Οι ελληνικές τράπεζες έχουν κολλήσει σε ένα «καθαρτήριο κόκκινων δανείων» σχολιάζει άρθρο- γνώμης του Reuters, αναφέροντας ότι η κεντρική τράπεζα επεξεργάζεται ένα σχέδιο, που θα τους προσφέρει διέξοδο. Για την έγκρισή του θα πρέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κάνει τα στραβά μάτια, παρατηρεί.
Ο αρθρογράφος του πρακτορείου υπενθυμίζει ότι οι ελληνικές τράπεζες καλούνται να μειώσουν το βάρος των κόκκινων δανείων κατά 37% από τα 88,6 δισ. στα 64,6 δισ. ευρώ έως το 2020. Ακόμη και τότε θα υπερβαίνουν το ένα τρίτο του συνόλου των δανείων.
«Μία παραδοσιακή πώληση μοιάζει με σισύφειο προσπάθεια» τονίζει. Όπως εξηγεί λαμβάνοντας υπόψη τις υπάρχουσες προβλέψεις, οι τράπεζες θα πρέπει να πουλήσουν στο ήμισυ περίπου της ονομαστικής αξίας για να αποφύγουν περαιτέρω απώλειες. Οι πρόσφατες πωλήσεις έγιναν στα 30 λεπτά του ευρώ. Μία πώληση δανείων αξίας 42 δισ. ευρώ σε αυτή την τιμή, θα σήμαινε απώλειες ύψους 7,8 δισ. ευρώ για τις τράπεζες- ποσό που αντιστοιχεί στο 40% των κεφαλαίων τους.
Η τιτλοποίηση, σημειώνει, μπορεί να βοηθήσει. Η πώληση σε ένα όχημα ειδικού σκοπού θα απέτρεπε τόσο μεγάλες ζημίες. Ωστόσο οι τράπεζες θα πρέπει να βρουν και πάλι επενδυτές για τη χρηματοδότηση του οχήματος.
Ίσως όμως, επισημαίνει ο αρθογράφος, να έχουν στη διάθεσή τους ένα κρυφό όπλο. Ποιο είναι αυτό; Οι αναβαλλόμενοι φόροι ύψους 16 δισ. ευρώ. Η ιδέα, σύμφωνα με τραπεζίτες, είναι να μεταφέρουν τις απαιτήσεις έναντι της κυβέρνησης σε οχήματα τιτλοποιήσεων μαζί με τα δάνεια, δημιουργώντας έτσι ένα μαξιλάρι, που θα απορροφά τις ζημίες, εάν η πώληση των δανείων αποφέρει λιγότερα από τα προσδοκώμενα.
Δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί τίποτα, σπεύδει να ξεκαθαρίσει. «Οι επενδυτές στο όχημα των τιτλοποιήσεων ενδεχομένως να μη θέλουν να έχουν στην κατοχή τους τέτοιες απαιτήσεις, ειδικά έναντι ενός δημοσίου όπως η Ελλάδα. Και το συγκεκριμένο deal θα μπορούσε να ανησυχεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από τη στιγμή που θα έμοιαζε αρκετά με κρατική ενίσχυση» αναφέρει.
«Εάν όμως οι Βρυξέλλες θέλουν να αποφύγου μία νέα ελληνική τραπεζική κρίση, μπορεί να είναι ανοιχτές σε πιο χαλαρή ερμηνεία των κανόνων» καταλήγει το άρθρο.
naftemporiki.gr
