα για ένα ενεργειακό ντόμινο, τύπου Lehman Brothers, στην Ευρώπη. Περιττό να πούμε ότι μια διαρθρωτική ενεργειακή κρίση θα παρέσυρε επίσης τα spread των χωρών του Νότου, σε έναν ανεμοστρόβιλο, με άγνωστα αποτελέσματα.
