Skip to main content

Τζίνη Παπαδοπούλου: «Η ζωή είναι μια εναλλαγή γέλιου και κλάματος»

Το «Next Fall» έχει προταθεί και αποσπάσει πολλά βραβεία, ανάμεσα στα οποία και: Tony, Drama Desk Awards, Outer Critics Circle Awards και Broadway World Regional Awards

© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη

Το βραβευμένο έργο «Κράτα με» (Next Fall), θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου, από τις 14 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Εν Αθήναις [Ιάκχου 19, Γκάζι].

Πρόκειται για ένα ατόφιο κοινωνικό έργο που εξετάζει, με διαπεραστική ματιά, ζητήματα που αφορούν άμεσα την ελληνική πραγματικότητα του 2024. Θέτει δύσκολες και άβολες ερωτήσεις σχετικά με τη δέσμευση, την αγάπη, τη θρησκεία και την κόντρα ανάμεσα στους κοινωνικούς θεσμούς και την αλήθεια που αισθάνεται ο καθένας μέσα του.

Για το έργο, το οποίο παίχτηκε για πρώτη φορά off-Broadway το 2009, ενώ εξαιτίας της μεγάλης επιτυχίας του, μεταφέρθηκε στο Broadway το 2010 με παραγωγό τον Elton John, είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε με την ηθοποιό  Τζίνη Παπαδοπούλου.

Ποιο συναίσθημα κυριάρχησε όταν διαβάσατε το κείμενο του Geoffrey Nauffts και τι σας έκανε να πείτε «ναι» σ’ αυτή τη δουλειά;

«Αρχικά με άγγιξε η ιδιαίτερη – και ελλιπής- σχέση του Λουκ με την μητέρα του και πώς αυτή  επηρεάζει και τους δύο. Επίσης, βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό το ότι το έργο μιλάει για ανθρώπους που φοβούνται να αποκαλύψουν τον πραγματικό τους εαυτό στο οικείο τους περιβάλλον, όχι γιατί είναι εγκληματίες, αλλά γιατί οι προσωπικές επιλογές τους δεν ταιριάζουν με τις αποδεκτές ‘’νόρμες’’. Δυστυχώς, αυτή η δυσκολία υπάρχει ακόμα και σήμερα για πολύ κόσμο. Αν λοιπόν αυτό το έργο καταφέρει να κάνει τον κόσμο να αναρωτηθεί γι` αυτό, πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο. Οπότε, για μένα, το ‘’ναι’’ ήταν μονόδρομος.»

Υποδύεστε τη μητέρα του Λουκ, ενός νεαρού ατόμου, που είναι σε κώμα. Πώς προσεγγίσατε τον ρόλο σας;

«Όπως ανέφερα και προηγουμένως η σχέση των δύο έχει υπάρξει προβληματική κυρίως από τη μεριά της Αρλήν. Λόγω των δικών της αναζητήσεων και μιας παρατεταμένης ‘’εφηβείας’’ δεν καταφέρνει ποτέ να έρθει όσο κοντά θα ήθελε με τον γιο της. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η σχέση τους – αν και τρυφερή- να μην μπορεί να καλύψει το χάσμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ τους και ο Λουκ να μην της έχει αποκαλύψει την αλήθεια για το ποιος πραγματικά είναι και θέλει να είναι. Η στιγμή που τους βρίσκουμε είναι οριακή, καθώς ο Λουκ βρίσκεται σε κώμα και η Αρλήν σε άρνηση να καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης. Το πιο απαιτητικό στην προσέγγιση αυτού του ρόλου είναι για μένα η άρνησή της να αποδεχθεί την πραγματικότητα.»

Πώς διαχειρίζεται η ηρωίδα σας την τόσο σοβαρή κατάσταση του γιου της και πώς διαφοροποιείται η στάση της από εκείνη του πατέρα;

«Παριστάνει πως όλα θα πάνε καλά. Μιλάει ακατάσχετα, γελάει, χειρονομεί, πιάνει την κουβέντα με τους φίλους του γιου της, κάνει προξενιά. Οτιδήποτε προκειμένου να μην γίνει ησυχία. Να μην υπάρξει εκείνη η στιγμή που μέσα στην σιωπή θα αντηχήσει ηχηρά η πραγματικότητα. Εξαντλεί κάθε ίχνος αισιοδοξίας σε αντίθεση με τον πρώην άντρα της και πατέρα του Λουκ ο οποίος κάνει κάτι ανάλογο μεν, αλλά από μια τελείως διαφορετική οπτική. Η Αρλήν θεσεβούμενη αλλά με τον δικό της τρόπο, θα στραφεί στην προσευχή και τελικά θα αντιμετωπίσει την αλήθεια κατάματα και με θάρρος.»

