© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Οι Dirty Granny Tales επιστρέφουν μετά από πέντε χρόνια με την καινούρια τους παράσταση, «The Philanthropist», που ανεβαίνει για πέντε παραστάσεις -στις 22, 27 και 28 Μαΐου και στις 3 και 4 Ιουνίου, στην κεντρική σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης [Πειραιώς 206, Ταύρος].
Το μουσικοθεατρικό σχήμα του Σταύρου Μητρόπουλου είναι ένα μουσικοθεατρικό σχήμα που αφηγείται σκοτεινά παραμύθια μέσω της μουσικής· το κουκλοθέατρο ο χορός και το animation ζωντανεύουν τις ιστορίες τους πάνω στη σκηνή.
Ο Σταύρος Μητρόπουλος μίλησε μαζί μας.
Για το κοινό που δε σας γνωρίζει, πώς θα συστήνατε τους Dirty Granny Tales;
«Σίγουρα όχι με μια δυο λέξεις μόνο. Είμαστε ένας συνδυασμός τεχνών με βασικό άξονα τη μουσική. Το κουκλοθέατρο, η παντομίμα, ο χορός και το animation projection δίνουν εικόνα στα παραμύθια μας· τα οποία έχουν μια σκοτεινή, ειρωνική ατμόσφαιρα».
Γιατί πέντε χρόνια σιωπής για ένα τόσο επιτυχημένο σχήμα; Τι μεσολάβησε σε αυτό το χρονικό διάστημα;
«Ήταν Μάρτιος του 2019, όταν εμφανιστήκαμε τελευταία φορά στην Αθήνα. Υπήρχε, όμως, τόσο δημιουργική διάθεση, που αμέσως μετά άρχισα να ετοιμάζω την επόμενη παράσταση. Το μουσικό μέρος ήταν σχεδόν ολοκληρωμένο, όπως επίσης και τα σχέδια κοστουμιών σκηνικών, κλπ. Είχαν αρχίσει οι πρόβες, είχαμε αρχίσει να βλέπουμε το τελικό αποτέλεσμα.
Έναν χρόνο μετά ήρθε ο Covid. H ζωή μας περιορίστηκε στο σπίτι. Οι πρόβες σταμάτησαν. Εγώ άρχισα να δουλεύω solo projects και η ομαδική συνεργασία ξεχάστηκε.
Μετά, τα θέατρα άνοιξαν για το μισό κοινό. Αυτό εμείς δεν μπορούσαμε να το δεχτούμε. Οπότε ο λήθαργος της Βρώμικης Γιαγιάς συνεχίστηκε.
Οι καταστάσεις που ζήσαμε ήταν τόσο πρωτόγνωρες, που δεν μας ταίριαζε να εμφανιστούμε με την παράσταση που ετοιμάζαμε. Έτσι γεννήθηκε “ο Φιλάνθρωπος”, ο οποίος σα να μας ξύπνησε. Παρόλα αυτά, χρειαζόταν και πάλι χρόνος μέχρι να ανασυνταχθούμε. Όταν ζωντάνεψε το project, ήταν σαν ένα άλογο που άρχισε να τρέχει αφηνιασμένο. Το είχαμε ανάγκη. Θέλαμε να εκφραστούμε ξανά στη σκηνή με τον τρόπο που μόνο η Βρώμικη Γιαγιά ξέρει να μας δίνει».
Τι πραγματεύεται η νέα σας παράσταση; Τι θα δούμε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης;
«Σε ένα ιδανικό κόσμο, όπου η εφορία και η διασκέδαση είναι δεδομένη, η εισβολή τεράτων θα ταράξει τις ισορροπίες και ο φόβος θα ποτίσει τις ψυχές των ανθρώπων.
Ο Φιλάνθρωπος θα ’ρθει να βρει τη λύση σε αυτή την απειλή. Το μεγάλο ερώτημα είναι, πώς θα επηρεάσει τον κόσμο η παρουσία του· πόσοι θα τον εμπιστευτούν· πόσοι θα νιώσουν ασφαλείς.
Είναι μια παράσταση που δείχνει πως το πιο νοσηρό τέρας, είναι ο ίδιος ο φόβος.
Μέχρι τώρα οι μουσικοί είχαν ρόλο αφηγητή. Η ιδιαιτερότητα της καινούριας παράστασης είναι πως οι μουσικοί είναι και οι χαρακτήρες του παραμυθιού.
Η τεχνική για να μπορέσουμε να παίζουμε μουσική και, ταυτόχρονα, να έχουμε θεατρική ερμηνεία είναι η εξής. Είμαστε τέσσερις μουσικοί. Κάποιες φορές το θεατρικό γίνεται από δύο ή τρεις, και σε κάποια σημεία και από τους τέσσερις. Για να υπάρχει γεμάτο μουσικό αποτέλεσμα, χρησιμοποιούμε looper, το οποίο δίνει τη δυνατότητα σε έναν μουσικό να μπορεί να παίξει πολλά όργανα και να γίνει κάτι σαν άνθρωπος ορχήστρα».
