Με μια εξαιρετικά επιτυχημένη πρεμιέρα ολοκληρώνεται η σεζόν 2023/24 της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ).
Στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το ενθουσιώδες κοινό αποθέωσε τη σούπερ σταρ της όπερας, την Αμερικανίδα υψίφωνο Ναντίν Σιέρρα, για τη σπουδαία ερμηνεία της στον ρόλο της Βιολέττας Βαλερύ στην Τραβιάτα, καθώς και όλους τους συντελεστές της παραγωγής.
Η αναβίωση της εξαιρετικά επιτυχημένης παραγωγής της Τραβιάτας, σε σκηνοθεσία, σκηνικά και χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου, χάρισε στο αθηναϊκό κοινό μια σπάνια ευκαιρία να απολαύσει διεθνούς φήμης πρωταγωνιστές μοναδικών φωνητικών και σκηνικών δυνατοτήτων.
Στον ρόλο του τίτλου η σταρ Ναντίν Σιέρρα, η οποία διαπρέπει στις μεγαλύτερες όπερες του πλανήτη, έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων ερμηνεία, γνωρίζοντας πραγματική αποθέωση από τους περίπου 5.000 θεατές της παράστασης. Στον ρόλο του Αλφρέντο, ο εξαιρετικός Βρετανοϊταλός τενόρος Φρέντι Ντε Τομμάζο επιβεβαίωσε τη φήμη που τον ακολουθεί. Ο κορυφαίος Έλληνας βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς στον ρόλο του πατέρα Ζερμόν συγκίνησε με τη μοναδική του ερμηνεία.
Για τις ερμηνείες τους, θερμό χειροκρότημα έλαβαν οι μονωδοί Χρυσάνθη Σπιτάδη, Ελένη Βουδουράκη, Γιάννης Καλύβας, Νικόλας Ντούρος, Νίκος Κοτενίδης, Γιώργος Παπαδημητρίου, Νίκος Κατσιγιάννης, Ιωάννης Κοντέλλης, καθώς επίσης η Χορωδία της ΕΛΣ υπό τον Αγαθάγγελο Γεωργακάτο και οι Χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ.
Ο διακεκριμένος Ιταλός αρχιμουσικός Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι διηύθυνε την Ορχήστρα της ΕΛΣ, αναδεικνύοντας τη δραματικότητα και τη σαγήνη της μουσικής του Τζουζέππε Βέρντι.
Επόμενες παραστάσεις: 30, 31 Ιουλίου 2024.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Ρήγος σημειώνει για το έργο:
«Στην Τραβιάτα του Τζουζέππε Βέρντι διακρίνει κανείς ξεκάθαρα μια φλέβα νοήματος που εξακολουθεί να χτυπά έντονα σήμερα: αυτήν της υποχρέωσης της ηδονής. Ο κόσμος της Βιολέττας, που στροβιλίζεται στο βαλς, αγωνιά για το τέλος του πάρτι, για το πέρας της ηδονής: το βαλς είναι η μουσική μετωνυμία αυτής της αγωνίας. Ακόμη και όταν αποσύρεται από την κοσμική ζωή, ακόμη κι όταν πεθαίνει, η Βιολέττα εξακολουθεί να είναι εσωτερικά συντονισμένη στον ρυθμό του βαλς, μέσα στο οποίο αφήνει την τελευταία της πνοή. Στην Τραβιάτα η ηδονή δεν καταδικάζεται ηθικά αλλά γίνεται αντικείμενο παρατήρησης. Η δομή του έργου, όπου τις σκηνές της τρυφηλής ζωής τις διαδέχονται ο χωρισμός και ο θάνατος, αποτελεί από μόνη της μια στοχαστική διαπίστωση, ένα οπερατικό memento mori. Και τι είναι πιο κοντά στον σημερινό ηδονισμό, που βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο μιας κοινωνίας του θεάματος και της κατανάλωσης;
Η Τραβιάτα, παρουσιασμένη στον ιστορικό χώρο του Ηρωδείου, εντάσσεται σε μια απαιτητική όσο και ενδιαφέρουσα συνθήκη: πρέπει κανείς να βρει την ισορροπία μεταξύ των σκηνών της επιδεικτικής ευδαιμονίας και των στιγμών της ιδιωτικότητας. Οι τοίχοι του αρχαίου Ωδείου είναι εγγυητές της διαχρονίας και εντάσσουν υποχρεωτικά την αφήγηση στον μεγάλο χρόνο. Στον ενδιάμεσο αυτό χώρο, μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, η Βιολέττα μοιάζει σταματημένη σε μια εποχή μετέωρη, προσφέροντας στον θεατή την ιστορία της, προϊόν κι αυτή προς κατανάλωση, όπως ήταν και η ίδια.
