Η εξαιρετικά αργή σύνδεση στο Διαδίκτυο στο Μόζε, μια πόλη 330 κατοίκων στη Σαξονία-Άνχαλτ, ήταν αυτό που οδήγησε τον Μάρκο Ρόρμαν, τον σημερινό δήμαρχό του, να ασχοληθεί με την πολιτική. Αυτό συνέβη πριν από επτά χρόνια, αλλά η κατάσταση μόλις που βελτιώθηκε. Ένα πρόσφατο ρεπορτάζ στη δημόσια τηλεόραση τον έδειξε να ανεβαίνει μια σκάλα τοποθετώντας μια μικρή κεραία στο μπροστινό μέρος του σπιτιού του. Η κεραία λαμβάνει το σήμα από μια μεγαλύτερη, που με τη σειρά της το λαμβάνει από την επόμενη πόλη.
Η ευρυζωνική σύνδεση δεν είναι ούτε διαθέσιμη ούτε αναμένεται για το άμεσο μέλλον στο αγροτικό Mose, αλλά εκπληκτικά όχι στις πόλεις υποδοχής κορυφαίων εταιρειών που ανταγωνίζονται σε παγκόσμια αγορά. Στη Γερμανία, την πρώτη ευρωπαϊκή οικονομία, το διαδίκτυο είναι πολύ αργό. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και αυτό πλήττει τις εταιρείες, την εκπαίδευση και τη δημόσια διοίκηση.
«Ψηφιοποίηση» – Βασική λέξη της προεκλογικής εκστρατείας
Η ψηφιοποίηση είναι μια από τις λέξεις που επαναλαμβάνουν περισσότερο οι υποψήφιοι για να διαδεχθούν την Άνγκελα Μέρκελ στις εκλογές της επόμενης Κυριακής. Όλα τα προγράμματά τους υπόσχονται επενδύσεις και κορυφαία προτεραιότητα. Το έργο είναι κολοσσιαίο γιατί η καθυστέρηση στη Γερμανία είναι τεράστια. Οι υποδομές αποτυγχάνουν. Η χώρα εξακολουθεί να έχει πολλά εκατομμύρια χρήστες που πλοηγούνται με χάλκινες γραμμές. Βρίσκεται στο κάτω μέρος της Ευρώπης σε οπτικές ίνες, η οποία φτάνει μόλις το 16% των σπιτιών και των επιχειρήσεων, ενώ στην Ισπανία, για παράδειγμα, ξεπερνά το 80%, σύμφωνα με μια πρόσφατη κατάταξη του Συμβουλίου FTTH Europe. Για πολλούς ειδικούς, μια από τις μεγαλύτερες μομφές που μπορεί να γίνει στην Καγκελάριο Μέρκελ είναι αυτή της μη προώθηση της ψηφιοποίησης με μεγαλύτερη θέληση στα 16 της χρόνια ως Καγκελάριος. μη εκσυγχρονισμός της χώρας ενώ εμπιστεύεται την ανάπτυξη στη βιομηχανία και τις εξαγωγές.
Τώρα ο διάδοχός της στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος, Άρμιν Λάσετ, υπόσχεται να δημιουργήσει ένα υπουργείο αφιερωμένο αποκλειστικά στην απομάκρυνση της Γερμανίας από την τεχνολογική της υστέρηση.
Το ότι η χώρα έχει πολλά να κάνει για να καλύψει τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους είναι σαφές όταν κάνει χαρτιά με τη διοίκηση. Πολύ λίγα μπορούν να συμπληρωθούν αποκλειστικά μέσω διαδικτύου. Γενικά, απαιτείται φυσική παρουσία ή αποστολή εγγράφων με ταχυδρομείο. Η τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο της ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας, γνωστή με το αρκτικόλεξο DESI, τοποθετεί τη Γερμανία στις τελευταίες θέσεις στην ψηφιακή διοίκηση, σε επίπεδο χωρών όπως η Βουλγαρία και η Ουγγαρία. Η καθυστέρηση αποδεικνύεται επίσης από τη βαθιά ριζωμένη χρήση του φαξ, μιας δημοφιλούς τεχνολογίας κατά τη δεκαετία του εβδομήντα και του ογδόντα του περασμένου αιώνα που στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Το φαξ έγινε πρωτοσέλιδο
Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, η απόφαση της Bundestag, της κάτω Βουλής του γερμανικού κοινοβουλίου, να σταματήσει να χρησιμοποιεί το φαξ για τις συνηθισμένες επικοινωνίες της έγινε πρωτοσέλιδο. Δεν έχει συμβεί ακόμη: συμφωνήθηκε η απόσυρση αυτών των συσκευών στο επόμενο νομοθετικό σώμα, δηλαδή σε αυτό που ξεκινά μετά τις εκλογές αυτήν την Κυριακή.