Στην παράσταση συνδυάζετε τη μουσική, το κουκλοθέατρο, τον χορό και το animation. Πώς τα καταφέρνετε να συνδυάσετε τόσα πολλά σε μια performance;
«Όλα είναι θέμα υπομονής, πολλών προβών και πολλών ρίσκων, επίσης. Μην ξεχνάμε πως όλα αυτά είναι και μεγάλα έξοδα, ειδικά για ένα σχήμα που κάνει μόνο του παραγωγή. Γενικά, είμαστε μια ομάδα που για το θεμιτό αποτέλεσμα δεν κάνουμε εκπτώσεις».
Έχετε πολύ σημαντικό ρόλο στο στήσιμο ενώ ταυτόχρονα παίζετε· μεταξύ άλλων και ως μουσικός -μαντολίνο, μάντολα, τσέλο, κρουστά, φλογέρα, synthesizer. Ποιες είναι οι δυσκολίες αλλά και τα ανταποδοτικά ενός τέτοιου εγχειρήματος;
«Όπως ανέφερα και πριν αυτό γίνεται με την τεχνική του looping. Δηλαδή είναι συνδεδεμένα αυτά τα όργανα στο looper. Παίζω ένα θέμα, το οποίο παράλληλα το ηχογραφώ και στη συνέχεια ενώ αυτό επαναλαμβάνεται το χτίζω, παίζοντας και άλλα όργανα από πάνω.
Αυτή η τέχνη στην Ελλάδα δεν είναι τόσο διαδεδομένη. Στην Αμερική γίνονται ολόκληρα Φεστιβάλ. Θέλει πολύ καλό συγχρονισμό και δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Επίσης, ο συνθέτης πρέπει να σκεφτεί με διαφορετικό τρόπο όσο χτίζει ένα κομμάτι, έτσι ώστε να το κάνει να χει ενδιαφέρον. Ήταν μια πρόκληση για εμάς και το τολμήσαμε».
Με τους Dirty Granny Tales έχετε ταξιδέψει πολύ στο εξωτερικό. Έχετε κρατήσει κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση ή ιστορία που θα θέλατε να μοιραστείτε;
«Μου ’χε κάνει εντύπωση που στη Νορβηγία μας κάλεσαν σε ένα Φεστιβάλ, όπου ήρθαν σχολεία με τους καθηγητές τους. Μιλάμε για ηλικίες 7-8 χρονών. Σε αυτή τη χώρα, δεν είναι ταμπού το σκοτάδι στις μικρές ηλικίες.
Είχαμε παίξει σε ένα Φεστιβάλ κούκλας στην Τουρκία και ήταν η πρώτη φορά που παίζαμε με υπέρτιτλους. Ήταν περίεργο το συναίσθημα να τραγουδάω και από πάνω μου να μεταφράζεται στα τούρκικα ο στίχος.
Στην Ολλανδία, ανοίξαμε ένα ελέκτρο μασκέ πάρτυ. Ήταν τόσο άσχετη η ατμόσφαιρά μας με τη διάθεση του κόσμου, που νιώθαμε πολύ άβολα εκείνη τη μέρα.
Αλλά το μέρος που μ’ αρέσει πιο πολύ να βλέπω τις γκριμάτσες του κοινού, είναι η Ρουμανία. Νιώθω την ενέργειά τους τόσο έντονη, που θέλω να βουτήξω πάνω τους».
Μετά το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης θα υπάρξει και συνέχεια για την παράσταση; Ποια είναι τα σχέδιά σας;
«Προς το παρόν είμαστε αφοσιωμένοι στο έργο μας. Δεν έχουμε κλείσει περιοδεία γιατί παίζουμε αρχές καλοκαιριού στο Ίδρυμα Κακογιάννη. Θα αρχίσουμε να παίζουμε εκτός Αθηνών από Οκτώβρη».
Ταυτότητα Παράστασης
Σταύρος Μητρόπουλος : Φωνητικά, Μαντολίνο, Μάντολα, Τσέλο, Κρουστά, Φλογέρα, Synthesizer
θεατρικός ρόλος: The journalist
Χριστίνα Συριοπούλου: Πιάνο, Φωνητικά, Synthesizer
θεατρικός ρόλος: The journalist 2
Μιχάλης Κασβίκης: Κρουστά
θεατρικός ρόλος: The citizen
Γιώργος Σμακ: Ακουστική κιθάρα, Φωνητικά, Φλογέρα, Μελώντικα, Synthesizer
θεατρικός ρόλος: The citizen 2
Διονύσης Ανδριόπουλος: Χορός, κούκλες
θεατρικός ρόλος: Multi roles
Σενάριο – σκηνοθεσία: Σταύρος Μητρόπουλος
Light designer: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική σύνθεση: Σταύρος Μητρόπουλος
Κατασκευές: Διονύσης Ανδριόπουλος
Light manipulator: Γιώργος Πετράτος
Σχεδιασμός σκηνικών, κοστουμιών και χαρακτήρων: Σταύρος Μητρόπουλος, Διονύσης Ανδριόπουλος
Animation projection: Σταύρος Μητρόπουλος
Επικοινωνία /Γραφείο τύπου: Χρύσα Ματσαγκάνη
