«Ο Μικρός Έγιολφ» του Χένρικ Ίψεν παρουσιάζεται από την Ομάδα Θεάτρου X-Act Art, από τις 21 Ιανουαρίου, για 16 παραστάσεις κάθε Κυριακή στις 8.30 μ.μ. και Δευτέρα στις 9 μ.μ., στο «Από Μηχανής» Θέατρο [Ακαδήμου 13, Αθήνα].
Τα μέλη της Ομάδας X-Act Art, Κορίνα Χρυσάιδου και Γιώργος Χαρατζάς μίλησαν μαζί μας.
Μιλήστε μας για την παράσταση. Τι θα δει το κοινό;
Κορίνα Χρυσάιδου (Κ.Χ.): «Παρουσιάζουμε το έργο του μεγάλου Νορβηγού θεατρικού συγγραφέα Χένρικ Ίψεν “Ο Μικρός Έγιολφ”. Μέσα από τη σχέση ενός συγγραφέα με τη σύζυγό του και την ετεροθαλή αδελφή του, “Ο Μικρός Έγιολφ” σκιαγραφεί το πορτραίτο μιας οικογένειας αντιμέτωπης με το γκρέμισμα όλων της των ψευδαισθήσεων. Η κατάρρευση της πλάνης που αγκαλιάζει ολόκληρο τον κόσμο τους, οδηγεί τα πρόσωπα του έργου να συνειδητοποιήσουν ότι η εγκατάλειψη των ονείρων και η παραδοχή της πτώσης ανοίγουν τον δρόμο για την αναγέννηση και τη λύτρωση».
Τι σας προσέλκυσε στο συγκεκριμένο κείμενο; Και τι αναδεικνύει;
Γιώργος Χαρατζάς (Γ.Χ.): «“Ο Μικρός Έγιολφ” ακολουθεί την κλασσική φόρμα ανάπτυξης του δράματος “Ύβρις-Νέμεσις-Κάθαρσις”· είναι ένα έργο αποκάλυψης των βαθύτερων ελατηρίων που κινούν την ανθρώπινη συμπεριφορά και υπόσταση· μια βαθιά ανατομία των διαπροσωπικών σχέσεων κι εξαρτήσεων που τροφοδοτούνται από τις φαντασιώσεις και οδηγούν νομοτελειακά στην έκρηξη, την εκτόνωση και τελικά, ίσως, στη συγχώρεση. Τούτη η βραδυφλεγής πορεία προς την τελική έκβαση όπως περιγράφεται μέσα από την κρυστάλλινη ποιητική γραφή του Ίψεν ήταν που μας έκανε να ανεβάσουμε το “Μικρό Έγιολφ”.»
Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, τα στοιχεία που καθιστούν το έργο του Ίψεν επίκαιρο ακόμα και σήμερα;
Κ.Χ.: «Παρότι “’Ο Μικρός Έγιολφ” γράφτηκε περίπου 130 χρόνια πριν, είναι ένα κείμενο απόλυτα σύγχρονο.
Οι ήρωες λειτουργούν εγωιστικά, διεκδικώντας για τον εαυτό τους την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωσή τους. Οι στόχοι τους αποκλίνουν και η ασυμφωνία τους γίνεται η αιτία για ένα απόλυτα τραγικό γεγονός, το οποίο με τη σειρά του γίνεται το έναυσμα για να έρθουν στην επιφάνεια όλα τα κρυμμένα μυστικά, τα ψέματα και οι συγκαλυμμένοι λόγοι της συνύπαρξής τους. Έτσι οδηγούνται στην πτώση και την αναζήτηση τρόπων για να ορθοποδήσουν. Είναι ένα κείμενο βαθιά ψυχολογικό, φιλοσοφικό και υπαρξιακό που έχει να κάνει με την αγωνιώδη ανίχνευση εκ μέρους του σύγχρονου ανθρώπου τού δρόμου για την προσωπική του εκπλήρωση».
