© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
«Ματωμένος Γάμος» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα· ένα αριστούργημα του παγκόσμιου θεάτρου που πραγματεύεται την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία της ισπανικής υπαίθρου, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα, έρχεται από αύριο, Σάββατο 9 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο Μοντέρνοι Καιροί [Δαμοκλέους 8 Γκάζι].
Ο Κώστας Νταλιάνης σκηνοθετεί αριστοτεχνικά την παράσταση και υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του έργου το οποίο έχει μεταφράσει, συνδυάζοντας τον πεζό και ποιητικό λόγο, με πρόζα και στίχο· είχαμε τη χαρά, να μιλήσει μαζί μας.
«Ματωμένος Γάμος»· έχετε κάνει τη μετάφραση, τη διασκευή και τη σκηνοθεσία. Μιλήστε μας για την σκηνοθετική σας προσέγγιση στο έργο.
«Η παράστασή μας είναι ένα πεδίο μάχης και έρωτα. Ένας τόπος γεμάτος συγκρούσεις. Ανάμεσα στα πρόσωπα του έργου, ανάμεσα σε ιδέες και στάσεις ζωής, ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Μέσα από μια γη κακοτράχαλη, γεμάτη χώμα και πέτρες, αναβρύζει ο έρωτας και το πάθος για ζωή. Αλλά κάπου εκεί, κρυμμένος παραμονεύει και ο θάνατος.
Ο “Ματωμένος Γάμος” είναι ένα απλό, λαϊκό έργο, που πολεμάει τη στενομυαλιά μιας συντηρητικής κοινωνίας. Πάθος, έρωτας, θάνατος, μέσα σε μια κοινωνία ανελεύθερη. Αυτό είναι το πλαίσιο της παράστασής μας».
Για ποιο λόγο επιλέξατε να ανεβάσετε το συγκεκριμένο έργο.
«Ο “Ματωμένος Γάμος” είναι ένα θεατρικό αριστούργημα. Μιλάει για ανθρώπινες σχέσεις και για κοινωνικές αγκυλώσεις. Είναι ένα έργο πάθους, έρωτα και σύγκρουσης με τις συμβάσεις μιας φοβισμένης, συντηρητικής κοινωνίας. Μια καλή παράστασή του, “πιάνει” τον θεατή από την αρχή και δεν τον αφήνει ως το τέλος του έργου. Είναι ένα έργο κλασικό και επίκαιρο μαζί. Και απαιτεί φυσικά “δυνατές” ερμηνείες, που μπορούν να καθηλώσουν κυριολεκτικά τον θεατή. Ένα έργο υψηλών απαιτήσεων, λοιπόν, στις οποίες ο θίασός μας μπορεί και οφείλει να ανταποκριθεί».
Η Φάνια Νταλιάνη έχει τον ρόλο της Νύφης· πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να συνεργάζεστε επαγγελματικά με την κόρη σας;
«Έχουμε καταφέρει να συνεργαζόμαστε όμορφα, ευχάριστα και δημιουργικά. Τη φωνάζω Φάνια, με φωνάζει Κώστα. Αυτό, δημιουργεί κιόλας ένα επαγγελματικό πλαίσιο συνεργασίας. Εκτιμούμε και εμπιστευόμαστε πολύ ο ένας τον άλλον. Η Φάνια είναι ηθοποιός με φαντασία και δημιουργικότητα. Έχει κάνει σημαντικές ποιοτικές ερμηνείες στο παρελθόν και πιστεύω πως στον ρόλο της Νύφης θα καταγράψει μία ακόμα επιτυχία».
