Από την έντυπη έκδοση
Ο μεγάλος και χρόνιος ασθενής του ελληνικού κράτους, που ευθύνεται για πολλά από τα σημερινά δεινά του τόπου, ήταν δυστυχώς το Δημόσιο.
Δεκαετίες όμως τώρα, όλοι το γνωρίζουμε, κανείς δεν τολμούσε να βάλει το μαχαίρι βαθιά και να εξυγιάνει την αρρωστημένη νοοτροπία που επικρατούσε και γαλούχησε στραβά γενιές και γενιές…
Φτάσαμε στο σημείο να πανηγυρίζουμε επειδή καταφέραμε να μειώσουμε τις δομές του Δημοσίου, αντί να «κλαίμε» που επί 40 χρόνια το Δημόσιο ήταν το χωνευτήρι όλων των κομματικών ρουσφετιών. Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, υπήρχαν διευθυντές τμημάτων χωρίς υπαλλήλους, ανεξάρτητα τμήματα με τρεις υπαλλήλους στην ίδια υπηρεσία! Ούτε στην Μποτσουάνα δεν συμβαίνουν όμως αυτά.
Μια λέξη μπορεί να περιγράψει τα απερίγραπτα του Δημοσίου: Κατάντια! Και φυσικά για τη μοίρα μας δεν μας φταίει καμία τρόικα ή ΔΝΤ! Αλλά το κομματικό κράτος, ο κομματικός «στρατός» που «έσερνε» η εκάστοτε κυβέρνηση και ο οποίος τής ήταν απαραίτητος για την επιβίωσή της, χωρίς να ενδιαφέρεται για το αύριο.
Χθες εξάλλου πληροφορηθήκαμε ότι μερικές χιλιάδες κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι του Δημοσίου είχαν βγάλει στο εξωτερικό, εν μέσω κρίσης, κάποια δισεκατομμύρια, χωρίς μάλιστα να μπορούν να τα δικαιολογήσουν…
Αυτό που όλοι, δηλαδή, λίγο-πολύ, σιγοψιθυρίζαμε τόσα χρόνια, ότι υπήρχαν κάποιοι πονηροί που έτρωγαν και έπιναν στην υγεία των «κορόιδων», χωρίς μάλιστα να παράγουν έργο, μας το απέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο η πρόσφατη έρευνα. Ολες αυτές οι νοοτροπίες όμως, που έπρεπε να είχαν εξαφανιστεί από χρόνια αλλά κανείς δεν τολμούσε να το πράξει, για καθαρά μικροκομματικά συμφέροντα, μας έφεραν ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή.
Εστω και αργά, πάντως, φαίνεται πως κάτι αλλάζει, γιατί απλά κάποιοι επιτέλους αποφάσισαν να ξεριζώσουν το «σάπιο» παρελθόν.
Το μόνο δυσάρεστο στην όλη υπόθεση είναι ότι αυτό που έπρεπε να είχαμε κάνει δεκαετίες πριν από μόνοι μας, έπρεπε να μας το επιβάλουν και να το πράξουμε με το «βούρδουλα» υπό τις οδηγίες των λογιστών της τρόικας.
Είναι σίγουρα λυπηρό, αλλά ας ελπίσουμε ότι έστω και με τον τρόπο αυτό η εξυγίανση, οι μεταρρυθμίσεις και οι τομές, που θα φέρουν ισονομία και θα αποδίδουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, θα συνεχιστούν, για το καλό όλων.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι για να πετύχει το εγχείρημα, το μαχαίρι πρέπει να φτάσει ώς το κόκκαλο, αλλά και να απομονωθούν όλα τα πολιτικά πρόσωπα που υπερασπίζονται ακόμη και σήμερα το φαύλο και αμαρτωλό παρελθόν του δημόσιου τομέα, μόνο και μόνο για να κάνουν πολιτικό αντίλογο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ – [email protected]