Έξω από την εντατική βρίσκεται και ο σύντροφος του Λουκ, την ύπαρξη του οποίου αγνοούν οι γονείς του και που δεν έχει κανένα δικαίωμα ν’ αποφασίσει για τον φίλο του. Αυτό έχει πλέον λυθεί νομοθετικά ως ένα βαθμό, στην ουσία τι βήματα έχουμε κάνει σαν κοινωνία ως προς την αποδοχή της διαφορετικότητας;

«Η νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών ήταν μια αναγκαιότητα. Το κατά πόσο όμως η κοινωνία είναι έτοιμη να κατανοήσει και να αποδεχθεί την ουσία μιας πραγματικότητας που αποτυπώνεται στον νόμο είναι μία άλλη ιστορία. Πιστεύω ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε, αλλά τουλάχιστον έχουν τεθεί οι βάσεις. Συχνά θεωρείται ότι είναι υπερβολή αυτή η κατοχύρωση, ωστόσο η δυνατότητα να συμμετέχεις σε αποφάσεις που αφορούν την υγεία, ή την κοινή περιουσία ή τις επιθυμίες του συντρόφου σου είναι αυταπόδεικτο δικαίωμα.»

Ποια άλλα κοινωνικά φαινόμενα φέρνει στην επιφάνεια το συγκεκριμένο έργο;

«Το έργο δεν μιλά μόνο για την ιστορία ενός γκέι ζευγαριού. Θεωρώ ότι μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις εν γένει, αναδεικνύοντας παθογένειες όπως η κακή επικοινωνία των μελών μιας οικογένειας, ή η ανάγκη να δείχνουμε ένα διαφορετικό πρόσωπο όταν πιστεύουμε ότι μας θα μας κρίνουν αρνητικά για τα ‘’πιστεύω’’ μας.»

Χωράει το χιούμορ σ’ ένα έργο με τόσο στενάχωρο θέμα;

«Κι όμως χωράει! Είναι χαρακτηριστικό της γραφής του έργου οι δραματικές σκηνές που έχουν διαρκώς υπονομευτικές ατάκες που αλλάζουν τελείως το κλίμα και τελικά μας θυμίζουν ότι η ζωή είναι μια εναλλαγή γέλιου και κλάματος.»

Αρχή της σεζόν με πληθώρα παραστάσεων που κάνουν πρεμιέρα. Από την εμπειρία σας, βλέπει ο κόσμος θέατρο σε σταθερή βάση;

«Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια μετά την πανδημία, ο κόσμος έχει στραφεί στο θέατρο. Υπάρχουν πολλές και αξιόλογες παραστάσεις και ο κόσμος τις τιμά. Είναι πιστεύω μια καλή αρχή ώστε να αποκτήσουμε ένα πιο συνειδητοποιημένο – και νεαρότερο στις ηλικίες- θεατρόφιλο κοινό.»

Τι κάνετε για ν’ αποφορτιστείτε μετά από κάθε παράσταση;

«Συνήθως ένα φαγητό με καλούς φίλους μετά την παράσταση είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση! Άλλωστε, μετά από τόσα χρόνια η διαδικασία της αποφόρτισης είναι σχεδόν αυτόματη γιατί αλλιώς θα χρειαζόμασταν πολλές ώρες στον καναπέ του ψυχιάτρου!»

Ταυτότητα παράστασης

«Κράτα με» (Next Fall)
του Geoffrey Nauffts

Πρεμιέρα: 14 Οκτωβρίου

Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βασίλης Μυριανθόπουλος.

Τον θίασο αποτελούν οι:

Μανώλης Εμμανουήλ , Δημήτρης Καραβιώτης, Δημήτρης Λιακόπουλος, Άλκης Μπακογιάννης, Τζίνη Παπαδοπούλου, Άντρια Ράπτη.

Μετάφραση: Μανώλης Εμμανουήλ και Βασίλης Μυριανθόπουλος

Μουσική: Φάνης Κακοσαίος

Σκηνικά: David Negrin

Επιμέλεια ρούχων: Λένα Μηνά

Φώτα: Αργύρης Θέος

Video design: 567 digital

Graphic designer: Γιάννης Γεωργιαάης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μιχάλης Μαθιουδάκης

Εκτέλεση παραγωγής: Μαργαρίτα Σολδάτου

Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Σε μια παραγωγή του vault theater plus

Πού: Θέατρο Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Γκάζι.

Πότε: Από 14 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 για 24-αρχικά-παραστάσεις

Εισιτήρια: Κανονικό: 20 € / Φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ: 15 € (αγορά μόνο από το ταμείο του θεάτρου με την επίδειξη των απαραίτητων δικαιολογητικών)/ Ατέλεια ΣΕΗ και δραματικών σχολών: 8€ (αγορά μόνο από το ταμείο του θεάτρου με την επίδειξη των απαραίτητων δικαιολογητικών και κατόπιν διαθεσιμότητας).
Προπώληση εισιτηρίων: MORE.COM  https://t.ly/fsG68  & PUBLIC

Τηλέφωνο Θεάτρου: 2130 356472

Κατάλληλο από 16 ετών.

Διάρκεια: 100 λεπτά (η παράσταση έχει διάλειμμα).

Δεν επιτρέπονται ακυρώσεις.

Δεν επιτρέπονται αλλαγές σε άλλη μέρα, ώρα ή θέση.