Με την Εβίτα Παπασπύρου έχετε ιδρύσει από το 2006 την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Μοντέρνοι Καιροί». Υπάρχει ενδιαφέρον στις ημέρες μας για σπουδές στον χώρο του θεάτρου; Από ποια ηλικία μπορεί να παρακολουθήσει κάποιος μαθήματα;
«Συναντάει κανείς στις μέρες μας, ένα σοβαρό και γνήσιο ενδιαφέρον των νέων μας, για μια ουσιαστική ενασχόληση με το θέατρο. Για καλή εκπαίδευση, σπουδή και μάθηση. Η Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Μοντέρνοι Καιροί”, που ιδρύσαμε με την Εβίτα Παπασπύρου, στοχεύει σε μια θεατρική εκπαίδευση υψηλών απαιτήσεων, μοντέρνα και σύγχρονη. Θέλουμε σπουδαστές αποφασισμένους, με πάθος και όρεξη για δουλειά. Η Σχολή μας καλύπτει εκπαιδευτικά όλο το φάσμα, από την Αρχαία Τραγωδία έως τα σύγχρονα θεατρικά έργα.
Στη Σχολή μας λειτουργούν και ερασιτεχνικά τμήματα θεάτρου, μαθητικά, εφηβικά κ.λπ. για μικρότερες ηλικίες, αλλά όχι μόνο».
Στη σχολή έρχονται κυρίως άνθρωποι που αγαπούν το θέατρο ή την δόξα που προσφέρουν τα φώτα, το χειροκρότημα και η αναγνώριση;
«Η Φιλοσοφία της Σχολής μας είναι να δίνουμε χρόνο και ευκαιρίες στους σπουδαστές μας, να φανερώσουν την πραγματική τους έφεση για το Θέατρο, να κατανοήσουν τη βαθύτερη ομορφιά του, και να αναδείξουν, μέσω της εκπαίδευσης, τις δυνατότητές τους. Στη Σχολή έρχονται αρκετοί άνθρωποι, ενδιαφέροντες, σοβαροί και αξιόλογοι. Μ’ αυτούς χαιρόμαστε να δουλεύουμε. Αλλά έρχονται και άτομα που δεν έχουν καμιά σχέση με το θέατρο, άνθρωποι απλώς ματαιόδοξοι, που νομίζουν πως η Τέχνη του Θεάτρου είναι κάτι απλό και εύκολο, που θα σε κάνει μεμιάς πλούσιο και διάσημο. Αυτά τα άτομα δεν έχουν θέση στη Σχολή μας. Προτιμούμε να έχουμε ολιγομελή, λειτουργικά τμήματα και όχι να στοιβάζουμε σε κάθε τάξη τριάντα άτομα, χάριν του κέρδους. Όπως και κάθε σοβαρή Σχολή, που σέβεται τον εαυτό της, προσπαθούμε να κρατήσουμε, όσο είναι δυνατόν, ένα ουσιαστικό επίπεδο εκπαίδευσης, που να κάνει τους αποφοίτους μας ικανούς να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σύγχρονου θεάτρου».
Πόσο εύκολος ή δύσκολος είναι ο επαγγελματικός δρόμος της υποκριτικής;
«Τόσο εύκολος, όσο και δύσκολος. Αν αγαπάς πραγματικά το Θέατρο, με γνώση, δουλειά και κόπο θα τα καταφέρεις. Το να μπορέσεις να ζήσεις από το Θέατρο, είναι πιο δύσκολο».
Έχετε δηλώσει ότι πιστεύετε στον ανθρωπιστικό και Κοινωνικό ρόλο του θεάτρου. Πώς κατά την γνώμη σας επηρεάζει το θέατρο το κοινωνικό σύνολο;
«Όπως και τα τραγούδια, επηρεάζει πρώτα το συναίσθημα και μετά το μυαλό. Στρατοί ολόκληροι προελαύνουν τραγουδώντας. Ο Ντάριο Φο, ένας σπουδαίος Ιταλός θεατράνθρωπος, ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις, που μετατρέπονταν σε πορείες και διαδηλώσεις. Ο Μαγιακόφσκι στη Σοβιετική Ένωση, το Θέατρο στο βουνό στη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα, και τόσες πολλές ακόμα περιπτώσεις. Το Θέατρο, η Τέχνη γενικότερα, παράγει και προάγει σκέψεις και προβληματισμό. Είναι οι βίδες της Επανάστασης, όπως έλεγε ο Λένιν».
