Skip to main content

Αλέκος Συσσοβίτης: «…τι άλλο μας δίνει κίνητρο, εκτός από τη χαρά της μάχης;»

«O Πουπουλένιος» στο Σύγχρονο Θέατρο

© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη

«O Πουπουλένιος»  του  Μάρτιν ΜακΝτόνα ανεβαίνει  σε σκηνοθεσία  Νικορέστη Χανιωτάκη στο Σύγχρονο Θέατρο [Ευμολπιδών 45, Αθήνα].

Στο σημαντικό αυτό έργο της σύγχρονης παγκόσμιας δραματουργίας, ο ΜακΝτόνα, συγγραφέας ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα,  συνδυάζει στοιχεία αστυνομικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας, δημιουργώντας ένα έργο με αμείωτη ένταση που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή ως το τέλος.

Ένας συγγραφέας που ζει σε ένα κράτος με αυταρχικό καθεστώς, ανακρίνεται για το φρικιαστικό περιεχόμενο των διηγημάτων του και τις ομοιότητές τους με μια σειρά από ανεξιχνίαστες παιδοκτονίες που συμβαίνουν στην πόλη. Ο κόσμος της φαντασίας μπλέκεται με τον πραγματικό κόσμο, δημιουργώντας ένα σύμπαν όπου όλα είναι πιθανά και απίθανα.

Τους ρόλους της παράστασης -που είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 16 ετών, ερμηνεύουν, αλφαβητικά,  οι Αργύρης Αγγέλου, Νίκος Πουρσανίδης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Αλέκος Συσσοβίτης.

Με τον Αλέκο Συσσοβίτη,  είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε.

«Ο Πουπουλένιος» είναι ένα από τα αγαπημένα σύγχρονα θεατρικά έργα του ελληνικού κοινού. Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που το κάνει τόσο δημοφιλές;

«Στον “Πουπουλένιο”,  ο συγγραφέας καταπιάνεται με μια ιστορία λουσμένη από όμορφα παραμύθια και μια πλοκή γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις, όπου ο θεατής βλέπει τέσσερις χαρακτήρες, θύτες και θύματα της ζωής, σε ένα ζοφερό κοινωνικό περιβάλλον. Με μεγάλη αγωνία ξεδιπλώνονται μπροστά του όλες οι αντιφατικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης και ο πλουραλισμός των συναισθημάτων μας. Η μαύρη κωμωδία είναι ένας σοφός τρόπος,  προκειμένου ο συγγραφέας να βουτήξει σε τολμηρά τοπία και δύσβατους δρόμους· εκεί όπου η διαστροφή συναντά την αθωότητα, το ποταπό την ευαισθησία, το όνειρο μια σκληρή πραγματικότητα και η γνώση το άγνωστο, που την τρομάζει. Εγωισμοί, ανιδιοτέλειες, αγκαλιές, δάκρυα και πυροβολισμοί συνθέτουν αυτόν τον πολύχρωμο καμβά του έργου. Αυτή η σύνθεση είναι που έχει κάνει το έργο τόσο αγαπητό στην Ελλάδα».

Στην παράσταση υποδύεστε τον Τουπόλσκι· έναν κυνικό εκπρόσωπο της εξουσίας. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τον ρόλο σας και την καθοδήγηση του  σκηνοθέτη, Νικορέστη Χανιωτάκη;

«Ο Τουπόλσκι, όπως και οι υπόλοιποι τρεις χαρακτήρες, είχε μια βεβαρημένη παιδική ηλικία που χάραξε ανεξίτηλα την μετέπειτα πορεία του. Κυνικός, σατιρικός και αυτοσαρκαστικός, βίαιος αλκοολικός, πληγωμένος από τον χαμό του γιο του και ταγμένος εξιχνιαστής απέναντι στην παιδική βία. Δεν διστάζει να εκτελέσει το έργο του, ακόμη κι αν έχει αναστολές γι’ αυτό. Ο σκηνοθέτης διαβάζει έξυπνα και με χιούμορ τον ασταθή χαρακτήρα του και φωτίζει τη διττή συμπεριφορά του».

