Η πανδημία δεν προκαλεί μόνο οικονομικά προβλήματα στη Βρετανία, αλλά έχει και μία παράπλευρη απώλεια: Τη μαζική έξοδο των εργαζομένων άνω των 50 ετών από την εργασία. Περίπου 300.000 εργαζόμενοι ηλικίας 50 έως 65 ετών έχουν ενταχθεί στη λεγόμενη κατηγορία των «οικονομικά ανενεργών» ατόμων, σύμφωνα με έρευνα της υπηρεσίας «Εργατικού Δυναμικού του Ηνωμένου Βασιλείου (LFS).
«Οικονομικά ανενεργοί» σημαίνει ότι αυτοί οι εργαζόμενοι ούτε απασχολούνται, oύτε αναζητούν εργασία. Φυσικά, μπορεί απλώς οι εργαζόμενοι αυτοί να έχουν αποταμιεύσει περισσότερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας και να έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να συνταξιοδοτηθούν, νωρίτερα από το αναμενόμενο. Αλλά, αυτό συνιστά πρόβλημα για πολλές επιχειρήσεις ,αλλά και την κυβέρνηση, καθώς λείπουν από την βρετανική οικονομία παραγωγικοί και έμπειροι εργαζομένοι– κάτι που θα μπορούσε να κοστίσει ακριβά στο κράτος.
Από την έρευνα του LFS φαίνεται μάλιστα ότι η φυγή των 50άρηδων δεν αφορά τα πλουσιότερα κοινωνικά στρώματα. Αντίθετα, είναι ένα φαινόμενο που αφορά κυρίως τα μεσαία και τα χαμηλότερα -μεσαία εισοδήματα.
Η μεγαλύτερη αύξηση στην «έξοδο» παρατηρείται μεταξύ των εργαζομένων στην κατηγορία χαμηλότερου -μεσαίου εισοδήματος, που κέρδιζαν περίπου 18.000 με 25.000 λίρες, ετησίως (21.000-29.200 ευρώ). Για παράδειγμα, η φυγή από τις εργασίες ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των ατόμων που νοίκιαζαν τις κατοικίες τους παρά μεταξύ των ιδιοκτητών, όπως και μεταξύ εκείνων που εργάζονταν σε τομείς και επαγγέλματα με χαμηλότερη αμοιβή. Αντίθετα, η έξοδος ήταν μικρότερη μεταξύ των εργαζομένων υψηλής εξειδίκευσης.
Οι τομείς στους οποίους έχει αυξηθεί περισσότερο η έξοδος άνω των 50 ετών είναι το χονδρικό και λιανικό εμπόριο (+40%), οι μεταφορές και η αποθήκευση (+30%) και η μεταποίηση (+25%).
Διάφοροι παράγοντες μπορεί να εξηγήσουν αυτή την τάση: Πρώτον, οι κλάδοι αυτοί αντιμετώπιζαν ήδη οικονομικές δυσκολίες πριν από την πανδημία και έχουν πληγεί σκληρά τα τελευταία δύο χρόνια. Οι εργαζόμενοι θεωρούσαν λοιπόν πώς ήταν απίθανο να βρουν δουλειά σε έναν προβληματικό τομέα και μπορούσαν να επιλέξουν να συνταξιοδοτηθούν αντί να αναζητήσουν άλλη δουλειά ή να επανεκπαιδευτούν.
«Δεν είναι ασυνήθιστο για τους “οικονομικά ανενεργούς” εργαζόμενους να εγκαταλείπουν τις εργασίες τους μετά από μια ύφεση, καθώς γίνεται πιο δύσκολο να βρουν δουλειά και οι υποψήφιοι μπορεί να αποθαρρυνθούν. Αυτό συνέβη ιδιαίτερα μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2009 – μετά την οποία η αύξηση της «εξόδου» μεταξύ των άνω των 50 ετών παρέμεινε ωστόσο τρεις φορές χαμηλότερη από ό,τι σήμερα», σύμφωνα με την έρευνα.
Αυτή η άνευ προηγουμένου αύξηση της «εξόδου» μεταξύ των άνω των 50 ετών, θέτει πλέον σημαντικές προκλήσεις για την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου. Έρχεται σε μια εποχή που η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει την αύξηση των παραιτήσεων και σε άλλες ηλικιακές ομάδες, τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού, την αύξηση του κόστους ζωής ή τις επιπτώσεις του Brexit. Iσως, βέβαια η κρίση κόστους ζωής να αναγκάσει τους άνω των 50 ετών να επιστρέψουν στην εργασία, κάτι που θα λύσει εν μέρει την έλλειψη εργατικού δυναμικού στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά η επίλυση ενός προβλήματος με ένα άλλο δεν είναι πιθανό να κάνει κανέναν – εργαζόμενους, επιχειρήσεις ή κυβέρνηση – πιο ευτυχισμένους. Δύσκολες μέρες φαίνεται να είναι μπροστά στη βρετανική οικονομία.
naftemporiki.gr