Στη μακρόχρονη πορεία σας έχετε σκηνοθετήσει περισσότερα από 50 θεατρικά έργα και έχετε συνεργαστεί με αρκετές διεθνείς κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Ποια είναι ή άποψή σας για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση του σήμερα;
«Συναντά κανείς και την ποιότητα και την ευτέλεια. Υπάρχουν σπουδαίες, παγκοσμίως, ταινίες, υπάρχουν και σαπουνόφουσκες. Στην Ελλάδα γίνονται κάποια διστακτικά βήματα, αλλά χρειάζεται δουλειά ακόμα, για να εντάξουμε στην τέχνη του κινηματογράφου την “καθολικότητα” και όχι τις προσωπικές, υπαρξιακές αγωνίες του κάθε σκηνοθέτη.
Για την τηλεόραση, δε θέλω να μιλήσω».
Κατά πόσο οι θεατρικοί παραγωγοί δίνουν την ευκαιρία σε άγνωστους νέους ηθοποιούς να συμμετέχουν σε παραστάσεις και ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το κριτήριο;
«Είναι καλό να υπάρχει αξιοκρατία. Αυτό ανεβάζει το επίπεδο του θεάτρου σήμερα και βελτιώνει τις προοπτικές του. Οφείλουμε να δίνουμε ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους, για να χτίζουμε και το “αύριο” του θεάτρου».
Επόμενοι προσωπικοί και επαγγελματικοί στόχοι;
«Να είμαστε καλά, και να ανεβάζουμε όμορφες παραστάσεις στο Θέατρο. Στη Σχολή να μαθαίνουμε στους διψασμένους για γνώση νέους μας, όλα όσα πιστεύουμε και μάθαμε».
Ταυτότητα Παράστασης
Συγγραφέας: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μετάφραση – Διασκευή: Κώστας Νταλιάνης
Δραματουργική επιμέλεια: Τίνα Γιαννούλη
Σκηνογραφία: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Βάνια Αλεξάντροβα
Μουσική σύνθεση: Εβίτα Παπασπύρου- Μάρω Λεσιώτη
Μουσική επιμέλεια: Κώστας Νταλιάνης
Χορογραφίες: Μαρία Μάργαρη
Κινηματογραφικό υλικό – βίντεο: Κώστας Σταματόπουλος
Φωτισμοί: Κώστας Νταλιάνης.
Ερμηνεύουν
Μάνα: Εβίτα Παπασπύρου, Νύφη: Φάνια Νταλιάνη, Λεονάρντο: Γιάννης Τσόρβας. Γαμπρός: Χρήστος Ζαχάρωφ, Γυναίκα του Λεονάρντο: Σιλβάνα Σοντίνι, Πατέρας της Νύφης: Μίλτος Δημουλής, Γειτόνισσα: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Υπηρέτρια: Μαρία Κολοκυθά, Πεθερά/ Κοριτσάκι: Ευγνωσία Σοφιανίδου, Ξυλοκόποι-Μοίρες: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Μαρία Κολοκυθά, Ευγνωσία Σοφιανίδου, Φεγγάρι: Σιλβάνα Σοντίνι, Ζητιάνα: Φάνια Νταλιάνη.
Πληροφορίες
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο και Κυριακή στις 9μ.μ.
Διάρκεια έργου: 1:40 χωρίς διάλειμμα
Εισιτήρια
Γενική είσοδος: 18 ευρώ
Ομαδικό & group , οικογενειακό, φοιτητικό, ανεργίας, ΑΜΕΑ: 13 ευρώ
Καθημερινές για σχολεία : 10 ευρώ
Προπώληση: https://www.more.com/theater/matomenos-gamos/?newlayout=true
και στο ταμείο του θεάτρου (ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΑ) Από Δευτέρα έως
Παρασκευή 4-8 το απόγευμα/ Σάββατο και Κυριακή από 7μ.μ.
