© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
To «Εκτός Τόνου», το νέο έργο της ομάδας Fem Tettix, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία της Αγγελικής Γρηγοροπούλου, έρχεται για δέκα παραστάσεις στο HGW std. κάθε Σάββατο και Κυριακή [Μαυρομιχάλη 138, Αθήνα].
Μία γυναίκα επιτίθεται σε έναν άγνωστο άντρα στο σούπερ μάρκετ με αφορμή… μια κονσέρβα τόνο.
Και μετά, εντελώς τυχαία, συναντιούνται ξανά ως ομιλητές σε μια ημερίδα για τη «θετικότητα». Η καθημερινή τρέλα της ζωής αλλά και οι διάφορες ψυχώσεις τους δεν τους επιτρέπουν, τελικά, να βλέπουν τα πράγματα όσο θετικά «επιβάλλει» η εποχή μας. Κι έτσι, αποτυγχάνουν παταγωδώς. Παρότι έχουν δοκιμάσει τα πάντα: Από διαλογισμό, σεμινάρια αυτογνωσίας στη Γαύδο μέχρι και… ψυχιατρεία.
Κι έπειτα, ξανά εντελώς τυχαία, εγκλωβίζονται σε ένα κοινό, πολύπτυχο όνειρο. Ξαναβιώνουν τα τραύματά τους, ενσαρκώνουν τα είδωλά τους με μια άγρια χαρά κι αναμετριούνται με τους φόβους τους. Ώσπου θα βρουν ο ένας στον άλλον λίγη κατανόηση. Θα ενώσουν τα χέρια τους, θα σημαδέψουν την κουλτούρα της θετικότητας, τη μανία της αυτοβελτίωσης, την προσποίηση της χαράς και θα πατήσουν μαζί τη σκανδάλη. Κι έπειτα θα αναπνεύσουν.
Γιατί όταν έχεις μια συντροφιά, αυτός ο τρελός και μάταιος κόσμος γίνεται λίγο πιο υποφερτός.
Το «Εκτός Τόνου» είναι μια υπαρξιακή κωμωδία για την κονσερβοποιημένη αναζήτηση της ευτυχίας. Για την πάλη δύο ανθρώπων να μην νιώθουν σαν παραφωνίες σε μία κοινωνία που από μόνη της είναι μια παραφωνία.
Ερμηνεύουν οι Ελένη Κουταλώνη και Δημήτρης Μαγκλάρας. Μαζί μας μίλησε η Αγγελική Γρηγοροπούλου.
Πώς προέκυψε η ιδέα του ανεβάσματος του «Εκτός Τόνου»;
«Αρχικά, με προσέγγισαν η Ελένη Κουταλώνη και ο Δημήτρης Μαγκλάρας, με τους οποίους έχουμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν στα πλαίσια άλλων ομάδων αλλά και με την ομάδα μου, τη “Fem Tettix”. Τα παιδιά μου πρότειναν το “Γελώντας Άγρια” του Κρίστοφερ Ντουράνγκ, το οποίο έτυχε να γνωρίζω και να το αγαπώ. Ο Ντουράνγκ, ούτως ή άλλως, αποτελεί τη μεγάλη επιρροή μας στα έργα που γράφουμε ως ομάδα. Επειδή το “Γελώντας Άγρια” έχει σε ένα μεγάλο βαθμό τη μορφή του stand up comedy και γράφτηκε στην Αμερική 37 χρόνια πριν, μου γεννήθηκε η ανάγκη να το φέρω στην Ελλάδα τού σήμερα. Έτσι, προέκυψε ένα νέο έργο με παρόμοιους χαρακτήρες με το αρχικό -δύο ήρωες γεμάτοι ψυχώσεις, νευρώσεις, απωθημένα και ανάγκη για επικοινωνία- σε ένα νέο πλαίσιο. Σε ένα παρόν που δεσπόζουν τα social media, η κουλτούρα της “θετικότητας”, της υποχρεωτικής χαράς και ευτυχίας, με όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας».
Έχετε φτιάξει την ομάδα «Fem Tettix» μαζί με την Ίριδα Κατσούλα. Ποιος ο στόχος της ομάδας και τι σας οδήγησε στη δημιουργία της;
«Με την Ίριδα Κατσούλα γνωριστήκαμε στη δραματική σχολή “Πράξη Επτά”. Μαζί με την Κατερίνα Αγγελίτσα -που είναι κι αυτή άτυπα ιδρυτικό μέλος της ομάδας- είχαμε την ανάγκη βγαίνοντας από τη σχολή να εκφραστούμε, να φτιάξουμε τους ρόλους που θέλουμε να παίξουμε και, παράλληλα να δημιουργήσουμε οι ίδιες τις ευκαιρίες μας.