Το έργο θίγει πολλά θέματα όπως η παιδική κακοποίηση, η βία, η επιβολή της εξουσίας κ.ά. Πόσο συνδέονται τα θέματα αυτά με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα;

«Διαχρονικά παραμένουν τα κοινωνικά θέματα που ακόμη και σήμερα προβληματίζουν όλους μας και μας εκπλήσσουν επειδή δεν έχουμε τη δύναμη να τα ελέγξουμε και να τα διαφοροποιήσουμε. Το παντοτινό παιχνίδι του ισχυρού με τον ανίσχυρο, ο αιώνιος γρίφος μεταξύ αλήθειας και ψέματος, αγάπης και αδιαφορίας, θα γεμίζει τις μέρες μας με αίμα κι ελπίδα. Στις ανέλπιδες στιγμές κάποιοι κάπου φλερτάρουμε με την ύπαρξη του σκοτεινού Πουπουλένιου που κρύβεται μέσα μας, κάποιοι κάπου δεν θα θέλουμε να δώσουμε τέλος στα βάσανα. Ας παλέψουμε για το μεγάλο ταξίδι, με όποιο κόστος, ως το τέλος του.  Εξάλλου, τι άλλο μας δίνει κίνητρο, εκτός από τη χαρά της μάχης;»

Εκτός από το θέατρο, παίζετε στην τηλεόραση στην επιτυχημένη σειρά «Ο Γιατρός»; Λίγα λόγια σας, για αυτόν τον τηλεοπτικό σας ρόλο και την εξέλιξή του στα επόμενα επεισόδια;

«Στον “Γιατρό”, στον Alpha, υποδύομαι έναν δικηγόρο, αντιπρόσωπο του Διοικητικού Συμβουλίου, που για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, και κατ’ επέκταση τα δικά του, θα τεθεί απέναντι στο ιατρικό δυναμικό του Νοσοκομείου. Με αφορμή την κρίση του κορωνοϊού, που έφερε το ιατρικό σύστημα στα όριά του, ο Αργύρης Σταθάτος παίζει το δικό του παιχνίδι».

Θέατρο, τηλεόραση, κινηματόγραφος· πού είναι η μεγάλη σας αγάπη;

«Δύσκολο να επιλέξει κάνεις ανάμεσα στις τρεις τέχνες της υποκριτικής, εύκολο να αγαπήσει την καλή συνεργασία και τη σωστή δουλειά. Όπως και στη ζωή, έτσι και στην τέχνη επιζητούμε τη δημιουργία η οποία μας εκπλήσσει ευχάριστα όταν δηλώνει την παρουσία της σε μία συλλογική προσπάθεια. Η μαγεία του θεάτρου δίνει την πιθανότητα, εκτός από τους καλλιτέχνες που βρίσκονται επί σκηνής, και στο ευρύ κοινό να συμμετάσχει στο τελικό αποτέλεσμα, έτσι ούτως ώστε όλοι να φύγουν από την αίθουσα γεμάτοι γνώση για ένα καλύτερο σήμερα. Η τέχνη της κάμερας, από την άλλη μεριά, λειτουργεί ως ένας μεγεθυντικός φακός της ανθρώπινης ψυχολογίας και κάνει τον θεατή συνεργό στο μαγικό ταξίδι».

Ταυτότητα Παράστασης

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη

Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Κοστούμια: Ιωάννα Καλαβρού

Μουσική: Γιάννης Μαθές

Κίνηση: Φαίδρα Νταϊόγλου

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Αγγελίδη

Φωτογραφίες & Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας

Social media: Loox media

Εκτέλεση παραγωγής: Χρύσω Χαραλάμπους
Διεύθυνση & Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Αναματερού-Αναστασία Γεωργοπούλου
Συμπαραγωγή: Νέο Σύγχρονο Θέατρο ΑΜΚΕ – Σκαφίδας – Δωροπούλου Ε.Ε. {Γ.Ι.Δ.Σ.}

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Αργύρης Αγγέλου, Νίκος Πουρσανίδης, Γεράσιμος Σκαφίδας, Αλέκος Συσσοβίτης