Ενώ η ιταλική κυβέρνηση προσπαθεί να κατεβάσει τους τόνους στη διαμάχη με τις Βρυξέλλες και σχεδιάζει να στείλει νέα επιστολή προς την Κομισιόν, η έναρξη διαδικασίας επιβολής κυρώσεων από την ΕΕ θεωρείται δεδομένη.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Τζουζέπε Κόντε, ζητεί από τον Ευρωπαίο επίτροπο Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων, Πιέρ Μοσκοβισί, να είναι πιο προσεκτικός με τις δηλώσεις του. Διότι υπάρχουν σαφείς πολιτικές επιπτώσεις και προεκτάσεις, εξηγεί ο Ιταλός πρωθυπουργός και καθηγητής Νομικής.
«Ο διάλογος συνεχίζεται. Υπάρχουν κάποιες διαφορές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε εποικοδομητικό διάλογο με την Κομισιόν. Είναι κάτι που συμβαίνει, ανάμεσα στην Επιτροπή και τις χώρες μέλη» δηλώνει από το Εcofin ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Τζοβάνι Τρία.
Η κυβέρνηση της Ρώμης προσπαθεί να κατεβάσει τους τόνους. Μέχρι τις 13 Νοεμβρίου θα πρέπει να απαντήσει με νέα επιστολή στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές το σχετικό γράμμα θα μπορούσε να σταλεί μέσα στο Σαββατοκύριακο για να περιορισθεί τυχόν άνοδος του σπρεντ.
Κυρώσεις για το έλλειμμα ή το δημόσιο χρέος;
Όπως φαίνεται, η Ιταλία θα τονίσει ότι το έλλειμμα στο 2,4% για το 2019 θα είναι το ανώτατο δυνατό όριο. Θα μπορούσε δηλαδή να είναι και χαμηλότερο. Παράλληλα η Ρώμη αναμένεται να ζητήσει να της επιτραπεί να κάνει χρήση «ειδικής ευελιξίας», η οποία μπορεί να συνδέεται και με τις τεράστιες ζημιές που προκάλεσαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε όλη την χώρα, τις τελευταίες δυο εβδομάδες.
Το σημαντικό για τα Πέντε Αστέρια και την Λέγκα είναι να μην φτάσουν αρνητικά μηνύματα στις αγορές. Και να περιοριστεί ο εκνευρισμός ώστε η Ιταλία να μπορεί να δανείζεται χωρίς προβλήματα. Διότι το σπρεντ στις τριακόσιες μονάδες θεωρείται πολύ υψηλό επίπεδο, το οποίο μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω άνοδο του ήδη υπέρογκου δημόσιου χρέους της χώρας.
Η έναρξη διαδικασίας κυρώσεων από την Ευρώπη θεωρείται ωστόσο σχεδόν δεδομένη. Η σχετική απόφαση μπορεί να ληφθεί σε περίπου δυο εβδομάδες, δυο ημέρες μετά από τη νέα έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Αλλά θα πρέπει να διαπιστωθεί αν θα αφορά το έλλειμμα ή το δημόσιο χρέος της Ιταλίας. Διότι η δεύτερη περίπτωση προβλέπει σίγουρα πιο αυστηρές κυρώσεις, με πρόγραμμα λιτότητας που ενδέχεται να διαρκέσει ακόμη και τέσσερα χρόνια.
