© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Το «Ένας εχθρός του λαού» του Ερρίκου Ίψεν ανεβαίνει στο Θέατρο Ρεκτιφιέ, σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη [λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως 119, Κεραμεικός].
Έργο πολιτικό, γραμμένο το 1882, με ειλικρίνεια και αιχμηρότητα αποτυπώνει τα ηθικά διλήμματα και τις αποφάσεις που κάθε πολίτης και κοινωνία καλείται να αντιμετωπίσει και να πάρει.
Στη σκηνή του θεάτρου, παρακολουθούμε έξι ηθοποιούς -τους Ειρήνη Αδάμου, Βαγγέλη Αμπατζή, Γιώργο Ζυγούρη , Γιάννη Κατσιμίχα, Στέφανο Λώλο, Σταύρο Τσιτσόπουλο- να αφηγούνται και να αναπαριστούν την ιστορία της μικρής παραλιακής πόλης Σίεν -γενέτειρας του Ίψεν, σαν δραματοποιημένο ντοκουμέντο μιας συνέλευσης, όπου όλο το παρασκήνιο και οι πολιτικοί και προσωπικοί χειρισμοί έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια.
Συγκεκριμένα, ο γιατρός της μικρής, πρόσφατα αναπτυσσόμενης εξαιτίας των θεραπευτικών λουτρών της, πόλης, ανακαλύπτει πως τα λουτρά είναι μολυσμένα. Προκειμένου να ενημερώσει τους συμπολίτες του για το πρόβλημα θα ζητήσει τη βοήθεια του τοπικού Τύπου και της πολιτικής ηγεσίας.
Ο Τύπος θα ενθουσιαστεί με το σκάνδαλο και θα τον αποκαλέσει ήρωα. Αντίθετα, η πολιτική ηγεσία θα τον ενημερώσει πως μια ανακατασκευή των λουτρών σημαίνει μια επιπλέον φορολογία για τους πολίτες και ανακοπή της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης. Ο γιατρός θα συγκαλέσει συγκέντρωση πολιτών. Στη συγκέντρωση θα βρεθεί μπροστά σε μια απρόθυμη για την αλήθεια κοινή γνώμη. Οι ισορροπίες αλλάζουν. Ο Τύπος και η ηγεσία θα συνταχθούν με τη γνώμη των πολλών. Ο γιατρός θα αμφισβητήσει το δίκαιο και το ορθό της πλειοψηφίας και σύντομα, οι πολίτες θα τον αποκηρύξουν ως «εχθρό της κοινωνίας και του λαού». Το ηθικό δίλημμα του γιατρού θα ενταθεί ακόμα περισσότερο.
Ο Στέφανος Λώλος, μίλησε μαζί μας.
«Ένας εχθρός του λαού» του Ερρίκου Ίψεν, έργο γραμμένο το 1882, σοκάρει με την επικαιρότητά του. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό, σχεδόν ενάμιση αιώνα μετά;
«Το 1882 είχαν ολοκληρωθεί μία σειρά αστικοδημοκρατικές επαναστάσεις, είχαμε ήδη στην Ευρώπη την κατάργηση της δουλοπαροικίας, το τέλος της απόλυτης μοναρχίας και την εμφάνιση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Είχαν γίνει ήδη σημαντικές επαναστάσεις στην Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Γερμανία, στην Αυστρία κ.α.
Όλα αυτά τα γεγονότα συντέλεσαν στην επικράτηση της νέας πια τάξης, την επικράτηση φυσικά του νέου κοινωνικονομικού σχηματισμού που έφερε, του καπιταλισμού. Ας μην επεκταθώ στο τι σημαίνει καπιταλισμός πρακτικά και πώς βιώνουμε τα αποτελέσματά του.
Θα μείνω μόνο στο γεγονός πως όταν το κέρδος είναι ο μόνος άξονας πάνω στον οποίο πατάει μία κοινωνία -πόσο μάλλον πολλές μαζί, έχεις την Παλαιστίνη να αφανίζεται, τα τρένα να δολοφονούν τους επιβάτες τους παιδιά να δηλητηριάζονται από φαγητό που τους παρέχει το σχολείο και εργοστάσια να παίρνουν φωτιά για να κουκουλώσουν πράγματα. Το τρομακτικό είναι πως έχει ριζώσει καλά όλη αυτή η συνθήκη και αντέχει εδώ και ενάμιση αιώνα και εμείς παλεύουμε να επιβιώσουμε όπως μπορούμε».
Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τη Γεωργία Μαυραγάνη;
«Η συνεργασία μου με την Γεωργία είναι ευλογία. Έχει εντιμότητα, ξέρει ακριβώς τι θέλει. Παρέχει ασφάλεια στον ηθοποιό· δεν νιώθεις στιγμή πως κρίνεσαι. Δημιουργεί σύμπαν και σε εντάσσει ομαλά σε αυτό. Είναι άνθρωπος που παίρνει πολύ σοβαρά τη δουλειά της, εργάζεται ώρες για αυτήν με μία υπομονή και δύναμη που δεν έχω συναντήσει ξανά. Θυμήθηκα πως το θέατρο είναι ένα παιχνίδι, που είναι ομαδικό. Μας έκανε ομάδα από τις πρώτες συναντήσεις. Μόνο χαρά έχω. Είναι σπουδαίο άνθρωπος».
Πείτε μας δύο λόγια για την προσέγγισή της στο κείμενο του Ίψεν.
«Η Γεωργία είχε μελετήσει πολύ το κείμενο και μας δίδαξε την ιστορία και τη δραματουργία του, όσο πιο απλά και κατανοητά μπορούσε. Σίγουρα η ίδια θα έπρεπε να απαντήσει καλύτερα σε αυτή την απάντηση. Εγώ ως ηθοποιός και μέρος της διαδικασίας θα πω μόνο ότι με έκανε να αισθανθώ απόλυτη εμπιστοσύνη.
Το Ρεκτιφιέ είναι ένας νέος χώρος. Ποια ανάγκη σας οδήγησε στη δημιουργία του, μετά τη Φάμπρικα;
«Η Φάμπρικα μετράει ήδη αρκετά χρόνια δραστηριότητας. Σαν παιδί που μεγαλώνει και ψηλώνει χρειάζεται και αυτή “μεγαλύτερο κρεβάτι”, πιο ψηλό ποδήλατο, μεγαλύτερα ρούχα.
Το παιδί μας αυτό, που είναι στη φάση της ενηλικίωσης, είχε μεγαλύτερες απαιτήσεις και ευθύνες· κι εμείς σαν γονείς, έπρεπε να ανταποκριθούμε, αφού εμείς το φέραμε στον κόσμο. Φτιάξαμε, ξανά με τα χέρια μας, ένα μεγαλύτερο θέατρο, να είναι έτοιμο το ίδιο να καλέσει νέες ομάδες, νέες παραστάσεις, να καλέσει τους φίλους του, να γνωρίσει καινούργιους, να δοκιμαστεί· ένα θέατρο που δεν ξεχνά από πού ξεκίνησε και καλεί ομάδες να συνυπάρξουν, με πυρήνα το θέατρο της έρευνας. Παρέχουμε στέγη σε καλλιτέχνες με πίστη και μεράκι σε αυτό που κάνουν».
Υπάρχει κάποια μέριμνα από την πολιτεία, ώστε να στηριχθούν τέτοιες πρωτοβουλίες;
«Τη Φάμπρικά μας την παρομοίασα με παιδί μας. Όσο, λοιπόν, η πολιτεία βοηθάει ανθρώπους να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, τους παρέχει ασφάλεια, φροντίδα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πρόσβαση στη γνώση, άλλο τόσο βοηθάει και τέτοιες πρωτοβουλίες. Δεν χάνουμε την πίστη μας ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και δε θα σταματήσουμε να παλεύουμε γι’ αυτό, από το δικό μας μετερίζι. Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς».
Ταυτότητα Παράστασης
Μετάφραση: Μαργαρίτα Μέλμπεργκ
Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Δραματουργική επεξεργασία: Γεωργία Μαυραγάνη – Δήμητρα Στρατικοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτριας: Δήμητρα Στρατικοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Άρτεμις Φέσσα
Μουσική-ήχος: Χάρης Νείλας
Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη
Φωτογραφίες-τρέιλερ: Νίκη Δουλγεράκη
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Χάπι Εντ – Fabrica Athens
Οργάνωση Παραγωγής: LEFOU PRODUCTIONS
Παίζουν: Ειρήνη Αδάμου, Βαγγέλης Αμπατζής, Γιώργος Ζυγούρης, Γιάννης Κατσιμίχας, Στέφανος Λώλος, Σταύρος Τσιτσόπουλος
Μαζί τους εμφανίζονται: Ναταλία-Ανδριάνα Ειρηνάκη, Αναστασία Μπόλλα, Γιώργος Νάτσης, Μελίνα Παούρη, Νεφέλη Παούρη, Νάσια Στρατικοπούλου
Προπώληση: https://www.more.com/theater/enas-exthros-tou-laou/
Διάρκεια: 70 λεπτά
Τηλέφωνο κρατήσεων: 694 630 8939
Το Σάββατο 01/06 και Κυριακή 02/06 η παράσταση θα παιχτεί στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
