Μετά τη θριαμβευτική υποδοχή της παράστασης Ηλέκτρα / Ορέστης σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε το 2019, ο κορυφαίος θίασος της Κομεντί Φρανσέζ έρχεται ξανά στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, στις 26 και 27 Ιουλίου, συμπράττοντας αυτή τη φορά με τον αντισυμβατικό Πορτογάλο συγγραφέα, σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες, νέο διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν, με την παράσταση «Hecuba, not Hecuba».
Στην πρώτη του συνεργασία με τον θίασο της Κομεντί Φρανσέζ, ο 47χρονος Ροντρίγκες καταπιάνεται με την ιστορία της Εκάβης. Και όπως γίνεται πάντα στο χαρακτηριστικό μετωπικό του ιδίωμα, συμπλέκει το δράμα ενός αρχαίου μ’ ενός σύγχρονου ήρωα στον ίδιο διαχρονικό καμβά: εδώ μια Τρωαδίτισσα με μια γυναίκα σημερινή, ηθοποιό και μητέρα.
Μια γυναίκα που αξιώνει δικαιοσύνη
Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης συνηθίζει να λέει ότι δεν γράφει για το θέατρο, αλλά για τους / τις ηθοποιούς που κάνουν το έργο στο θέατρο μέσα από τις ερμηνείες τους.
Στην υπόθεση του έργου, ηρωίδα είναι η Νάντια, μια ηθοποιός που κάνει πρόβα στην Εκάβη του Ευριπίδη. Η πρώην βασίλισσα αξιώνει δικαιοσύνη. Κι αυτό γιατί με την ήττα της Τροίας έχασε τα πάντα: τον άντρα της, τον θρόνο της, την ελευθερία της και, το πλέον οδυνηρό, σχεδόν όλα τα παιδιά της. Είναι μια γυναίκα που αξιώνει δικαιοσύνη. Σύμφωνα με τον μύθο μεταμορφώθηκε σε σκύλο με φλογερά μάτια προκειμένου να πάρει εκδίκηση.
Η οργή μιας μητέρας γίνεται υπερδύναμη
Ο μύθος της τραγωδίας όμως μοιάζει πολύ με την πραγματικότητα της Νάντιας, μητέρας ενός εφήβου στο φάσμα του αυτισμού. Το παιδί της έχει υποστεί κακοποίηση στο δημόσιο ίδρυμα όπου φιλοξενείται.
Οι υπεύθυνοι προσπαθούν να συγκαλύψουν την υπόθεση αλλά εκείνη αποφασίζει να τη δημοσιοποιήσει.
Σύμφωνα με τον Τιάγκο Ροντρίγκες, η όλη ιδέα πίσω από το «Hecuba, not Hecuba» ήταν να συνδυαστεί μια προσωπική τραγωδία με μια αρχαία τραγωδία. Ο Πορτογάλος δημιουργός επέλεξε να πλέξει δύο παράλληλες ιστορίες επί σκηνής, ή με δικά του λόγια, να «γράψει ανάμεσα στις γραμμές του Ευριπίδη». Κι αυτό γιατί το παρόν δεν είναι ανεξάρτητο από το παρελθόν.
Πάντα, εξηγεί, γυρνάμε στα αξεπέραστα έργα των αρχαίων τραγικών, αναλογιζόμενοι «τι έχουν να μας πουν σήμερα». Και η απάντηση που δίνει ο ίδιος είναι πως «το αρχαίο δράμα μοιάζει με ένα ζευγάρι γυαλιά που φορώντας το μπορούμε να καταλάβουμε τον κόσμο καλύτερα».
«Ο Ευριπίδης θέτει τα θεμέλια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου»
Το «Hecuba, not Hecuba» είναι ένα εξίσου πολιτικό έργο με την Εκάβη του Ευριπίδη, ο οποίος θέλει να δηλώσει ότι σε καιρό πολέμου ακόμα και οι πιο ευάλωτοι αξίζουν δικαιοσύνη. Με έναν τρόπο, «ο Ευριπίδης θέτει τα θεμέλια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου».
Ο Ροντρίγκες επιδιώκει να προβάλει με την παράστασή του αυτή τη διαχρονική αποτυχία απόδοσης δικαιοσύνης ανώ παράλληλα θέτει ερωτήματα για τη δικαιοσύνη, το θέατρο, τη μητρότητα, τη θηλυκότητα. Και στα δύο έργα η ηρωίδα αναγκάζεται να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
«Ακόμη και σήμερα, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της δικαιοσύνης είναι η πολιτική και ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της πολιτικής είναι η δικαιοσύνη», εξηγεί ο σκηνοθέτης.
Η πρεμιέρα του έργου έγινε στις 30 Ιουνίου στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, στο θέατρο Carrière de Boulbon. Η παράσταση απέσπασε εξαιρετικές κριτικές, τόσο για το περιεχόμενό της όσο και για τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της.
Πηγή: aefestival.gr
Επιμέλεια: Γιώργος Κουλουβάρης
[email protected]
