Τελευταίο ανέβασμα απόψε, Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2025, για την παράσταση «Κόκκινες γραμμές ή Λέξεις που κάνουν τζιζ», στο Θέατρο του Νέου Κόσμου – Κάτω Χώρος [ Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Αθήνα].
Η σουρεαλιστική sci-fi δραμεντί από την ομάδα Vice Versa, σε ιδέα και σκηνοθεσία Αγγελικής Γκιργκινούδη και κείμενο Ευαγγελίας Γατσωτή, διερευνά με πρωτότυπο τρόπο και χιουμοριστική διάθεση τις νέες αφηγήσεις της πολιτικής ορθότητας, των έμφυλων ταυτοτήτων και της κουλτούρας του cancel.
Η Αγγελική Γκιργκινούδη μίλησε μαζί μας.
Μιλήστε μας για την παράσταση. Τι γίνεται επί σκηνής;
«Η Ρέα και ο Άλντο, δύο φίλοι που συγκατοικούν σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης, έχουν εγκαταστήσει ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που τους επιβλέπει διαρκώς, με σκοπό να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Τους επιβραβεύει, τους επιβάλλει ποινές, τους “ντύνει” με το κατάλληλο soundtrack και η ζωή κυλά κανονικά, μέχρι που… αναζητώντας κάτι που θα νοηματοδοτήσει τη ζωή τους, συναντούν έναν μυστηριώδη couch surfer, ο οποίος θα ανατρέψει τις προσεκτικά δομημένες ισορροπίες τους, πετώντας τους στην αρένα ενός παράδοξου ριάλιτι σόου επιβίωσης.
Στην παράσταση, θα ακούσετε από φεμινιστική ραπ μέχρι τέκνο και από Barbra Streisand μέχρι ελληνική ποπ, καθώς και τραγούδια που παραπέμπουν στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες του ’60. Θα δείτε εν μέρει μιούζικαλ, εν μέρει κωμωδία, και ταυτόχρονα ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας και μια παρωδία των ριάλιτι σόου -που, ξαφνικά, θυμίζουν κάτι από τις ζωές μας».
Η παράσταση επικεντρώνεται στην κουλτούρα του cancel και τη νέα πολιτική ορθότητα. Οι νέες τάσεις προσεγγίζονται κριτικά στην παράσταση;
«Η προσπάθειά μας είναι αυτές οι νέες τάσεις να προσεγγιστούν ερευνητικά και με την αίσθηση ότι πρόκειται, στην πραγματικότητα, για απόπειρες βελτίωσης της κοινωνικής μας ενσυναίσθησης. Οι “τάσεις” αυτές κάτι αναζητούν, προσπαθούν να είναι όσο το δυνατόν “καλύτερες” για όλους και, όμως, μερικές φορές, όταν χρησιμοποιούνται επιφανειακά, μπορεί να βάλουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους.
Στις μεγαλύτερες γενιές, η παράσταση έχει διαφορετικό αντίκτυπο. Φεύγοντας από το θέατρο, αναρωτιούνται, απορούν ή, μερικές φορές, αισθάνονται ξαφνικά ότι έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν. Οι νεότεροι, από την άλλη, ταυτίζονται με την αγωνιστικότητα και τη διεκδίκηση όσον αφορά ζητήματα συμπερίληψης, αλλά, ταυτόχρονα, μέσω του χιούμορ “αποφορτίζονται” από τη σοβαρότητα που, μερικές φορές, επιφέρουν αυτά τα ζητήματα.
Δεν θέλουμε να είναι μια διδακτική παράσταση, ούτε σηκώνουμε το δάχτυλο. Προσπαθούμε να παντρέψουμε δύο κόσμους, να γεφυρώσουμε ένα χάσμα. Πάντως, αυτό το ερώτημα μας απασχόλησε και μας απασχολεί ακόμα -θα πρέπει να έρθετε να το δείτε και να μας πείτε εσείς πώς το “διαβάσατε”!»
Στη συγγραφή του κειμένου συνεργαστήκατε με τη νέα και ανερχόμενη θεατρική συγγραφέα Ευαγγελία Γατσωτή. Ποια είναι η σχέση σας με μια εκπρόσωπο της νέας γενιάς και ποια τα χαρακτηριστικά της συνεργασίας σας;
«Η επιλογή έγινε έπειτα από σύσταση της Κατερίνας Μαυρογέωργη. Θέλαμε ένα άτομο που να εκπροσωπεί τη Gen Z και να μπορεί να μιλήσει για αυτό το θέμα από “μέσα”, και η Ευαγγελία Γατσωτή ήταν η ιδανική επιλογή. Άλλωστε, οι περισσότεροι από τους συντελεστές ανήκουν είτε στη Gen Z είτε στους Millennials, και όλοι/ες/α έδωσαν στην παράσταση τη δική τους οπτική. Γιατί πώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για αυτά τα θέματα, χωρίς εκπροσώπους των γενεών που τα ανέδειξαν;
Δουλέψαμε με αυτοσχεδιασμούς, έχοντας εξαρχής καθαρή την ιδέα και τον σκελετό της παράστασης, αλλά η Ευαγγελία έφερε έναν πλούτο αναφορών από την ποπ κουλτούρα και, ουσιαστικά, έφτιαξε ένα πολύ ανατρεπτικό φινάλε, που δεν το περιμέναμε ούτε εμείς. Μας έφερνε δέκα σελίδες νέο κείμενο ανά εβδομάδα, το διαβάζαμε επιτόπου στην πρόβα, το συζητούσαμε και γίνονταν οι απαραίτητες μετατροπές, ανάλογα με το ζητούμενο της κάθε σκηνής. Ήταν μια πολύ δημιουργική και συλλογική διαδικασία».