Ο χώρος του Ηρωδείου μοιράζεται ανάμεσα στα κλειστά δωμάτια (που αντιπροσωπεύουν το εσωτερικό ψυχικό τοπίο της ηρωίδας) και στον κόσμο / σκηνή της καταναγκαστικής ηδονής, όπου δεσπόζει ένα τεράστιο τραπέζι. Οι δύο κόσμοι εξελίσσονται παράλληλα, ενώ η ηρωίδα καθρεφτίζεται στο alter ego της, δίνοντας έτσι υπόσταση στην εσωτερική της διχοτομία, που αποτελεί ίσως και το πιο σημαντικό αφηγηματικό στοιχείο του έργου. Η Τραβιάτα είναι η Βιολέττα, γι’ αυτό και η εστίαση στην αποτύπωση των συναισθημάτων της μεγεθύνεται και προβάλλεται στον φθαρμένο από τον χρόνο τοίχο του Ηρωδείου.
Ο έρωτας, στο ασφυκτικό πλαίσιο που επιβάλλει ο κοινωνικός στιγματισμός της Βιολέττας, είναι το μόνο στοιχείο υπέρβασης σε μια πορεία που παρουσιάζεται ως προδιαγεγραμμένη (όπως προδιαγεγραμμένος είναι ο θάνατος από την αρρώστια). Το δίπολο Έρως / Θάνατος, που την ίδια εποχή απασχολούσε τον Βάγκνερ στον Τριστάνο, εδώ δεν έχει υπαρξιακή αλλά κοινωνική θεμελίωση. Η Βιολέττα δεν μπορεί να υπερβεί τον στιγματισμό της, παρά μπορεί μόνο να αποθεωθεί μέσα από τη συγχώρεση που προσφέρει στον κόσμο που την καταδίκασε να είναι ένας πολύτιμος κρίκος στην αλυσίδα της καταναγκαστικής ηδονής».
Όπερα • Αναβίωση
Τζουζέππε Βέρντι
Τραβιάτα
30, 31 Ιουλίου 2024 • Ώρα έναρξης: 21.00
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Μουσική διεύθυνση: Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι
Σκηνοθεσία, σκηνικά, χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Σχεδιασμός βιντεοπροβολών: Βασίλης Κεχαγιάς
Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Βιολέττα Βαλερύ: Ναντίν Σιέρρα (27, 30/7) / Βασιλική Καραγιάννη (28, 31/7)
Φλόρα Μπερβουά: Χρυσάνθη Σπιτάδη
Αννίνα: Ελένη Βουδουράκη
Αλφρέντο Ζερμόν: Φρέντι Ντε Τομμάζο (27, 30/7) / Φραντσέσκο Ντεμούρο (28, 31/7)
Τζόρτζιο Ζερμόν: Δημήτρης Πλατανιάς (27, 30/7) / Τάσης Χριστογιαννόπουλος (28, 31/7)
Γκαστόνε: Γιάννης Καλύβας
Βαρόνος Ντουφόλ: Νικόλας Ντούρος
Μαρκήσιος του Ομπινύ: Νίκος Κοτενίδης
Δόκτωρ Γκρανβίλ: Γιώργος Παπαδημητρίου
Τζουζέππε: Νίκος Κατσιγιάννης
Οικονόμος / Μαντατοφόρος: Ιωάννης Κοντέλλης
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Τιμές εισιτηρίων: €25, €45, €55, €60, €85, €100
Φοιτητικό, παιδικό: €15 / ΑΜΕΑ: €15
Προπώληση στα Ταμεία της ΕΛΣ (9.00-21.00 καθημερινά | 2130885700), τα εκδοτήρια Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου και online στα aefestival.gr & more.com
Χορηγός παράστασης Alpha Bank
Μέγας Δωρητής ΕΛΣ Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ)
