© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, η Εθνική Λυρική Σκηνή ολοκληρώνει την εξαιρετικά επιτυχημένη καλλιτεχνική περίοδο 2023/24 με τη δημοφιλέστατη «Τραβιάτα» του Τζουζέππε Βέρντι που θα ανέβει στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 27, 28, 30 και 31 Ιουλίου. Ο άτυχος έρωτας της «Κυρίας με τις καμέλιες» για τον Αλφρέντο Ζερμόν, όπως τον εμπνεύστηκε και τον μελοποίησε ο Βέρντι μέσα από μελωδίες μοναδικής δύναμης, οι οποίες γράφονται ανεξίτηλα στο μυαλό και την καρδιά, αναβιώνει σε μουσική διεύθυνση Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου.
Στον ρόλο του τίτλου, η Αμερικανίδα περιζήτητη σταρ της όπερας Ναντίν Σιέρρα (27 & 30/7) και η διακεκριμένη υψίφωνος Βασιλική Καραγιάννη (28 & 31/7).
Με τη Βασιλική Καραγιάννη, είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε.
Μιλήστε μας για τη Βιολέττα, την παθιασμένη ηρωίδα του Τζουζέππε Βέρντι.
«Η Βιολέττα Βαλερύ είναι η Μαρί Ντυπλεσί στο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Δουμά “Η Κυρία με τις καμέλιες”. Ένα υπαρκτό πρόσωπο που πιθανότατα η ερωτική αυτή ιστορία της, η οποία γράφτηκε έναν χρόνο μετά τον θάνατό της, αποτελεί προσωπικό βίωμα του ίδιου του Δουμά, δηλαδή του συγγραφέα, μαζί της! Μια εταίρα, λοιπόν, που προέρχεται από εύπορη οικογένεια· και που, όμως, ακολουθεί αυτό το επάγγελμα. Νέα, όμορφη, εύθραυστη, γεμάτη πάθος για τη ζωή αλλά, δυστυχώς, άρρωστη με την ασθένεια εκείνης της εποχής· τη φυματίωση. Είναι μια παθιασμένη νέα που, όμως, ζει αυτή την έντονη ζωή από ανάγκη, απέχοντας όσο είναι δυνατόν συναισθηματικά. Γνωρίζει αναπάντεχα τον αληθινό έρωτα, ο οποίος είναι κοινωνικά μη αποδεκτός. Και έτσι καλείται να τον θυσιάσει· πράγμα το οποίο κάνει, και όλο αυτό επιδεινώνει την υγεία της. Και παρόλη την επανασύνδεση με τον αγαπημένο της, είναι ήδη αργά, “e tardi!…”, όπως χαρακτηριστικά λέει πριν την τελευταία της άρια “addio del passato”, και, τελικά, οδηγείται στον θάνατο».
Είναι ένα ρόλος, που αγαπάτε; Υπάρχουν στοιχεία στην ηρωίδα με τα οποία ταυτίζεστε;
«Η Βιολέττα είναι ρόλος που πραγματικά όχι μόνο αγαπώ, αλλά θεωρώ μεγάλη πρόκληση και φωνητικά αλλά και ερμηνευτικά· κυρίως, ερμηνευτικά! Ο ρόλος της Βιολέττας είναι ιδιαίτερα απαιτητικός. Δεν είναι τυχαίο που όσοι γνωρίζουν από μουσική, και ειδικά από όπερα, ισχυρίζονται πως για να ερμηνευτεί σωστά ο ρόλος αυτός απαιτούνται, τουλάχιστον, δύο διαφορετικά είδη σοπράνο! Στην πρώτη πράξη, χρειάζεται μια λυρική κολορατούρα σοπράνο. Εδώ, ο Βέρντι θέλει να δώσει το στίγμα της λαμπερής όμορφης νέας που κάνει την έντονη ζωή, με τους χορούς της εποχής εκείνης. Χρειάζεται, λοιπόν, μια λαμπερή φωνή γεμάτη ευελιξία και άνεση στις ψηλές νότες. Από τη δεύτερη πράξη, όμως, και μετά, ξεκινάει το δράμα της ηρωίδας· και η σοπράνο καλείται να έχει πιο σκούρο χρώμα στη φωνή της, για να