Μιλήστε μας για την ομάδα Vice Versa, την οποία ιδρύσατε το 2009.
«Η διαπολιτισμική ομάδα Vice Versa δημιουργήθηκε το 2009, όταν σημειώθηκε η πρώτη μεγάλη έξαρση μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών. Από την πρώτη κιόλας παράσταση, καταλάβαμε ότι αυτό το εγχείρημα είναι κάτι που χρειάζεται να υπάρχει -το χρειαζόμαστε και εμείς, αλλά και η κοινωνία στην οποία συντελείται η ένταξη, η αλληλεπίδραση μεταξύ των πολιτισμών και η ανάδειξη του μωσαϊκού από κουλτούρες που υπάρχουν στις γειτονιές της Αθήνας.
Στόχος της ομάδας είναι η καλλιτεχνική έκφραση της διαφορετικότητας και του κοινωνικού πλούτου μέσα από πρωτότυπα έργα (devised κείμενα δομημένα από μαρτυρίες, όπως το “That’s Life” και το “Τίνος Είσαι Εσύ;”), καθώς και μέσω της προϋπάρχουσας δραματουργίας, η οποία όμως αναδεικνύεται μέσα από την ιδιαίτερη διαπολιτισμική ματιά της Vice Versa (όπως ο “Πλούτος” του Αριστοφάνη, η “Πεντηκοστή” του Ντέιβιντ Έντγαρ κ.α.).
Το έργο της Vice Versa συντελεί στη διαμόρφωση ενός πολιτιστικού τοπίου όπου γλώσσες, δεξιότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε κουλτούρας αναδεικνύονται δημιουργικά και ανοίγουν τον δρόμο για μια τέχνη προσβάσιμη και συμπεριληπτική.
Φέρνοντας περισσότερους από 100 καλλιτέχνες από 33 χώρες σε επαφή με το ευρύ κοινό και τις διαφορετικές κοινότητες των μελών της, η ομάδα δημιουργεί έναν κοινό τόπο συνάντησης και ένταξης, τόσο σε επίπεδο δημιουργίας όσο και θέασης. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Vice Versa: https://viceversatheater.gr/».
Επόμενα σχέδια;
«Τα μελλοντικά μας σχέδια διαμορφώνονται από την ανάγκη μας να μιλήσουμε για κάτι, να επικοινωνήσουμε κάτι που μας απασχολεί και να το ερευνήσουμε. Μαζευόμαστε, συζητάμε, προτείνουμε θεματικές και κάνουμε έρευνα πάνω σε αυτές. Δεν δουλεύουμε με το μοτίβο της παραγωγής, όπου κάθε χρονιά ανεβάζουμε κάτι. Γι’ αυτό και στο βιογραφικό της ομάδας, οι παραστάσεις μας γίνονται κατά μέσο όρο κάθε δύο χρόνια.
Στο ενδιάμεσο διάστημα μαζεύουμε το υλικό με το οποίο θα δουλέψουμε, ενώ συνήθως κάνουμε θέατρο-ντοκουμέντο, το οποίο απαιτεί μια ιδιαίτερη διαδικασία και ζύμωση».
Ταυτότητα Παράστασης
Ιδέα – Σκηνοθεσία: Αγγελική Γκιργκινούδη
Κείμενο: Ευαγγελία Γατσωτή
Επιστημονική Υπεύθυνη: Άνια Λουκά
Video Art: Ιωάννα Διγενάκη
Μουσική: Monsieur Zeraw
Σκηνογραφία: Άννα Μπίζα
Ενδυματολογία: Nuru Muru
Χορογραφίες: Η ομάδα, Ιώ Λατουσάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Άγγελος Καλτσής
Special Effect make-up artist: Κυριακή Μελίδου
Special Effect hair stylist: Άλεξ Πρίφτης
Ειδική κατασκευή: Οδυσσέας Καζατζόγλου
Σχεδιασμός αφίσας/προγράμματος/graphic design: Ελένη Κατσιαβού
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Βοηθός σκηνοθέτριας: Ινώ Τέγου-Γεωργακοπούλου, Ιώ Λατουσάκη
Τον Zeraw έντυσε η Αλεξάνδρα Σταμάτη
Τη μουσική για το τραγούδι της νοικοκυράς έγραψε ο Κωσταντίνος Δήμας
Παίζουν: Ρίνο Τζάνι, Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Zeraw/Έμιας Τζάνι
Σε βίντεο: Γιάννης Νιάρρος, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Ελένη Άμπια Νζάνγκα, Ξένια Ντάνια, Γκρέις Νουόκε
Φωνή: Βέφη Ρέδη, Φώτης Στρατηγός
Στην παράσταση γίνεται χρήση στροβοσκοπικού φωτισμού (strobe light)
