Πριν από εννέα χρόνια, οι ΗΠΑ ήταν σε φάση βαθιάς κρίσης. Το ΑΕΠ συρρικνωνόταν με τους ταχύτερους ρυθμούς 50ετίας και χάνονταν κάθε μήνα εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Το βασικό επιτόκιο(funds target rate) της Φέντεραλ Ριζέρβ ήταν ήδη κοντά στο μηδέν. Αλλά η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ δεν δίστασε να προβεί σε άνευ προηγουμένου βήματα, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το κόστος δανεισμού και εγκαινιάζοντας το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE), αγοράζοντας κρατικά ομόλογα και χρεόγραφα εξασφαλισμένα με υποθήκες, αξίας πολλών τρισ. δολαρίων. Από το 2008 έως το 2015, ο ισολογισμός της Fed διογκώθηκε από τα 900 δισ. στα 4,5 τρισ. δολάρια.
Οι ίδιοι οι αξιωματούχοι της Fed διατείνονται ότι η μη-συμβατική νομισματική πολιτική έσωσε την Αμερική από μια κρίση χειρότερη από τη Μεγάλη ΄Υφεση. Ο Τζόζεφ Γκάνιον, συνεργάτης του Ινστιτούτου Peterson, ο οποίος εργάσθηκε στη Fed και βοήθησε στην έναρξη του QE, σε δηλώσεις του στο CNBC υποστηρίζει ότι οι έρευνες δείχνουν ότι το QE πέτυχε στη μείωση των επιτοκίων μεγάλης διάρκειας. Παραδέχεται όμως ότι υπάρχουν διαφωνίες όταν πρόκειται για τον αντίκτυπο της ποσοτικής χαλάρωσης σε πληθωρισμό και ανάπτυξη. Η αμερικανική οικονομία ανέκαμψε μετά το 2008, με σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης κοντά στο 2%. Γι’ αυτό και η Fed έχει εισέλθει στην εποχή της αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής, έχοντας εγκαινιάσει κύκλο αύξησης επιτοκίων.
