Skip to main content

Γιολάντα Μαρκοπούλου: «Προσκαλώ τους θεατές σε μια ολιστική εμπειρία…»

«White Dwarf» στο Μουσείο Μπενάκη

Μετά την επιτυχημένη πρώτη παρουσίαση της VR εγκατάστασης στο Λιμάνι της συμπρωτεύουσας, στο πλαίσιο του νεοσύστατου τμήματος Immersive-All Around Cinema του  63ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το White Dwarf (ο Λευκός Νάνος), παρουσιάζεται, έως τις 10 Δεκεμβρίου, και στην Αθήνα, στο Μουσείο Μπενάκη -ανά μία ώρα εντός των ωρών λειτουργίας του Μουσείου [Πειραιώς 138, Αθήνα].

Για τη διαδραστική εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας που μας παρουσιάζει με  όρους εικονικής αλλά και επαυξημένης πραγματικότητας, ένα κομμάτι της ιστορίας της «γέννησης» της πρώτης ατομικής βόμβας από τον φυσικό J. Robert Oppenheimer μέσα από  μία εμβυθιστική εμπειρία,  μας μίλησε η σκηνοθέτις Γιολάντα Μαρκοπούλου.

Να ξεκινήσουμε με μια περιγραφή σας για τη διαδραστική εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας (virtual reality- VR)  «White Dwarf»· τι ακριβώς είναι; Με τι θα έρθει σε επαφή το κοινό;

«Προσκαλώ τους θεατές σε μια ολιστική εμπειρία όπου με το που εισέρχονται στον σκηνικό χώρο καλούνται να γίνουν κομμάτι της δράσης, να πάρουν έναν ρόλο, αυτόν του επιστήμονα που ετοιμάζεται να μπει σε ένα πεδίο έρευνας και ανακάλυψης. Μέσα από μία ταινία εικονικής πραγματικότητας  (VR) αλλά και στοιχεία επαυξημένης πραγματικότητας (AR),  oι θεατές αποκαλύπτουν την ιστορία.  Το θέμα: η δημιουργία της πρώτης ατομικής βόμβας. Θέλουν να πάρουν θέση απέναντι στα φλέγοντα ζητήματα της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας; “Ο Λευκός Νάνος είναι ένα αστέρι που έχει εξαντλήσει όλη του την ενέργεια και πεθαίνει σιωπηλά́, χωρίς να εκραγεί́. Πώς θα ήταν, αν εκείνη η πρώτη ατομική βόμβα είχε την ίδια μοίρα;”»

Από πού προέκυψαν η σκέψη και η επιθυμία σας για τη δημιουργία της συγκεκριμένης εγκατάστασης;   

«Πέρα από την αγάπη που έχω να κάνω παραστάσεις σε μη θεατρικούς χώρους, το VR σαν μέσο είναι μοναχικό. Βάζεις τη μάσκα σου και χάνεσαι μέσα στις εικόνες και τους ήχους.  Ήθελα, εξαρχής, να έχουν οι θεατές έναν συνοδοιπόρο σε αυτή την εμπειρία, και όχι απαραίτητα μόνο έναν, αλλά πολλούς! Δημιουργήσαμε έναν χώρο δράσης, και αυτή τη στιγμή μπορούν να έρθουν στην εγκατάσταση 14 άτομα την ίδια ώρα! Κι ας υπάρχει αυτή η στιγμή που ο καθένας θα μπει στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας -υπάρχει ένα συλλογικό “πριν” αλλά και ένα “μετά” που ολοκληρώνει την εμπειρία και δίνει μία δυνατότητα να υπάρξει ένας διάλογος».

Δυσκολίες  στην υλοποίηση του «White Dwarf»; Υπήρξαν;

«Κάθε έργο έχει τη δυσκολία του· αλλά πρέπει να πω ότι ήταν τόσο περιπετειώδης η όλη διαδικασία που πραγματικά άξιζε όσο τίποτα για μένα η επιμονή στο να παρουσιαστεί όχι μόνο σαν μία VR ταινία αλλά σαν διαδραστική εγκατάσταση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο Μουσείο Μπενάκη. Αν σκεφτούμε ότι οι πρόβες μας για το έργο ξεκίνησαν το 2020 πριν την πανδημία… και η πρεμιέρα έγινε το 2022…»

Μιλήστε μας για την επιλογή σας να χρησιμοποιήσετε την εικονική πραγματικότητα στη συγκεκριμένη σας δουλειά.

