Σε ηλικία 86 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Γιάννης Φέρτης μετά από μια μακρά καριέρα στο θεατρικό σανίδι, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Ο Σπύρος Μπιμπίλας ανακοίνωσε την είδηση του θανάτου του Γιάννη Φέρτη, για την οποία ενημερώθηκε από την Μαρίνα Ψάλτη.
«Όλο το Ελληνικό θέατρο πενθεί για τον χαμό του σπουδαίου μας ηθοποιού. Αντί στεφάνων σύμφωνα με επιθυμία του, όσοι θελήσουν να ενισχύσουν το έργο κ τους σκοπούς του Ταμείου Αλληλοβοηθείας του Σωματείου Ελλήνων ηθοποιών (ΤΑΣΕΗ). Ο Γιάννης πάντα νοιαζόταν για τους συναδέλφους του με κάθε τρόπο, έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.
Γεννημένος τον Απρίλιο του 1938, ο Γιάννης Φέρτης αποφοίτησε από τη σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν το 1958. Έκανε ντεμπούτο το 1959 με το έργο «Η ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη για να συμμετάσχει ύστερα σε πλήθος παραστάσεων του σύγχρονου και του αρχαίου ρεπερτορίου.
Από το 1967 και για μια δεκαετία, ως θιασάρχης μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου ανέβασε σημαντικά θεατρικά έργα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, πρωταγωνίστησε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Νυφικό κρεβάτι» του Γιαν ντε Χάρντογκ, με τον θίασο Καρέζη-Καζάκου στην «Παναγία των δολαρίων» του Γκάρσον Κάνιν και με τους Μάνο Κατράκη και Μελίνα Μερκούρη στο έργο «Συντροφιά με τον Μπρεχτ» του Γερμανού δραματουργού, σκηνοθέτη και ποιητή του 20ού αιώνα, Μπέρτολτ Μπρεχτ.
Τη δεκαετία του 1980, ανέβασε με το δικό του θίασο στο θέατρο Αθηνά το «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς, με συμπρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη, το «Μπεντ» του Μάρτιν Σέρμαν, «Το τέλος της κυρίας Τσέινι» του Φ. Λόνσντεϊ με συμπρωταγωνίστρια τη Μιμή Ντενίση, «Το παιχνίδι του έρωτα» του Πιέρ ντε Μαριβώ, τα «Οργισμένα νιάτα» του Τζον Όσμπορν, «Το πιο αληθινό» του Τομ Στόπαρντ, «Αμαντέους και Μαύρη κωμωδία» του Πίτερ Σάφερ, «Επικίνδυνες σχέσεις» του Κρίστοφερ Χάμπτον.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις «Ξενοδοχείο ο παράδεισος» του Ζορζ Φεντώ, «Λοκαντιέρα» του Κάρλο Γκολντόνι, Καινούρια σελίδα του Νιλ Σάιμον, ενώ συμμετείχε επίσης στις επιθεωρήσεις «Γελάς Ελλάς αγελάς» και «Χορός του Οζαλόγγου». Το 2007 πρωταγωνίστησε στην «Επιστροφή» του Τζόζεφ Κόνραντ, όπου τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού.
Το 2008 πρωταγωνίστησε στην «Επιστροφή της γηραιάς κυρίας» του Φρίντριχ Ντίρενματ και το 2009 στον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού.
Το 2010 έπαιξε στο βραβευμένο έργο «Ο θεός της σφαγής» της Γιασμίνα Ρεζά, την περίοδο 2011-2013 στην παράσταση «Ο δρόμος περνάει από μέσα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ενώ το 2012 ερμήνευσε τον «Πατέρα» του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ. Την περίοδο 2014-2015 ερμήνευσε τον «Θείο Βάνια» του Αντόν Τσέχοφ. Το 2016 πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Από τη σιωπή έως την άνοιξη» του Λεωνίδα Προυσαλίδη. Τη διετία 2017-2018 πρωταγωνίστησε στους «Ήρωες» του Ζεράρ Σιμπλερά σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, όπου και τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το Θεατρικό Βραβείο Κοινού 2018. Το 2019 πρωταγωνίστησε στο βραβευμένο έργο της Μαρίλια Σαμπέρ Τόρες «Ένας αληθινός καουμπόι».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συνεργάστηκε με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου και ερμήνευσε τον «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ (1990) και τον «Άμλετ» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1991 και 1992).
Την περίοδο 1993-1995 ακολούθησε η συνεργασία του με τον Ρώσο σκηνοθέτη Γιούρι Λιουμπίμοφ στον «Γλάρο» του Αντόν Τσέχοφ, τους «Δανειστές» του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ και τον «Βυσσινόκηπο» του Τσέχοφ. Το 1997 ερμήνευσε τον «Δον Ζουάν» του Μολιέρου σε παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου.