αποδώσει σωστά το δράμα το οποίο ζει η ηρωίδα, αλλά ταυτόχρονα να έχει στοιχεία και χρώμα του εύθραυστου, καθώς πρέπει να αποδοθεί, και να φαίνεται ξεκάθαρα, και η επιδείνωση της υγείας της! Ιδανικά, ερμηνεύεται από σοπράνο λυρικό δραματική. Η σκηνή όπου ο πατέρας του αγαπημένου της τη συναντά και της ζητά να εγκαταλείψει τον γιο του, είναι άκρως δραματική και οι συναισθηματικές εκφάνσεις του ρόλου πολύ έντονες· κάτι που από κει και πέρα συμβαίνει συνέχεια μέχρι το τέλος του έργου, όπου η ηρωίδα πεθαίνει. Πόσο τεράστια πρόκληση για μια σοπράνο! […]
Αυτό το οποίο θαυμάζω στη Βιολέττα από την αρχή μέχρι το τέλος του έργου, είναι η δύναμή της και το πάθος της· ξέρει πάρα πολύ καλά ποια είναι, τι δουλειά κάνει, ακόμα και πόσο άρρωστη είναι. Η μόνη περίοδος στη ζωή της που αφήνεται ανέμελα να ζήσει ελεύθερη, είναι αυτοί οι δύο μήνες στην εξοχή με τον Αλφρέντο· και όταν ο πατέρας του της ζητάει να τον εγκαταλείψει με πλήρη συνείδηση είπε: “το περίμενα ….παραήμουν ευτυχισμένη…” […]
Κάτι στο οποίο δεν ταυτίζομαι μαζί της, όμως, είναι η θυσία που κάνει να τον απαρνηθεί· θεωρώ, όμως, πως το κάνει επειδή γνωρίζει ότι θα πεθάνει, οπότε σε αυτή την περίπτωση ίσως σκέφτηκε: “ας συμβεί το λιγότερο κακό στην οικογένεια Ζερμόν”. Δεν ξέρω, δηλαδή, αν θα έκανε τη θυσία αν ήταν υγιής…» […]
Θα θέλατε να της πείτε λίγα λόγια για το σκηνοθετικό σύμπαν της «Τραβιάτας» του Κωνσταντίνου Ρήγου;
«Η σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου στην “Τραβιάτα” δίνει ένα αποτέλεσμα υψηλού επιπέδου. Με μια μοντέρνα σκηνοθεσία και σκηνογραφία πολύ ευρηματική, όμως με πάρα πολλά στοιχεία κλασικού, δημιουργείται ένα υπέροχο πάντρεμα που νομίζω θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικού θεατή-ακροατή. Τα κουστούμια της Ιωάννας Τσάμη είναι υπέροχα, παραμυθένια. Και, όπως είναι φυσικά αναμενόμενο, το κοινό θα απολαύσει και το μπαλέτο της ΕΛΣ σε μοναδικές χορογραφίες! […]».
Τι θα συμβουλεύατε κάποιον νεότερο ηλικιακά θεατή, που θα παρακολουθήσει για πρώτη φορά όπερα; Γιατί να επιλέξει την «Τραβιάτα»;
«Θα τον συμβούλευα να μην τον απασχολήσει ιδιαιτέρως ποιο έργο θα παρακολουθήσει. Καθώς θεωρώ ότι το 99% των έργων όπερας είναι από μόνα τους αριστουργήματα! Αυτό που θα του έλεγα να προσέξει είναι οι ερμηνευτές και, γενικά, οι συντελεστές· συμπεριλαμβανομένων σκηνοθέτη και σκηνογράφου. Στην εποχή μας, η όπερα θεωρώ ότι, σκηνοθετικά και σκηνογραφικά, περνάει μια μεγάλη δοκιμασία. Και δεν εννοώ τις μοντέρνες γενικά σκηνοθεσίες και ούτε λέω ότι είμαι αντίθετη στα μοντέρνα ανεβάσματα. Αντίθετη είμαι σε όσα με τη δική τους σκηνοθετική εκδοχή αλλοιώνουν το ίδιο το έργο· παραποιούν την υπόθεση και δίνουν μια παραπλανητική εικόνα έργων που έχουν αναγνωριστεί, έχουν σταδιακά εξελιχτεί ερμηνευτικά από τεράστιους καλλιτέχνες, έχουν επιβιώσει και αγαπηθεί δεκαετίες!