«Επιλέξαμε με τους συνεργάτες μου  να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία με το συγκεκριμένο μέσο. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να κάνω μια “απλή” παρουσίαση αυτού του υλικού. Ίσως το γεγονός ότι το έργο στην αρχή προοριζόταν για το Πλανητάριο,  μας έβαλε σε μια πιο πειραματική τροχιά να ανακαλύψουμε έναν νέο τρόπο αφήγησης, βασισμένο στο θέατρο αλλά επικεντρώνοντας στη χρήση των νέων, για μένα τουλάχιστον, μέσων. Μου άνοιξε έναν νέο δρόμο όλη αυτή η έρευνα και η συνεχής μετεξέλιξη του έργου!»

Θα θέλατε να μας μεταφέρετε κάποιες εικόνες από τις αντιδράσεις του κοινού, στην πρώτη παρουσίαση της εγκατάστασης στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης;

«Το γεγονός ότι βρισκόμασταν σε δημόσιο χώρο, στο “φυλάκιο” ακριβώς στην είσοδο της προβλήτας του λιμανιού έκανε πάρα πολύ προσβάσιμη την εμπειρία σε όποιες και όποιους περνούσαν από το σημείο αυτό. Έκπληξη, συγκίνηση για το θέμα του έργου – αλλά και ένα μικρό χαμόγελο που παρατηρούσα στους θεατές που έβγαιναν από το κτήριο.  Υπήρχε πολύ περιέργεια, μιας και για την πλειοψηφία ήταν η πρώτη φορά VR. Εξαιρετικές κουβέντες με το κοινό,  το οποίο, κατά μεγάλη μου έκπληξη, ήταν από 10 ετών και πάνω· όλες μα όλες οι ηλικίες παρακολούθησαν το έργο!»

Επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;

«Σχεδιάζω την επόμενή μου διαδραστική ταινία εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας με θέμα μία ιδιαίτερη δική μου οικογενειακή ιστορία φερμένη από την Σμύρνη του ’22… Αλλά και ένα βιβλίο,  κλείνοντας την 6ετή συνεργασία μου με την Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2023,  με υλικό και κείμενα από το έργο Ε_ΦΥΓΑ Τριλογία».

Τελευταίος μήνας του 2023· να κλείσουμε με μια ευχή σας για το 2024;

«Λιγότερη ένταση, λιγότερη βία, λιγότερο στρες, περισσότερη κατανόηση και πάνω απ’ όλα ειρήνη…»

Διάρκεια : 30 λεπτά

Η ταινία VR είναι στα αγγλικά

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Γιολάντα Μαρκοπούλου

Παίζουν: Ιφιγένεια Καραμήτρου, Νίκος Καρδώνης, Ελεάνα Καυκαλά, Χλόη Λιβαθινού, Θάνος Τσακαλίδης

Σενάριο: Γιολάντα Μαρκοπούλου, Μάρκος Τσούμας
Διεύθυνση φωτογραφίας: Άγγελος Παπαδόπουλος

Πρωτότυπη μουσική/Σχεδιασμός ήχου: Μανώλης Μανουσάκης

Σχεδιασμός 3D/Animation: Χάρης Λαλούσης

Καλλιτεχνικός σχεδιασμός παραγωγής: Πάρις Μέξης

Mix / Mastering: Κωνσταντίνος Στυλιανού

Σύμβουλος δραματουργίας (εγκατάσταση): Ιωάννα Βαλσαμίδου

Σχεδιασμός φωτισμού (εγκατάσταση) & υπεύθυνος post production: Michael Tebinka

Βοηθός Παραγωγής (εγκατάσταση): Μαρία Σειραγάκη

Τεχνική διεύθυνση (εγκατάσταση): Νίκος Χαραλαμπίδης

Διεύθυνση παραγωγής: Βίκυ Στρατάκη

Μια παραγωγή της POLYPLANITY Productions

Το έργο αναπτύχθηκε με την υποστήριξη του Onassis Culture, στο πλαίσιο του

προγράμματος Onassis AiR.

Mε την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Η διαδραστική εγκατάσταση White Dwarf  παρουσιάζεται ανά μία ώρα εντός των ωρών λειτουργίας του Μουσείου.

Ώρες Παραστάσεων

Παρασκευή: 14:00, 15:00, 16:00, 17:00, 18:00, 19:00, 20:00, 21:00

Σάββατο: 12:00, 13:00 14:00, 15:00, 16:00, 17:00, 18:00, 19:00, 20:00, 21:00

Κυριακή: 12:00, 14:00, 15:00, 16:00, 17:00