Στον κινηματογράφο, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961 στην ταινία «Ποια είναι η Μαργαρίτα» με την Τζένη Καρέζη. Την επόμενη χρονιά ερμήνευσε τον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, ταινία που απέσπασε 25 διεθνείς διακρίσεις (μεταξύ των οποίων και υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας).
Το 2008 κέρδισε το Βραβείο Α΄ Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία του στην ταινία «Σκλάβοι στα δεσμά τους» σε σκηνοθεσία Τώνη Λυκουρέση.
Στην τηλεόραση, έπαιξε σε περισσότερες από 15 σειρές, με σημαντικότερες τη «Δασκάλα με τα χρυσά μάτια» και τον «Συμβολαιογράφο» το 1979.
Πρώτη σύζυγός του υπήρξε η ηθοποιός Ξένια Καλογεροπούλου από το 1963 έως το 1972 και δεύτερη η ηθοποιός Μιμή Ντενίση από το 1981 έως το 1988. Από το 2001 έως τον θάνατό του ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Μαρίνα Ψάλτη.
Η κηδεία του θα γίνει στο Α’ Κοιμητήριο της Αθήνας.
Συλλυπητήρια μηνύματα
Πληροφορούμενη την απώλεια του Γιάννη Φέρτη, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Η απώλεια του Γιάννη Φέρτη, που μας άφησε σήμερα, γράφει το τέλος μιας ολόκληρης ζωής, αφοσιωμένης στην Τέχνη. Μαθητής του Κάρολου Κουν, ο Γιάννης Φέρτης αναμετρήθηκε με επιτυχία με τα μεγαλύτερα έργα του κλασικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου, αλλά και του αρχαίου δράματος, χαρίζοντας μας μοναδικές ερμηνείες που θα εξακολουθούν να μνημονεύονται, στην ιστορία του θεάτρου, ως υποδειγματικές. Γιατί υπήρξε ένας ερμηνευτής που αξιοποίησε στο έπακρο τις στέρεες σπουδές του, τη συνεργασία του με κορυφαίους θεατρανθρώπους και, πρωτίστως, τα μοναδικά εκφραστικά του μέσα για να αναδειχθεί δίκαια, σε έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Η σκηνική του παρουσία, σεμνή και συνάμα επιβλητική, έθετε πάντοτε μέτρα σύγκρισης. Ποιος, από όσους είχαν την τύχη να τον δουν στο σανίδι, μπορεί πράγματι να ξεχάσει πώς συνδύαζε την υποβλητική φωνή του με την κίνηση και την έκφραση, προσεγγίζοντας, πάντοτε με δέος, το κείμενο;
Τα επιλεκτικά του περάσματα από τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη, αλλά και από την αφήγηση, συμπληρώνουν την εικόνα ενός ολοκληρωμένου ερμηνευτή, που ευτύχησε να κερδίσει πανάξια, χάρη στην πορεία του, την προσωπικότητά του αλλά και την άφατη προσήλωσή του, χωρίς εκπτώσεις, στην Τέχνη, τον σεβασμό των ομοτέχνων του, τον θαυμασμό και την αγάπη του κοινού.
Τον αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη για όλα όσα μας προσέφερε. Στη σύζυγό του Μαρίνα Ψάλτη, με την οποία συμπορεύθηκαν στη ζωή και την Τέχνη, την οικογένειά του και τους φίλους του απευθύνω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Κ. Μάλαμα : Ο Γιάννης Φέρτης αφήνει το αποτύπωμα του στο θεατρικό σανίδι
Η απώλεια του μεγάλου ηθοποιού Γιάννη Φέρτη γεμίζει με θλίψη τον κόσμο του πολιτισμού. Ο Γιάννης Φέρτης υπηρέτησε με συνέπεια την υποκριτική τέχνη, άφησε το στίγμα του στο ελληνικό θέατρο, στον ελληνικό κινηματογράφο και στην τέχνη συνολικότερα. Ο Γιάννης Φέρτης υπήρξε μεγάλος ηθοποιός, θιασάρχης, δημοφιλής σε πλατιά κοινά και συνεπής υπηρέτης του ελληνικού πολιτισμού για δεκαετίες. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
KKE
Το ΚΚΕ αποχαιρετά με βαθιά θλίψη και σεβασμό τον σπουδαίο ηθοποιό Γιάννη Φέρτη, κορυφαίο πρωταγωνιστή, για πάνω από 60 χρόνια, σε κλασικά και σύγχρονα θεατρικά έργα του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου, στην πρόζα και το αρχαίο δράμα. Ερμήνευσε, επίσης, αξέχαστους ρόλους στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση. Ο ηθοποιός με τη σεμνή παρουσία, τη σκληρή δημιουργική δουλειά και την τόσο αναγνωρίσιμη φωνή που δεν έπαψε ποτέ να “καθηλώνει” τον ακροατή του, αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο ελληνικό θέατρο.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