Ο νέος ακροατής, λοιπόν, που θα δει ένα κλασσικό έργο πλήρως αλλοιωμένο, θα παραπλανηθεί, θα παραπληροφορηθεί, άρα θα σχηματίσει λάθος εντύπωση για το ίδιο το έργο. Άρα κινδυνεύει να το απορρίψει παραπληροφορημένος. Τονίζω πως δεν είμαι αντίθετη στις μοντέρνες σκηνοθεσίες· με την προϋπόθεση ότι σέβονται τον συνθέτη, την υπόθεση, τους καλλιτέχνες και, κυρίως, το κοινό! Άλλωστε η “Τραβιάτα” μας στο Ηρώδειο του Κωνσταντίνου Ρήγου είναι μοντέρνα κατά βάση. Έχει, όμως, έναν απόλυτο σεβασμό στο λιμπρέτο και τη μουσική του Βέρντι.
Η “Τραβιάτα” του Βέρντι είναι μια ρομαντική ιστορία που, όμως, βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Νομίζω ότι ο σύγχρονος άνθρωπος κρύβει μέσα του έναν ρομαντισμό. […] Έπειτα, η καταπληκτική μουσική του Βέρντι είναι τόσο απόλυτα περιγραφική και αληθινή […] μην ξεχνάμε τις πασίγνωστες μελωδίες που βγαίνουν από αυτό το έργο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Brindisi” της Α΄ πράξης!
Ένας άλλος αρκετά σοβαρός λόγος για να δει κανείς την “Τραβιάτα” είναι ότι θίγει έντονα ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό θέμα, το οποίο βρίσκω άκρως διαχρονικό· αυτό της προκατάληψης στις διαπροσωπικές και ερωτικές σχέσεις, και όχι μόνο. […]».
Έχετε πρωταγωνιστήσει, επανειλημμένα, σε παραγωγές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Την 1η Ιουλίου ανακοινώθηκε το εντυπωσιακό πρόγραμμα της νέας σέζον, όπου πάλι θα σας δούμε να πρωταγωνιστείτε σε εμβληματικούς ρόλους. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για τη νέα χρονιά;
«Νιώθω ότι η ΕΛΣ είναι το καλλιτεχνικό μου σπίτι. […] μέσα στην επόμενη σεζόν, μεταξύ άλλων εμφανίσεών μου θα επαναλάβω τρεις από τους αγαπημένους μου ρόλους: την Βιολέττα στην “Τραβιάτα” -αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη στη παραγωγή της ΕΛΣ σε σκηνοθεσία του Νίκου Πετρόπουλου, τη Μιμί στην “Μποέμ” τα Χριστούγεννα -την οποία πρόσφατα πρωτοτραγούδησα και τη λάτρεψα, αλλά και έναν υπέροχο πολύ αγαπημένο μου ρόλο, αυτόν της Λουτσία ντι Λαμμερμούρ στην καταπληκτική συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την Βασιλική Όπερα του Λονδίνου! Πραγματικά ανυπομονώ!!!»
Ταυτότητα Ανεβάσματος
Όπερα · Αναβίωση
Τζουζέππε Βέρντι
«Τραβιάτα»
27, 28, 30, 31 Ιουλίου 2024 · Ώρα έναρξης: 9 μ.μ.
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Μουσική διεύθυνση: Πιερ Τζόρτζιο Μοράντι
Σκηνοθεσία, σκηνικά, χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Σχεδιασμός βιντεοπροβολών: Βασίλης Κεχαγιάς
Συνεργάτιδα αρχιτέκτονας: Μαίρη Τσαγκάρη
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Βιολέττα Βαλερύ: Ναντίν Σιέρρα (27, 30/7) / Βασιλική Καραγιάννη (28, 31/7)
Φλόρα Μπερβουά: Χρυσάνθη Σπιτάδη
Αννίνα: Ελένη Βουδουράκη
Αλφρέντο Ζερμόν: Φρέντι Ντε Τομμάζο (27, 30/7) / Φραντσέσκο Ντεμούρο (28, 31/7)
Τζόρτζιο Ζερμόν: Δημήτρης Πλατανιάς (27, 30/7) / Τάσης Χριστογιαννόπουλος (28, 31/7)
Γκαστόνε: Γιάννης Καλύβας
Βαρόνος Ντουφόλ: Νικόλας Ντούρος
Μαρκήσιος του Ομπινύ: Νίκος Κοτενίδης
Δόκτωρ Γκρανβίλ: Γιώργος Παπαδημητρίου
Τζουζέππε: Νίκος Κατσιγιάννης
Οικονόμος / Μαντατοφόρος: Ιωάννης Κοντέλλης
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και το Μπαλέτο της ΕΛΣ