Ο στόχος της ομάδας μας είναι να γράφουμε και να ανεβάζουμε νέα έργα που να αναπνέουν στο παρόν της ελληνικής πραγματικότητας. Μας ενδιαφέρει, κυρίως, η κωμωδία· οπότε επικεντρωνόμαστε σε αυτή. Επίσης, θέλουμε κάθε φορά να συνεργαζόμαστε με νέους ανθρώπους, γι’ αυτό και η ομάδα στον πυρήνα της δεν είναι πολυπληθής. Οι άνθρωποι έρχονται ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε ρόλου. Εννοείται με κάποιους ξανασυνεργαζόμαστε, αλλά δεν υπάρχει η αυστηρή δέσμευση του να απορροφώνται σε κάθε παράσταση όλα τα μέλη της ομάδας».
Πιθανές πηγές άντλησης ευτυχίας για έναν νέο καλλιτέχνη που ζει στη σημερινή Αθήνα;
«Δεν μπορώ να μιλήσω εξ’ ονόματος όλων. Για τον καθένα η ευτυχία είναι κάτι διαφορετικό. Πιστεύω ότι η ευτυχία δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση, είναι στιγμές. Κι όσο μεγαλώνεις κι αποκτάς άλλη συνειδητότητα, λιγοστεύουν. Εξαιρούνται “οι πτωχοί το πνεύματι”, οι οποίοι είναι μια χαρά και παντός καιρού. Σε μένα, ευτυχία φέρνει η γνωριμία κι επικοινωνία μου με νέους ανθρώπους, η διαδικασία της πρόβας, το να ανεβαίνεις στη σκηνή και να λες μια ιστορία· κι αυτά δεν είναι δεδομένα, ειδικά αν είσαι νέος στη δουλειά. Οπότε, όταν όλα αυτά συμβαίνουν, ναι, νιώθω ευτυχία κι ευγνωμοσύνη».
Αυτή είναι η πρώτη σας σκηνοθεσία; Πώς αποφασίσατε να σκηνοθετήσετε την παράσταση; Η σκηνοθεσία είναι κάτι που σας ενδιαφέρει γενικά;
«Το “Εκτός Τόνου” αποτελεί την πρώτη μου ατομική σκηνοθεσία. Με την Ίριδα Κατσούλα και την Κατερίνα Αγγελίτσα είχαμε σκηνοθετήσει από κοινού το πρώτο μας έργο “Αφρική ή πώς να φυτέψετε τον νεκρό αδελφό σας” κι έπειτα ξανά με την Ίριδα μία ταινία μικρού μήκους. Όπως ανέφερα και παραπάνω, με προσέγγισαν ο Δημήτρης και η Ελένη· ίσως αν δεν το είχαν κάνει, να μην το τολμούσα ακόμα. Αλλά επειδή το πλαίσιο ήταν ασφαλές, με ανθρώπους που έχω ξανασυνεργαστεί και υπάρχει ήδη μια σχέση εμπιστοσύνης, είπα “γιατί όχι;”. Στην πορεία, αυτό το “γιατί όχι” μετατράπηκε σε ένα αίσθημα μεγάλης ευθύνης κι ενθουσιασμού, ταυτόχρονα. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί τη διαχείριση και τον συντονισμό πολλών πραγμάτων. Όλο αυτό είναι και δύσκολο και απολαυστικό. Και δεν θα μπορούσα να αποδώσω αν δεν κουβαλούσα στις αποσκευές μου δάνεια από σκηνοθέτες που έχω συνεργαστεί στο παρελθόν. Επίσης, χρονικά συνέπεσε με τη “θητεία” μου ως βοηθός σκηνοθέτη του Γιώργου Σουλειμάν στο “Βlue Train”, οπότε πήρα κι από αυτόν πολλά πράγματα που με βοήθησαν. Γενικώς, θα ήθελα να ασχοληθώ και με τη σκηνοθεσία και θεωρώ ότι κάνει κι εμένα την ίδια καλύτερη ηθοποιό και συνεργάτη».
Κάποια μελλοντικά σας σχέδια;
«Τα μελλοντικά μου σχέδια, σε πρώτη φάση, περιλαμβάνουν την ομάδα μου. Θα ανεβάσουμε ένα ακόμα έργο από Γενάρη, το “Πετετεριάν” του Μιχάλη Τακτικάκη στο “Πράξη 7 Studio”, στο οποίο δεν θα συμμετέχω, αλλά θα βοηθήσω στη διαδικασία. Επίσης, έχω ένα πρώτο draft ενός νέου έργου που έχω γράψει, το οποίο θα ήθελα να αναπτύξω και από του χρόνου να πάρει τον δρόμο του σε κάποια σκηνή. Κι από εκεί κι ύστερα, πέραν από την ομάδα, ως ηθοποιός και μόνο, περιμένω να αιφνιδιαστώ από νέους ρόλους και νέους ανθρώπους».
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία-Δραματουργική Επεξεργασία: Αγγελική Γρηγοροπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ίρις Κατσούλα
Μουσική επιμέλεια: Αγγελική Γρηγοροπούλου
Φωτογραφίες – Trailer: Ίρις Κατσούλα
Παραγωγή: Fem Tettix
Διανομή
Γυναίκα: Ελένη Κουταλώνη
Άνδρας: Δημήτρης Μαγκλάρας
