Ένα τραγούδι του Έλβις Πρίσλεϊ επέλεξε να ανεβάσει στο Twitter το Σαββατοκύριακο ο Έλον Μασκ. Αλλά χρήστες του δημοφιλούς μέσου κοινωνικής δικτύωσης και επενδυτές πιστεύουν ότι η ανάρτηση δεν είχε να κάνει με τις μουσικές αδυναμίες του εκκεντρικού επιχειρηματία, αλλά με τις προθέσεις του για το Twitter.
Το τραγούδι δεν ήταν άλλο από την επιτυχία του 1956 “Love Me Tender” και πολλοί πιστεύουν ότι ήταν μία αναφορά, που παραπέμπει στη φράση tender offer, δηλαδή μία προσφορά απευθείας προς τους μετόχους του Twitter. Αυτή τη στιγμή ο Έλον Μασκ έχει καταθέσει προσφορά ύψους 54,20 δολαρίων ανά μετοχή σε μετρητά, η οποία αποτιμά στα 43 δισ. δολάρια την αξία της πλατφόρμας. Αν το διοικητικό συμβούλιο την απορρίψει, θα μάθουμε αν ο Μασκ θα θελήσει να απευθυνθεί απευθείας στους μετόχους για να πάρει αυτό που θέλει: τον πλήρη έλεγχο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Bloomberg ο Μασκ δεν αποκλείεται να ενώσει δυνάμεις με άλλους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένης της Oracle Corp, της οποίας ο ιδρυτής Λάρι Έλισον έχει μία θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Tesla, αλλά και του private equity ομίλου Thoma Bravo. Μία τέτοια συμμαχία θα μπορούσε να ανεβάσει την προσφορά από τα 43 στα 50 δισ. δολάρια.
Ακόμη και έτσι μία εξαγορά του Twitter είναι κάθε άλλο παρά δεδομένο, κάτι που έχει αναγνωρίσει και ο ίδιος ο Μασκ, ο οποίος ούτως ή άλλως μπορεί να πιέσει για αλλαγές ως ο μεγαλύτερος μέτοχος του μέσου με ποσοστό 9,2%. Απαντώντας σε ερωτήσεις των χρηστών του Twitter αναφέρθηκε στην περιβόητη στρατηγική του poison pill, τονίζοντας το σχέδιο θα μπορούσε να είναι «περισσότερο ανησυχητικό για άλλους πιθανούς πλειοδότες» αντί «μόνο» για αυτόν.
Tο διοικητικό συμβούλιο του Twitter δημιούργησε ένα πρόγραμμα δικαιωμάτων μετόχων το οποίο ενεργοποιείται εάν κάποιο πρόσωπο ή ομάδα ατόμων αποκτήσει κυριότητα 15% χωρίς την έγκρισή του. Το σχέδιο, που έχει διάρκεια μόνο για ένα έτος, επιδιώκει να διασφαλίσει ότι όποιος αναλαμβάνει τον έλεγχο της εταιρείας μέσων κοινωνικής δικτύωσης μέσω της συσσώρευσης ανοιχτής αγοράς πληρώνει σε όλους τους μετόχους ένα κατάλληλο ασφάλιστρο ελέγχου. Η στρατηγική άμυνας αποκαλείται «poison pill» και αναγνωρίζει στους υπάρχοντες μετόχους το δικαίωμα να αγοράσουν πρόσθετες μετοχές με έκπτωση, μειώνοντας ουσιαστικά το ιδιοκτησιακό συμφέρον του εχθρικού μέρους.
naftemporiki.gr