Επίσης η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξακολουθεί να εξαρτάται από το φαξ. Σε κοινοβουλευτική απάντηση σε βουλευτή του Φιλελεύθερου Κόμματος (FDP) τον περασμένο Οκτώβριο, το Executive αποκάλυψε ότι εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί περισσότερες από 900 από αυτές τις συσκευές. Ειδικά στο Υπουργείο Εξωτερικών, με 200. Η απάντηση εξηγεί ότι χρησιμοποιούνται για την ανταλλαγή διαβαθμισμένων πληροφοριών. Περιέργως, σχεδόν δεν υπάρχουν μηχανές φαξ στην Καγκελαρία, αλλά θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι το κτίριο όπου η Άνγκελα Μέρκελ έχει το γραφείο της χρησιμοποιεί μια ακόμη παλαιότερη μέθοδο του δέκατου ένατου αιώνα: σωλήνες πεπιεσμένου αέρα. Το 2019, αυτό το φυσικό σύστημα μεταφοράς χαρτιού χρησιμοποιήθηκε 2.400 φορές το μήνα, σύμφωνα με άλλη κοινοβουλευτική απάντηση.
Η πανδημία κατέδειξε τις ελλείψεις
Η πανδημία μόλις άνοιξε τα μάτια των πολιτών για την δειλή γερμανική ψηφιοποίηση. Όταν τα σχολεία έπρεπε να κλείσουν τον Μάρτιο του 2020, οι ελλείψεις του εκπαιδευτικού συστήματος έγιναν εμφανείς, αδυνατώντας να εξυπηρετήσουν μαθητές από απόσταση. Χιλιάδες σχολεία δεν είχαν γρήγορη σύνδεση στο Διαδίκτυο, πολλά διακομιστές τους κατέρρευσαν, άλλα δεν είχαν πλατφόρμες εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και οι εκπαιδευτικοί δεν ήταν τεχνολογικά εκπαιδευμένοι να διδάσκουν εικονικά μαθήματα. Ο πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Εκπαιδευτικών (DL), Χάιντζ-Πέτερ Μέιντινγκερ, επικρίνει ότι τους τελευταίους μήνες οι περιφερειακές αρχές, οι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση, δεν έχουν κάνει γενικά πολλά για τη βελτίωση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Ο κορωνοϊός αποκάλυψε επίσης τα ελλείμματα στη διαχείριση δεδομένων στα συστήματα υγείας των ομοσπονδιακών κρατιδίων. Για μήνες οι τοπικές αρχές έστελναν με φαξ τα αρχεία τους για μολύνσεις και θανάτους. Ούτε τα εργαστήρια ήταν ικανά να κοινοποιήσουν γρήγορα τα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων ηλεκτρονικά. Το Υπουργείο Υγείας έπρεπε να εγκρίνει ένα επείγον πακέτο 50 εκατομμυρίων ευρώ για να βοηθήσει στην ψηφιοποίηση των υπηρεσιών υγείας κατά τη διάρκεια του 2020. Η κατανομή των εξουσιών μεταξύ των 16 ομοσπονδιακών κρατιδίων, καθυστέρησε τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα. Νομίζει ότι σε αυτό το θέμα το Βερολίνο πρέπει να αναλάβει τα ηνία.
«Εδώ και χρόνια υπάρχει έλλειψη στρατηγικής και πολιτικής βούλησης», λέει η Γιανέτε Χόφμαν, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για το Διαδίκτυο και την Κοινωνία Alexander von Humboldt με έδρα το Βερολίνο. Κατά τη γνώμη της, είναι επείγον να ασχοληθούμε με τη δουλειά και πιστεύει ότι θα είναι η βιομηχανία που θα πιέσει τους πολιτικούς να δράσουν. «Δεν μπορεί να υπάρχουν υπερειδικευμένες εταιρείες που πραγματοποιούν εξαγωγές σε όλο τον κόσμο, υποφέροντας επειδή δεν μπορούν να επικοινωνήσουν σε πραγματικό χρόνο με τους ξένους πελάτες τους», αναφέρει ως παράδειγμα της απώλειας ανταγωνιστικότητας που προκαλείται από την καθυστέρηση στην ψηφιοποίηση. Σ
υμφωνεί ότι τα ασύμβατα συστήματα μεταξύ των 16 Länder εξηγούν μέρος του προβλήματος, αλλά το αποδίδει επίσης σε αυστηρούς νόμους περί προστασίας δεδομένων – που έχουν καταστήσει αδύνατη τη δημιουργία ψηφιακής κάρτας υγείας, για παράδειγμα, ή συστήματος ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ των τοπικών αστυνομία – και για ιστορικούς λόγους. Η Γερμανία έχτισε τις υποδομές της πριν από άλλες χώρες και τώρα είναι πολύ ακριβό να τις αντικαταστήσει. «Δυστυχώς, όσον αφορά την ψηφιοποίηση, δεν είμαστε μια πλούσια χώρα», καταλήγει.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από την El País