Ποια είναι η σκηνοθετική σας προσέγγιση και πώς είναι να δουλεύετε in tandem σε απόδοση διασκευή και σκηνοθεσία;
Γ.Χ.: «Σκηνοθετικά, λειτουργήσαμε αφαιρετικά, κρατώντας τον ρεαλισμό του έργου μέσα σε ένα άχρονο όσο και διαχρονικό πλαίσιο. Κάνουμε επιλεκτική χρήση του βίντεο ενώ η διασκευή μας έχει αφαιρέσει από το πρωτότυπο κείμενο τα στοιχεία εκείνα που δεν έχουν αντίκρισμα στην εποχή μας. Επί της ουσίας, όμως, η σκηνοθεσία βασίζεται στη ρεαλιστική υποκριτική που χρησιμοποιούμε ως ομάδα από το ξεκίνημά της, το 2011. Προσπαθούμε, έτσι, να πούμε στο κοινό μια ξεκάθαρη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Να κινητοποιήσουμε και να προβληματίσουμε. Η συνεργασία μας, δε, ήταν και παραμένει για έκτη συνεχόμενη παραγωγή άψογη. Το μυστικό είναι ο σεβασμός και να ξέρεις πότε πρέπει να υποτάσσεις το εγώ σου στο εγώ του συνεργάτη σου και πότε όχι.»
Το ενδιαφέρον για τα κλασσικά κείμενα φαίνεται να είναι αμείωτο στην ελληνική και διεθνή θεατρική σκηνή. Ποιες δυσκολίες και παγίδες παρουσιάζει η καλλιτεχνική προσέγγιση τέτοιων κειμένων;
Κ.Χ.: «Η μεγαλύτερη παγίδα που παρουσιάζουν κείμενα σαν αυτά του Ίψεν είναι η υποταγή τους σε έναν αστικό εξωραϊσμό, σ’ ένα είδος άνευρου μπουλβάρ. Αντιθέτως, εμείς βρίσκουμε ότι τα κείμενα αυτά είναι απολύτως δραστικά, είναι γεμάτα βαθιές ψυχολογικές συγκρούσεις που αποπνέουν έναν ροκ ρομαντισμό, μια σκληρή υπαρξιακή αναζήτηση. Βεβαίως υπάρχει μεγάλη δυσκολία στην εξόρυξη των συγκρούσεων αυτών από το κείμενο, ώστε κατόπιν να παρασταθούν. Εμείς, όμως, έχουμε ως μόνιμο εφόδιο στη δουλειά μας τη φιλοσοφία και τεχνική υποκριτικής των Μάμετ και Μέισι που ονομάζεται “Πρακτική Αισθητική” και χαρακτηρίζει τη δουλειά της ομάδας μας από το ξεκίνημά της το 2011 και μας βοηθάει αφάνταστα στην εξόρυξη αυτή».
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον; Έχετε σκεφτεί ή δρομολογήσει κάποιο άλλο πρότζεκτ;
Γ.Χ.: «Διδάσκουμε από το 2007 στην Ελλάδα την “Πρακτική Αισθητική”, το σύστημα υποκριτικής που διδαχθήκαμε στη Νέα Υόρκη, κάτι που θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Μας ενδιαφέρει πάρα πολύ η εκπαιδευτική διαδικασία στο θέατρο και την υποκριτική που βρίσκουμε ότι γενικά στην Ελλάδα πάσχει -τουλάχιστον σε σχέση με τα δεδομένα του εξωτερικού. Θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε ένα μοντέρνο, δραστικό θέατρο με συνοχή και σεβασμό προς τον θεατή που νιώθουμε ότι συχνά κακοποιείται. Ίσως σύντομα να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε πάνω σε ένα άλλο έργο του Ίψεν, προσεγγίζοντάς το με τη μοντέρνα δραστική οπτική που επιστρατεύσαμε και για τον “Μικρό Έγιολφ”».
Ταυτότητα Παράστασης
Συγγραφέας: Χένρικ Ίψεν
Απόδοση, Διασκευή: X-Act Art
Σκηνοθεσία: Γιώργος Χαρατζάς, Κορίνα Χρυσάιδου
Σκηνικά, Κοστούμια: Τίνα Βασιλοπούλου
Κίνηση: Χρήστος Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Ψειμάδας
Βίντεο: Σπύρος Διαμάντης
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Επικοινωνία: Giovanni Rumma
Φωρογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Διανομή
Ρίτα: Κορίνα Χρυσάιδου
Άλφρεντ: Γιώργος Χαρατζάς
Άστα: Τίνα Βασιλοπούλου
Μποργκχάιμ: Κωνσταντίνος Εξαρχόπουλος
Έγιολφ: Γιάννης Ανδριόπουλος
